റോഡ് കോശങ്ങൾ കണ്ണിന്റെ റെറ്റിനയിലെ കുറഞ്ഞ പ്രകാശത്തിലെ കാഴ്ചയ്ക്ക് സഹായിക്കുന്ന ഫോട്ടോറിസെപ്റ്റർ കോശങ്ങളാണ് റോഡ് കോശങ്ങൾ. റോഡുകൾ സാധാരണയായി റെറ്റിനയുടെ മാക്യുലയ്ക്ക് വെളിയിൽ കേന്ദ്രീകരിച്ച് പെരിഫറൽ കാഴ്ചയിൽ സഹായിക്കുന്നു. മനുഷ്യ റെറ്റിനയിൽ ശരാശരി 92 ദശലക്ഷം റോഡ് കോശങ്ങളുണ്ട്.[1] റോഡ് കോശങ്ങൾ കോൺ കോശങ്ങളേക്കാൾ പ്രകാശത്തോട് കൂടുതൽ സെൻസിറ്റീവ് ആണ്, അതുപോലെ രാത്രി കാഴ്ചയ്ക്ക് പൂർണ്ണമായും ഉത്തരവാദികളുമാണ് ഈ കോശങ്ങൾ. എന്നാൽ, വർണ്ണ ദർശനത്തിൽ റോഡ് കോശങ്ങൾക്ക് കാര്യമായ പങ്കില്ല, മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ നിറങ്ങൾ കൃത്യമായി കാണാൻ പറ്റാത്തതിൻ്റെ പ്രധാന കാരണം ഇതാണ്. ഘടനറോഡുകൾ കോണുകളേക്കാൾ അൽപ്പം നീണ്ടതും മെലിഞ്ഞതുമാണ്, പക്ഷേ രണ്ടിനും ഒരേ അടിസ്ഥാന ഘടനയാണ്. റെറ്റിന പിഗ്മെന്റ് എപിത്തീലിയത്തോട് ചേർന്നുള്ള സെല്ലിന്റെ അവസാനഭാഗത്താണ് ഓപ്‌സിൻ അടങ്ങുന്ന ഡിസ്കുകൾ കിടക്കുന്നത്. സെല്ലിന്റെ ഡിറ്റക്ടർ ഭാഗത്തിന്റെ അടുക്കിയിരിക്കുന്ന ഡിസ്ക് ഘടന വളരെ ഉയർന്ന പ്രവർത്തനക്ഷമത നേടാൻ അനുവദിക്കുന്നു. കോൺ സെല്ലുകളെ അപേക്ഷിച്ച് എണ്ണത്തിൽ വളരെ കൂടുതലാണ് റോഡുകൾ.[2] കോണുകൾ പോലെ, റോഡ് കോശങ്ങൾക്കും സിനാപ്റ്റിക് ടെർമിനൽ, ഒരു ആന്തരിക വിഭാഗം, ഒരു ബാഹ്യ സെഗ്മെന്റ് എന്നിവയുണ്ട്. സിനാപ്റ്റിക് ടെർമിനൽ മറ്റൊരു ന്യൂറോണുമായി ഒരു സിനാപ്‌സ് ഉണ്ടാക്കുന്നു, സാധാരണയായി ഒരു ബൈപോളാർ സെൽ അല്ലെങ്കിൽ ഹൊരിസോണ്ടൽ സെൽ. അകത്തെയും പുറത്തെയും ഭാഗങ്ങളെ ഒരു സിലിയം വഴി ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു, [3] ഇത് വിദൂര വിഭാഗത്തെ വരയ്ക്കുന്നു. [4] ആന്തരിക വിഭാഗത്തിൽ കോശാംഗങ്ങളും സെല്ലിന്റെ ന്യൂക്ലിയസും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതേസമയം റോഡിൻറെ പുറം ഭാഗത്ത് (ROS എന്ന് ചുരുക്കത്തിൽ) പ്രകാശം ആഗിരണം ചെയ്യുന്ന വസ്തുക്കൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഒരു മനുഷ്യ റോഡ് കോശത്തിന് ഏകദേശം 2 മൈക്രോൺ വ്യാസവും 100 മൈക്രോൺ നീളവുമുണ്ട്.[5] റോഡുകൾ എല്ലാം രൂപാന്തരപരമായി ഒന്നല്ല; എലികളിൽ, ബാഹ്യ പ്ലെക്സിഫോം സിനാപ്റ്റിക് ലെയറിനടുത്തുള്ള റോഡുകൾ ചുരുങ്ങിയ സിനാപ്റ്റിക് ടെർമിനൽ കാരണം കുറഞ്ഞ നീളം കാണിക്കുന്നു.[6] പ്രവർത്തനംഫോട്ടോറിസെപ്ഷൻ സംവേദനക്ഷമതഒരു റോഡ് കോശം ഒരു ഫോട്ടോണിന്റെ പ്രകാശത്തോട് പ്രതികരിക്കാൻ പര്യാപ്തമാണ്[8] ഇവ കോണുകളേക്കാൾ 100 മടങ്ങ് കൂടുതൽ ഒരു ഫോട്ടോൺ സെൻസിറ്റീവ് ആണ്. കോൺ സെല്ലുകൾ സജീവമാകുന്നതിന് പതിനായിരക്കണക്കിന് ഫോട്ടോണുകൾ ആവശ്യമാണ്. രാത്രി കാഴ്ചയ്ക്ക് സഹായിക്കുന്നത് (സ്കോട്ടോപിക് കാഴ്ച) റോഡുകളാണ്. കൂടാതെ, ഒന്നിലധികം റോഡ് കോശങ്ങൾ ഒരൊറ്റ ഇന്റർന്യൂറോണിൽ കൂടിച്ചേരുകയും സിഗ്നലുകൾ ശേഖരിക്കുകയും വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ഒത്തുചേരൽ വിഷ്വൽ അക്വിറ്റിയെ (അല്ലെങ്കിൽ ഇമേജ് റെസല്യൂഷൻ ) ബാധിക്കുന്നതാണ്, കാരണം ഒന്നിലധികം സെല്ലുകളിൽ നിന്നുള്ള പൂൾ ചെയ്ത വിവരങ്ങൾ, ഓരോ റോഡ് സെല്ലിൽ നിന്നും വ്യക്തിഗതമായി വിഷ്വൽ സിസ്റ്റത്തിന് കിട്ടുന്ന വിവരത്തെക്കാൾ വ്യക്തത കുറഞ്ഞവയാകും.  റോഡ് സെല്ലുകൾ കോണുകളേക്കാൾ പ്രകാശത്തോട് സാവധാനത്തിൽ പ്രതികരിക്കും, അവയ്ക്ക് ലഭിക്കുന്ന ഉത്തേജനങ്ങൾ ഏകദേശം 100 മില്ലിസെക്കൻഡ് വരും. ചെറിയ അളവിലുള്ള പ്രകാശത്തെ ഡോഡുകൾ കൂടുതൽ സെൻസിറ്റീവ് ആക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഇമേജുകൾ വേഗത്തിൽ മാറ്റുന്നത് പോലുള്ള താൽ‌ക്കാലിക മാറ്റങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള അവരുടെ കഴിവ് കോണുകളേക്കാൾ കൃത്യത കുറഞ്ഞതാണെന്നും ഇതിനർത്ഥം. [3] പരാമർശങ്ങൾ
ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
