നാസയിലെ 34 വർഷത്തിനുശേഷം, ലഭ്യമായ ഏറ്റവും സീനിയർ എഞ്ചിനീയറിംഗ് പദവി ജാക്സൺ നേടി. സൂപ്പർവൈസറാകാതെ കൂടുതൽ ഔദ്യോഗികകയറ്റം നേടാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അവർ മനസ്സിലാക്കി. ഫെഡറൽ വുമൺസ് പ്രോഗ്രാം, നാസ ഓഫീസ് ഓഫ് ഈക്വൽ ഓപ്പർച്യുനിറ്റി പ്രോഗ്രാമുകൾ, അഫർ‌മേറ്റീവ് ആക്ഷൻ പ്രോഗ്രാം എന്നിവയുടെ മാനേജരാകാനുള്ള ഒരു ഡെമോഷൻ ജാക്സൺ സ്വീകരിച്ചു. ഈ വേഷത്തിൽ, നാസയുടെ സയൻസ്, എഞ്ചിനീയറിംഗ്, മാത്തമാറ്റിക്സ് കരിയറുകളിൽ സ്ത്രീകളെ നിയമിക്കുന്നതും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതും സ്വാധീനിക്കാൻ അവർ പ്രവർത്തിച്ചു.
1921 ഏപ്രിൽ 9 ന് എല്ല (നീ സ്കോട്ട്), ഫ്രാങ്ക് വിൻസ്റ്റൺ എന്നിവരുടെ മകളായി മേരി വിൻസ്റ്റൺ ജനിച്ചു.[2] വിർജീനിയയിലെ ഹാംപ്ടണിലാണ് അവർ വളർന്നത്, അവിടെ ജോർജ്ജ് പി. ഫെനിക്സ് പരിശീലന സ്കൂളിൽ നിന്നും ബിരുദം നേടി.[3]
ജാക്സൺ പെൺകുട്ടികളുടെ സ്കൗട്ട് നേതാവായി 30 വർഷത്തിലേറെ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. [3] 1970 കളിൽ തന്റെ കമ്മ്യൂണിറ്റിയിലെ ആഫ്രിക്കൻ അമേരിക്കൻ കുട്ടികളെ വിമാനപരിശീലനത്തിനായി ചെറിയ ഒരു കാറ്റ് തുരങ്കം സൃഷ്ടിക്കാൻ സഹായിച്ചതിന് അവർ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു.[5][6][3]
1944 നവംബർ 18 ന് യുഎസ് നേവിയിലെ നാവികനായ ലെവി ജാക്സൺ എന്ന സീനിയറുമായി ജാക്സൺ വിവാഹിതയായി. [5][7] അവർക്ക് ലെവി ജാക്സൺ, ജൂനിയർ, കരോലിൻ മാരി ലൂയിസ് എന്നീ രണ്ട് മക്കളുണ്ടായിരുന്നു.[5]2005 ഫെബ്രുവരി 11 ന് 83-ാമത്തെ വയസ്സിൽ മേരി ജാക്സൺ മരിച്ചു.
കരിയർ
ജാക്സൺ ഒരു നിയന്ത്രണ പാനലിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു
ബിരുദ പഠനത്തിന് ശേഷം, മേരിലാൻഡിലെകാൽവർട്ട് കൗണ്ടിയിലെ ഒരു ആഫ്രിക്കൻ-അമേരിക്കൻ സ്കൂളിൽ മേരി ജാക്സൺ ഒരു വർഷം ഗണിതശാസ്ത്രം പഠിപ്പിച്ചു.[3]അക്കാലത്ത്, പൊതുവിദ്യാലയങ്ങൾ തെക്ക് ഉടനീളം വേർതിരിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ജാക്സൺ ഹൈസ്കൂൾ, കോളേജ് വിദ്യാർത്ഥികളെ പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും അത് ജീവിതകാലം മുഴുവൻ തുടരുകയും ചെയ്തു.[8]
1943 ആയപ്പോഴേക്കും അവർ ഹാംപ്ടണിലേക്ക് മടങ്ങി, അവിടെ നാഷണൽ കാത്തലിക് കമ്മ്യൂണിറ്റി സെന്ററിൽ ഒരു ബുക്ക് കീപ്പറായി. ഹാംപ്ടൺ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിന്റെ ആരോഗ്യവകുപ്പിൽ റിസപ്ഷനിസ്റ്റായും ഗുമസ്തയായും ജോലി ചെയ്തു. ഈ സമയത്ത് ഗർഭിണിയായ ജാക്സൺ ഒടുവിൽ മകന്റെ ജനനത്തിനായി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. 1951-ൽ ഫോർട്ട് മൺറോയിലെ ചീഫ് ആർമി ഫീൽഡ് ഫോഴ്‌സിന്റെ ഓഫീസിൽ ഗുമസ്തയായി.[3][8]
Jackson holding a wind tunnel model
