പീക്കോക്ക് ഡാൻസ്
മയിലുകളുടെ സൗന്ദര്യത്തെയും ചലനത്തെയും വിവരിക്കുന്ന ഒരു പരമ്പരാഗത ഏഷ്യൻ നാടോടി നൃത്തമാണ് പീക്കോക്ക് ഡാൻസ് അല്ലെങ്കിൽ പീഫൗൾ ഡാൻസ്. മ്യാൻമറിലെയും കംബോഡിയയുടെ പടിഞ്ഞാറൻ, വടക്കൻ ഭാഗങ്ങളിലും ഇന്തോനേഷ്യയിലെ പടിഞ്ഞാറൻ ജാവയിലും ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിൽ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലും, ശ്രീലങ്ക, ബംഗ്ലാദേശ് എന്നിവിടങ്ങളിലെയും മയിൽ നൃത്തങ്ങളും ഉൾപ്പെടെ ഏഷ്യയിൽ നിരവധി മയിൽ നൃത്ത പാരമ്പര്യങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇന്ത്യഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങളായ തമിഴ്‌നാട്ടിലെയും കേരളത്തിലെയും തായ് പൊങ്കലിന്റെ വിളവെടുപ്പ് ഉത്സവ വേളയിൽ മയിലുകളായി വസ്ത്രം ധരിച്ച പെൺകുട്ടികളാണ് മയിലാട്ടം (തമിഴ്: மயிலாட்டம்) നടത്തുന്നത്.[1][2] ഇന്തോനേഷ്യ ഇന്തോനേഷ്യയിൽ പീഫോൾ ഡാൻസ് (മെറാക് ഡാൻസ് അല്ലെങ്കിൽ താരി മെറാക്) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഇത് പടിഞ്ഞാറൻ ജാവയിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്. മയിലുകളുടെയും അതിന്റെ തൂവലിന്റെയും ചലനങ്ങളിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട സ്ത്രീ നർത്തകികൾ സുന്ദനീസ് നൃത്തത്തിന്റെ ക്ലാസിക്കൽ ചലനങ്ങളുമായി കൂടിച്ചേർത്താണ് ഇത് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. 1950 കളിൽ സുന്ദനീസ് കലാകാരനും നൃത്തസംവിധായകനുമായ റാഡൻ ടിജെ സോമാന്ത്രി സൃഷ്ടിച്ച പുതിയ നൃത്തമാണിത്.[3] ഒരു വലിയ പരിപാടിയിൽ മാന്യ അതിഥിയെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നതിനായി അവതരിപ്പിച്ച ഈ നൃത്തം ഇടയ്ക്കിടെ സുന്ദനീസ് വിവാഹ ചടങ്ങിലും അവതരിപ്പിച്ചു. ശ്രീലങ്കയിലെ പെരഹാര ഉത്സവങ്ങൾ പോലുള്ള നിരവധി അന്താരാഷ്ട്ര പരിപാടികളിൽ അവതരിപ്പിച്ച ഇന്തോനേഷ്യൻ നൃത്തങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഈ നൃത്തം. ചൈനചൈനയിലെ 56 വംശീയ വിഭാഗങ്ങളിലൊന്നായ യുനാനിലെ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ചൈനീസ് പ്രവിശ്യയിലെ ദായി ജനതയുടെ ടോട്ടം എന്ന നിലയിൽ മയിൽ, ദായി ജനതയുടെ സാംസ്കാരികവും ആത്മീയവുമായ വശങ്ങളുടെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമാണ്. ഡായ് ജനതയുടെ നാടോടി നൃത്തങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രശസ്തവും പരമ്പരാഗതവുമായ പ്രകടന നൃത്തമായ മയിൽ നൃത്തം ദെഹോങ് ഡായ്, ജിംഗ്‌പോ ഓട്ടോണമസ് പ്രിഫെക്ചർ, മെങ്‌ഡിംഗ്, മെങ്‌ഡ, ജിംഗു ഡായ്, യി ഓട്ടോണമസ് കൗണ്ടി, കാങ്‌യുവാൻ വാ ഓട്ടോണമസ് കൗണ്ടി എന്നിവിടങ്ങളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന റുയിലി, ലക്‌സി എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ട്. ഡായ് ജനതയുടെ മറ്റ് ജനവാസ മേഖലകൾ.[4] ചിത്രശാല
അവലംബം
|
|||||||||||||||||||||||
.jpg)
.svg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
