പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യംരാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞരും സാമ്പത്തിക വിദഗ്ധരും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള നിരവധി രാജ്യങ്ങളിൽ പ്രയോഗിക്കുന്ന ഒരു സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക വർഗ്ഗീകരണമാണ് പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യം (Newly industrialized country-NIC), പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട സമ്പദ്വ്യവസ്ഥ (newly industrialized economy-NIE) [1] അല്ലെങ്കിൽ ഇടത്തരം വരുമാനമുള്ള രാജ്യം [2] എന്നത്. നഗരവൽക്കരണം പോലുള്ള വ്യവസായവൽക്കരണത്തിന്റെ സാമൂഹിക പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ ഉള്ളതും, മറ്റ് വികസ്വര രാജ്യങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് സാമ്പത്തിക വളർച്ച വളരെ ഉയർന്ന വികസ്വര രാജ്യങ്ങളുടെ ഒരു ഉപവിഭാഗത്തെ അവ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. നിർവ്വചനംഒരു വികസിത രാജ്യത്തിന്റെ നിലയിലേക്ക് ഇതുവരെ എത്തിയിട്ടില്ലാത്ത, എന്നാൽ മാക്രോ ഇക്കണോമിക് അർത്ഥത്തിൽ, അവരുടെ വികസ്വര എതിരാളികളെ മറികടക്കുന്നതുമായ രാജ്യങ്ങളാണ് പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യം (എൻഐസി) എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത്. അത്തരം രാജ്യങ്ങൾ ഇപ്പോഴും വികസ്വര രാഷ്ട്രങ്ങളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ മറ്റ് വികസ്വര രാജ്യങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ഒരു എൻഐസിയുടെ വളർച്ച വളരെ കുറഞ്ഞ സമയപരിധിക്കുള്ളിൽ വളരെ ഉയർന്ന നിരക്കിൽ ആണ്. [3] ദ്രുതഗതിയിലുള്ള സാമ്പത്തിക വളർച്ച കൈവരിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളാണ് (സാധാരണയായി കയറ്റുമതി അധിഷ്ഠിതം) എന്നതാണ് എൻഐസി-കളുടെ മറ്റൊരു സവിശേഷത. [4] ഒരു എൻഐസിയുടെ പ്രധാന സൂചകമാണ് പ്രാരംഭ അല്ലെങ്കിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന വ്യവസായവൽക്കരണം. പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യങ്ങളുടെ സവിശേഷതകൾപുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യങ്ങൾക്ക് ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവുമായ അവസ്ഥയിൽ സ്ഥിരത വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ കഴിയും. ഈ രാജ്യങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് മെച്ചപ്പെട്ട ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളും മികച്ച ജീവിതരീതികളും അനുഭവിക്കുന്നു. പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യങ്ങളിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന മറ്റൊരു സവിശേഷത, ജനാധിപത്യം, നിയമവാഴ്ച, അഴിമതി കുറയൽ തുടങ്ങിയ ഗവൺമെന്റ് ഘടനകളിലെ വികസനമാണ്. മറ്റ് വികസ്വര രാജ്യങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് മെച്ചപ്പെട്ട ഗതാഗതം, വൈദ്യുതി, മെച്ചപ്പെട്ട ജല ലഭ്യത, കുറഞ്ഞ ശിശുമരണ നിരക്ക് എന്നിവയാണ് അത്തരം രാജ്യങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് അനുഭവിക്കാൻ കഴിയുന്ന മെച്ചപ്പെട്ട ജീവിതശൈലിയുടെ മറ്റ് ഉദാഹരണങ്ങൾ. ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം1970-ൽ, ഇപ്പോഴത്തെ എൻഐസികള്ക്ക് തുല്യമായി, തായ്വാൻ, സിംഗപ്പൂർ, ഹോങ്കോംഗ്, ദക്ഷിണ കൊറിയ എന്നീ നാല് ഏഷ്യൻ കടുവകൾ[5] ശാസ്ത്രം, സാങ്കേതികത, സാമ്പത്തിക അഭിവൃദ്ധി എന്നിവയിൽ ആഗോളതലത്തിൽ ഉയർന്നു വന്നു. 1960 മുതൽ അസാധാരണമായ വേഗത്തിലുള്ള വ്യാവസായിക വളർച്ച നേടിയ നാല് രാജ്യങ്ങളും സമ്പന്നമായ ഉയർന്ന വരുമാനമുള്ള സമ്പദ്വ്യവസ്ഥകളുള്ള ഹൈടെക് വ്യാവസായിക വികസിത രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് പരിഗണിക്കപ്പെട്ടു. ഈ രാജ്യങ്ങളും ഇപ്പോൾ എൻഐസിയായി പരിഗണിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളും തമ്മിൽ വ്യക്തമായ വ്യത്യാസമുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചും, ഒരു തുറന്ന രാഷ്ട്രീയ പ്രക്രിയ, ഉയർന്ന പ്രതിശീർഷ ജിഎൻഐ, അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്ന കയറ്റുമതി അധിഷ്ഠിത സാമ്പത്തിക നയം എന്നിവയുടെ സംയോജനം കാണിക്കുന്നത് ഈ കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പിലെ വികസിത രാജ്യങ്ങളുമായും കാനഡ, ജപ്പാൻ, ഓസ്ട്രേലിയ, ന്യൂസിലൻഡ്, യു.എസ് എന്നീ വികസിത രാജ്യങ്ങളുമായും ഏകദേശം പൊരുത്തപ്പെട്ടു എന്നാണ്. ഈ നാല് രാജ്യങ്ങളെയും ലോകബാങ്ക് ഉയർന്ന വരുമാനമുള്ള സമ്പദ്വ്യവസ്ഥകളായും ഇന്റർനാഷണൽ മോണിറ്ററി ഫണ്ടും (ഐഎംഎഫ്) യുഎസ് സെൻട്രൽ ഇന്റലിജൻസ് ഏജൻസിയും (സിഐഎ) യും വികസിത രാജ്യങ്ങളെന്നും തരംതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്യൻ രാജ്യങ്ങളെപ്പോലെ നാല് ഏഷ്യൻ കടുവകൾക്കും ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ "വളരെ ഉയർന്നത്" എന്ന് കണക്കാക്കുന്ന മാനവ വികസന സൂചിക നല്കിയിട്ടുണ്ട്. നിലവിലുള്ളത്വ്യത്യസ്ത രചയിതാക്കളും വിദഗ്ധരും സ്ഥിരമായി എൻഐസി-കൾ ആയി പരിഗണിക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളുടെ പട്ടിക ചുവടെകൊടുക്കുന്നു. [6] [7] [8] [9] തുർക്കി, ബ്രസീൽ, മലേഷ്യ എന്നിവ സിഐഎ വികസിത രാജ്യങ്ങളായി തരംതിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. [1] തുർക്കി 1961 ൽ OECD യുടെ സ്ഥാപക അംഗമായിരുന്നു, മെക്സിക്കോ 1994 ൽ ചേർന്നു. ചൈന, ഇന്ത്യ, മെക്സിക്കോ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക, ബ്രസീൽ എന്നീ രാജ്യങ്ങൾക്ക് പുറമെ യഥാർത്ഥ ജി8 അംഗങ്ങളും ചേർന്നതാണ് ജി8+5 ഗ്രൂപ്പ്. കുറിപ്പ്: പച്ച നിറമുള്ള സെല്ലുകൾ സൂചികയിലെ ഉയർന്ന മൂല്യമോ മികച്ച പ്രകടനമോ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള സെല്ലുകൾ വിപരീതത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