1951-ൽ ജാക്സനെ നാഷണൽ അഡ്വൈസറി കമ്മിറ്റി ഫോർ എയറോനോട്ടിക്സ് (NACA) റിക്രൂട്ട് ചെയ്തു. 1958-ൽ നാഷണൽ അഡ്വൈസറി കമ്മിറ്റി ഫോർ എയറോനോട്ടിക്സ് (NACA) നാഷണൽ എയറോനോട്ടിക്സ് ആൻഡ് സ്പേസ് അഡ്മിനിസ്ട്രേഷനിൽ (നാസ) ലയിച്ചു.[5][6][9] വിർജീനിയയിലെ ഹാംപ്ടണിലെ ലാംഗ്ലി റിസർച്ച് സെന്ററിൽ ഒരു ഗവേഷണ ഗണിതശാസ്ത്രജ്ഞ അല്ലെങ്കിൽ കമ്പ്യൂട്ടറർ എന്ന നിലയിലാണ് അവർ ഔദ്യോഗികജീവിതം ആരംഭിച്ചത്. വെസ്റ്റ് ഏരിയ കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് വിഭാഗത്തിൽ ഡൊറോത്തി വോഗണിന്റെ കീഴിൽ പ്രവർത്തിച്ചു.[3]
1953-ൽ സൂപ്പർസോണിക് പ്രഷർ ടണലിൽ എഞ്ചിനീയർ കാസിമിയേഴ്‌സ് സർനെക്കിന് വേണ്ടി ജോലി ചെയ്യാനുള്ള വാഗ്ദാനം അവർ സ്വീകരിച്ചു. 4 ബൈ 4 അടി (1.2 ബൈ 1.2 മീറ്റർ വരെ), 60,000 കുതിരശക്തിയുള്ള (45,000 കിലോവാട്ട്) കാറ്റാടി തുരങ്കം ശബ്ദത്തിന്റെ ഇരട്ടി വേഗതയിൽ കാറ്റ് സൃഷ്ടിച്ച് ഒരു മാതൃകയുടെ ബലം പഠിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു.[3]എഞ്ചിനീയറിലേക്ക് സ്ഥാനക്കയറ്റം ലഭിക്കാൻ ജാക്സനെ പരിശീലനത്തിന് സർനക്കി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. ജോലിക്ക് യോഗ്യത നേടുന്നതിന് ഗണിതശാസ്ത്രത്തിലും ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിലും ബിരുദതല കോഴ്സുകൾ എടുക്കേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു. വിർജീനിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റിഓൾ-വൈറ്റ് ഹാംപ്ടൺ ഹൈസ്കൂളിൽ ഒരു രാത്രി പരിപാടി അവർ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. ക്ലാസുകളിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അനുവദിക്കണമെന്ന് ജാക്സൺ ഹാംപ്ടൺ നഗരത്തിന് അപേക്ഷ നൽകി. കോഴ്സുകൾ പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം 1958 ൽ എയ്‌റോസ്‌പേസ് എഞ്ചിനീയറായി സ്ഥാനക്കയറ്റം ലഭിച്ചതിനെ തുടർന്ന് നാസയുടെ ആദ്യത്തെ കറുത്ത വനിതാ എഞ്ചിനീയറായി.[10][6][3]ലാംഗ്ലിയിലെ സബ്സോണിക്-ട്രാൻസോണിക് എയറോഡൈനാമിക്സ് ഡിവിഷനിലെ സൈദ്ധാന്തിക എയറോഡൈനാമിക്സ് ബ്രാഞ്ചിലെ കാറ്റാടി തുരങ്ക പരീക്ഷണങ്ങളിൽ നിന്നും യഥാർത്ഥ ലോക വിമാന പരീക്ഷണങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള വിവരങ്ങൾ അവർ വിശകലനം ചെയ്തു.[5]അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ വിമാനങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനായി, ത്രസ്റ്റ്, ഡ്രാഗ് എന്നീ ഫോഴ്‌സ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള വായുപ്രവാഹം മനസ്സിലാക്കുക എന്നതായിരുന്നു അവരുടെ ലക്ഷ്യം.[5]
Jജാക്സൺ ലാംഗ്ലി റിസർച്ച് സെന്ററിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു
കംപ്രസ്സബിലിറ്റി റിസർച്ച് ഡിവിഷൻ, ഫുൾ-സ്കെയിൽ റിസർച്ച് ഡിവിഷൻ, ഹൈ-സ്പീഡ് എയറോഡൈനാമിക്സ് ഡിവിഷൻ, സബ്സോണിക്-ട്രാൻസോണിക് എയറോഡൈനാമിക്സ് ഡിവിഷൻ എന്നിവയിൽ ജാക്സൺ എഞ്ചിനീയറായി പ്രവർത്തിച്ചു.[8] ആത്യന്തികമായി നാകയ്ക്കും (NACA) നാസയ്ക്കുമായി 12 സാങ്കേതിക പ്രബന്ധങ്ങൾ രചിക്കുകയോ സഹസംവിധായകയാകുകയും ചെയ്തു.[8][11][12][13]പ്രമോഷനുകൾക്ക് യോഗ്യത നേടുന്നതിനായി എങ്ങനെ പഠിക്കണമെന്ന് ഉപദേശിക്കുന്നത് ഉൾപ്പെടെ, സ്ത്രീകളെയും മറ്റ് ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെയും അവരുടെ കരിയറിൽ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകാൻ സഹായിക്കുന്നതിന് അവർ പ്രവർത്തിച്ചു.[14]
1979 ആയപ്പോഴേക്കും ജാക്സൺ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും മുതിർന്ന പദവി നേടി. ഈക്വൽ ഓപ്പർച്യുനിറ്റി സ്‌പെഷ്യലിസ്റ്റ് ഫീൽഡിൽ അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്ററായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുന്നതിനായി അവർ തീരുമാനിച്ചു. നാസ ആസ്ഥാനത്ത് പരിശീലനത്തിന് ശേഷം അവർ ലാംഗ്ലിയിലേക്ക് മടങ്ങി. ഈ രംഗത്ത് നേട്ടമുണ്ടാക്കിയ സ്ത്രീകളെയും മറ്റ് ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെയും ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നതിനും മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുന്നതിനും അവർ പ്രവർത്തിച്ചു. തുല്യ അവസര പ്രോഗ്രാമുകളുടെ ഓഫീസിലെ ഫെഡറൽ വിമൻസ് പ്രോഗ്രാം മാനേജർ, അഫർ‌മേറ്റീവ് ആക്ഷൻ പ്രോഗ്രാം മാനേജർ എന്നീ നിലകളിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. നാസയിലെ സയൻസ്, എഞ്ചിനീയറിംഗ്, മാത്തമാറ്റിക്സ് സ്ഥാനങ്ങളിലെ സ്ത്രീകളുടെ കരിയർ പാതകളെ സ്വാധീനിക്കാൻ അവർ പ്രവർത്തിച്ചു.[3][14] 1985-ൽ വിരമിക്കുന്നതുവരെ നാസയിൽ അവർ ജോലി തുടർന്നു.[4]
2018-ൽ, സാൾട്ട് ലേക്ക് സിറ്റിയിലെ ജാക്സൺ എലിമെന്ററി സ്കൂളിന് പ്രസിഡന്റ് ആൻഡ്രൂ ജാക്സന്റെ പേരിനേക്കാൾ (പഴയതുപോലെ) മേരി ജാക്സന്റെ പേരാണ് നൽകേണ്ടതെന്ന് സാൾട്ട് ലേക്ക് സിറ്റി സ്കൂൾ ബോർഡ് വോട്ട് ചെയ്തിരുന്നു.[16]
Jackson, Mary W.; Czarnecki, K.R. (1960), Investigation by Schlieren Technique of Methods of Fixing Fully Turbulent Flow on Models at Supersonic Speeds, vol. 242, National Aeronautics and Space Administration
Czarnecki, K.R.; Jackson, Mary W.; Monta, William J. (1963), Studies of Skin Friction at Supersonic Speeds (Turbulent Boundary Layer and Skin Friction Data for Supersonic Transports)
Jackson, Mary W.; Czarnecki, K. R.; Monta, William J. (July 1965), Turbulent Skin Friction at High Reynolds Numbers and Low Supersonic Velocities, National Aeronautics and Space Administration
Czarnecki, K.R.; Jackson, Mary W. (December 1975). "Turbulent Boundary-Layer Separation due to a Forward-Facing Step". AIAA Journal. 13 (12): 1585–1591. Bibcode:1975AIAAJ..13.1585C. doi:10.2514/3.60582.
.jpg)
