പ്രിൻസ് സൈഫുൽ മാലൂക്ക് ആന്റ് ബാദ്രി ജമാലപാക്കിസ്ഥാനിലെ ഹസാര മേഖലയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു മികച്ച ക്ലാസിക് കഥയാണ് പ്രിൻസ് സൈഫുൽ മാലൂക്ക് ആന്റ് ബാദി-ഉൽ-ജമാല. ഒരു രാജകുമാരനും ഒരു മാലാഖയും തമ്മിലുള്ള പ്രണയത്തിന്റെ കഥ പഞ്ചാബി സാഹിത്യത്തിലെ കവി മിയാൻ മുഹമ്മദ് ബക്ഷാണ് കവിത രൂപത്തിൽ എഴുതിയത്. പാക്കിസ്ഥാനിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ തടാകങ്ങളിലൊന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന വടക്കൻ പാക്കിസ്ഥാനിലെ ഒരു തടാകത്തെയാണ് സൈഫുൽ മാലൂക്ക് എന്ന പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.[1][2][3][4] ഈജിപ്തിലെ രാജകുമാരനായിരുന്നു സൈഫുൽ മാലൂക്ക്. പൂർവ്വികരിൽ നിന്ന് പാരമ്പര്യമായി ലഭിച്ച ഒരു വലിയ നിധി അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു. നിധിയിൽ രണ്ട് മുദ്രകൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്; ഒന്ന് സെയ്ഫ് ഉൽ മുലുക്കിന്റെ പ്രതിച്ഛായയും മറ്റൊന്ന് ബാദി-ഉൽ-ജമാലയുടെ ചിത്രവും.[5]ഒരു രാത്രി, പ്രിൻസ് സൈഫുൽ മാലൂക്ക് ഒരു തടാകത്തെയും ഒരു മാലാഖയെയും സ്വപ്നം കണ്ടു. മാലൂക്ക് എഴുന്നേറ്റ് പിതാവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുകയും മാലാഖയേയും മനോഹരമായ തടാകത്തേയും കുറിച്ചുള്ള തന്റെ സ്വപ്നത്തെക്കുറിച്ച് പറയുകയും ചെയ്തു. രാജകുമാരൻ തൽക്ഷണം മാലാഖയുമായി പ്രണയത്തിലായി. അദ്ദേഹം പിതാവിനോട് ചോദിച്ചു എനിക്ക് എങ്ങനെ ഈ മാലാഖയെ കണ്ടെത്താനാകും? എനിക്ക് എങ്ങനെ അവളോടൊപ്പം കഴിയാൻ കഴിയും? അവൻ മനുഷ്യനാണെന്നും അവൾ അങ്ങനെയല്ലെന്നും കൂടിക്കാഴ്ച സാധ്യമല്ലെന്നും അവന്റെ പിതാവ് പറഞ്ഞു.[6] ഇതും കാണുകഅവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