ചൈനയെയും ഇന്ത്യയെയും സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, ഈ രണ്ട് രാജ്യങ്ങളിലെയും വലിയ ജനസംഖ്യ (ഓരോന്നിനും 2021 മെയ് വരെ 1.3 ബില്യണിലധികം ആളുകളുണ്ട് ) അർത്ഥമാക്കുന്നത് മൊത്തത്തിലുള്ള ജിഡിപിയിൽ അമേരിക്കയേക്കാൾ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയെ മറികടക്കുകയാണെങ്കിൽപ്പോലും പ്രതിശീർഷ വരുമാനം കുറവായിരിക്കും എന്നാണ്. പർച്ചേസിംഗ് പവർ പാരിറ്റി (പിപിപി) അനുസരിച്ച് പ്രതിശീർഷ ജിഡിപി കണക്കാക്കുമ്പോൾ, ഇത് ഓരോ പുതുതായി വ്യാവസായികവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട രാജ്യത്തും കുറഞ്ഞ ജീവിതച്ചെലവ് കണക്കിലെടുക്കുന്നു . പ്രതിശീർഷ ജിഡിപി സാധാരണഗതിയിൽ ഒരു നിശ്ചിത രാജ്യത്തിലെ ജീവിത നിലവാരത്തിന്റെ സൂചകമാണ്. [23] ഇന്നത്തെ ആഗോള വിപണിയിലെ സാമ്പത്തിക പ്രാധാന്യവും പാരിസ്ഥിതിക ആഘാതവും കണക്കിലെടുത്ത് G8+5 എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ഗ്രൂപ്പിൽ ബ്രസീൽ, ചൈന, ഇന്ത്യ, മെക്സിക്കോ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക എന്നീ രാജ്യങ്ങൾ G8 രാജ്യങ്ങളുമായി വർഷം തോറും യോഗം ചേരുന്നു. മറ്റുള്ളവസാമ്പത്തിക വിശകലനത്തിന്റെ വിവിധ രീതികൾക്കനുസൃതമായി രചയിതാക്കൾ രാജ്യങ്ങളുടെ പട്ടിക സജ്ജീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. മറ്റ് രചയിതാക്കൾ എൻഐസി ആയി പരിഗണിക്കാത്ത രാജ്യത്തിന് ചിലപ്പോൾ ഒരു എൻഐസി സ്റ്റാറ്റസ് നൽകുന്നു. അർജന്റീന, ഈജിപ്ത്, ശ്രീലങ്ക [24] റഷ്യ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളുടെ അവസ്ഥ ഇതാണ്. [6] വിമർശനംഎൻഐസി-കൾ സാധാരണയായി താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ വേതനച്ചെലവിൽ നിന്ന് പ്രയോജനം നേടുന്നു, ഇത് വിതരണക്കാർക്ക് കുറഞ്ഞ ഇൻപുട്ട് വിലകളിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു. തൽഫലമായി, ജീവിതച്ചെലവ് കൂടുതലുള്ള, ട്രേഡ് യൂണിയനുകൾക്കും മറ്റ് സംഘടനകൾക്കും കൂടുതൽ രാഷ്ട്രീയ സ്വാധീനമുള്ള വികസിത രാജ്യങ്ങളിലെ ഫാക്ടറികളെ മറികടക്കാനും ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാനും എൻഐസികളിലെ നിർമ്മാതാക്കൾക്ക് പലപ്പോഴും എളുപ്പമാണ്. ഈ താരതമ്യ നേട്ടത്തെ ന്യായമായ വ്യാപാര പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വക്താക്കൾ പലപ്പോഴും വിമർശിക്കാറുണ്ട്. പ്രശ്നങ്ങൾപ്രതിശീർഷ സമ്പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയെ സമ്പന്നമായി കണക്കാക്കുമ്പോൾ, സാമ്പത്തിക അസമത്വം നിലനിൽക്കുന്നതും കടുത്ത ദാരിദ്ര്യം രാജ്യത്ത് ഉയർന്ന നിലയിലാണ്. [25] മെക്സിക്കോയുടെ സാമ്പത്തിക വളർച്ച ചില മേഖലകളിൽ നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മയക്കുമരുന്ന് യുദ്ധം തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു. [26] മറ്റ് എൻഐസികൾ വ്യാപകമായ അഴിമതിയും രാഷ്ട്രീയ അസ്ഥിരതയും പോലെയുള്ള പൊതുവായ പ്രശ്നങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു. [3] ഇതും കാണുക
അവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia