നാഷണൽ മ്യൂസിയം ഓഫ് ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് അസർബൈജാൻ
അസർബൈജാനിലെ ഏറ്റവും വലിയ മ്യൂസിയം ആണ് നാഷണൽ മ്യൂസിയം ഓഫ് ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് അസർബൈജാൻ. ബാക്കുവിൽ അസർബൈജാനി ഓയിൽ മാഗ്നറ്റും മനുഷ്യസ്‌നേഹിയുമായ ഹാജി സെയ്‌നലാബ്ഡിൻ താഗിയേവിന്റെ മുൻ മാളികയിൽ ഈ മ്യൂസിയം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. 1920-ൽ സ്ഥാപിതമായ മ്യൂസിയം 1921-ൽ സന്ദർശകർക്കായി തുറന്നു.[1] ചരിത്രം1893–1902 ലാണ് മ്യൂസിയത്തിന്റെ കെട്ടിടം നിർമ്മിച്ചത്. ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാന ശൈലിയിലുള്ള ഈ മാളിക വളരെ വലുതാണ്. മാത്രമല്ല ഒരു സിറ്റി ബ്ലോക്ക് മുഴുവനും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. കെട്ടിടത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ നാല് നിലകളുണ്ട്. പോളിഷ് ആർക്കിടെക്റ്റ് ജുസെഫ് ഗോസ്വാവ്സ്കിയാണ് ഇത് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത്.  1920 ഏപ്രിലിൽ റെഡ് ആർമി ബാക്കുവിൽ പ്രവേശിച്ചപ്പോൾ, തഗിയേവിന്റെ വസതി മറ്റ് സമ്പന്ന എണ്ണ പ്രഭുക്കൻമാരുടെ വസതി പോലെ ഉടൻ കണ്ടുകെട്ടി. യു‌എസ്‌എസ്‌ആർ പീപ്പിൾസ് കമ്മീഷറിയറ്റിന്റെ പ്രമേയപ്രകാരം, 1920 ജൂണിൽ ബോൾഷെവിക്കുകൾ ബാക്കുവിനെ പിടിച്ചെടുത്ത് രണ്ട് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് ഈ വസതി ഒരു മ്യൂസിയമായി സ്ഥാപിതമായത്. 1934 മെയ് മാസത്തിൽ, സ്കൂളുകളിൽ ചരിത്രവും ഭൂമിശാസ്ത്രവും പഠിപ്പിക്കുന്നതിനെ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനോ അല്ലെങ്കിൽ കൂടുതൽ കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ സോഷ്യലിസ്റ്റ് സമൂഹത്തിന്റെ 'ഗുണങ്ങൾ' അതിന്റെ അംഗങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനോ സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിൽ ഉയർന്നുവരുന്ന തലമുറയെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനോ വേണ്ടി ഒരു പ്രത്യേക ഉത്തരവ് സ്വീകരിച്ചു. [2] ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മാർക്സിസ്റ്റ് ധാരണ ചരിത്ര ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളിലൂടെയും മറ്റ് സ്ഥാപനങ്ങളിലൂടെയും കൈമാറി. കൂടാതെ, ചരിത്രത്തെ പഠിപ്പിക്കുന്നതിനും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും പ്രചോദനം നൽകുന്നതിനായി പുതിയ തരം ചരിത്ര-പ്രാദേശിക മ്യൂസിയങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. പുതിയ സംവിധാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ചരിത്രപരമായ രൂപരേഖയുള്ള മ്യൂസിയങ്ങളുടെ ശൃംഖല വിപുലീകരിച്ചു. കൂടാതെ, ഈ കാലയളവിൽ സോവിയറ്റ് വാദത്തിന്റെ സംവിധാനങ്ങൾ കൂടുതൽ ശക്തമാവുകയും മുഖപത്രങ്ങൾ മാറുകയും ചെയ്തു. മാത്രമല്ല, ഗവേഷണത്തിലെ മ്യൂസിയത്തിന്റെ നേട്ടങ്ങളിലൂടെ ജന്മദേശത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു. ഈ രീതിയിൽ, “ആദ്യത്തേത്” “ആദ്യമായി” തുടങ്ങിയ ശൈലികളുടെ പരിഭാഷണം അതിന്റെ തൊണ്ണൂറു വർഷത്തെ പ്രവർത്തനത്തിലേക്ക് തിരിയുമ്പോൾ പദപ്രയോഗങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഉപയോഗിച്ചു കാണുന്നു. 1925 മുതൽ 1960 വരെ, ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് അക്കാദമി ഓഫ് സയൻസസ് പുരാവസ്തു പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് കാരണമാകുന്നതുവരെ, അസർബൈജാൻ പ്രദേശത്തെ പുരാതന ഭൗതിക, സാംസ്കാരിക സ്മാരകങ്ങളെ ശാസ്ത്രീയമായി അന്വേഷിക്കുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനം പുരാവസ്തു ഗവേഷകരായ ദാവൂദ് ഷെരീഫോവിന്റെയും യെവ്ജെനി പഖോമോവ്, ഇഷാക് ജാഫർ-സാദെ, മോവ്സം സലാമോവ്, സ്വാലിഹ് ഗാസിയേവ്, മമ്മദാലി ഹുസൈനോവ് തുടങ്ങിയവരുടെയും നിർദ്ദേശപ്രകാരം സ്ഥാപിച്ചു. [2] ഖോജാലി, ഖബാല, ഗഞ്ച, ഖരബ ഗിലാൻ, ഒറംഗല, മിംഗേചെവിർ തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഖനനം നടത്തി. ഈ ഖനനത്തിനിടയിലും എത്‌നോഗ്രാഫിക് പര്യവേഷണങ്ങളിൽ നിന്നും കണ്ടെത്തിയ വസ്തുക്കളാണ് മ്യൂസിയത്തിന്റെ ശേഖരത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നത്. നിസ്സംശയമായും, മ്യൂസിയത്തിന്റെ ശേഖരം ധാരാളം പുസ്തകങ്ങൾക്കും പ്രബന്ധങ്ങൾക്കും ഡാറ്റ സമ്പുഷ്ടമാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു. വാസ്തുവിദ്യ ടാഗിയേവിന്റെ വസതിയുടെ രണ്ടാം നിലയിൽ, വശത്ത് രണ്ട് പ്രധാന നൃത്തശാലകൾ കാണപ്പെടുന്നു. ഒന്ന് ഓറിയന്റൽ ഡിസൈനുകൾ (മൗറീഷ്യൻ) ശൈലിയിലും മറ്റൊന്ന് ഒക്സിഡന്റൽ ഡിസൈനിലും അധിഷ്ഠിതമാണ്. ഓറിയന്റൽ റൂമിൽ വിശാലമായ പ്ലേറ്റ് ഗ്ലാസ് വിൻഡോകൾ, ഗിൽഡഡ് കമാനങ്ങൾ, വളരെ അലങ്കാര മതിലുകൾ, മേൽത്തട്ട്, ചാൻഡിലിയറുകൾ എന്നിവയും കാണപ്പെടുന്നു. ഒക്സിഡന്റൽ റൂമിലെ വരികൾ പരസ്പരം ചതുരാകൃതിയിൽ കൂടുതൽ ലംബമാണ്. ഏകദേശം 90 വർഷം പഴക്കമുള്ള ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ പ്രകാരം, ഏറ്റവും വിശാലമായ മുറികളിലൊന്നാണ് താജിയേവിന്റെ ഭാര്യയുടെ ബൗഡോർ (സ്വകാര്യ സിറ്റിംഗ് റൂം). ഈ മുറിയിലെ ചലിക്കുന്ന ഫർണിച്ചറുകളും പെയിന്റിംഗുകളും എല്ലാം അപ്രത്യക്ഷമായി. അലങ്കരിച്ച കണ്ണാടിയോടുകൂടിയ മൊസൈക്ക് സീലിംഗ് ഒഴികെ മറ്റൊന്നും ഇന്ന് അവശേഷിക്കുന്നില്ല. അവലംബം
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ National Museum of History of Azerbaijan എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
40°22′10″N 49°50′24″E / 40.36944°N 49.84000°E |
||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
