ഒരു അമേരിക്കൻ പ്രതിമാസ മാസികയാണ്റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ. ജനപ്രിയ സംസ്കാരത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഇത് 1967 ൽ കാലിഫോർണിയയിലെസാൻ ഫ്രാൻസിസ്കോയിൽ ആണ് സ്ഥാപിച്ചത്. ഇപ്പോഴും മാസികയുടെ പ്രസാധകനായ ജാൻ വെന്നറും സംഗീത നിരൂപകനുമായ റാൽഫ് ജെ. ഗ്ലീസൺ എന്നിവർ ചേർന്നാണിത് സ്ഥാപിച്ചത്. റോക്ക് സംഗീതത്തെ കുറിച്ചുള്ള വാർത്തകൾക്കും ഹണ്ടർ എസ്. തോംസൺ എന്നയാളുടെ രാഷ്ട്രീയ റിപ്പോർട്ടിംങ്ങും കൊണ്ടാണ് മാഗസിൻ ആദ്യകാലങ്ങളിൽ അറിയപ്പെട്ടത്. 1990 കളിൽ, മാഗസിൻ വിശാലമാക്കുകയും യുവാക്കളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ടെലിവിഷൻ ഷോകൾ, ചലച്ചിത്ര അഭിനേതാക്കൾ, ജനപ്രിയ സംഗീതം എന്നിവയിൽ താൽപ്പര്യമുള്ള യുവ വായനക്കാരിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിക്കുകയും ചെയ്തു. സംഗീതം, വിനോദം, രാഷ്ട്രീയം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള പരമ്പരാഗത ഉള്ളടക്കത്തിലേക്ക് മടക്കമായി ഇത് മാറി.
ആദ്യത്തെ മാഗസിൻ 1967 ലാണ് പുറത്തിറങ്ങിയത്. ജോൺ ലെനൻ ആയിരുന്നു മാഗസിന്റെ ആദ്യ മുഖചിത്രം . മുഖചിത്രങ്ങൾ പലപ്പോഴും പ്രകോപനപരമായ ഫോട്ടോഗ്രാഫിയ്ക്കു പേരുകേട്ടതാണ്.സംഗീതജ്ഞർ, രാഷ്ട്രീയക്കാർ, കായികതാരങ്ങൾ, അഭിനേതാക്കൾ എന്നിവരാണ് സാധാരണ മാഗസിന്റെ മുഖചിത്രമായി വരാറ്. അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ അതിന്റെ അച്ചടി പതിപ്പിന് പുറമേ, റോളിംഗ്സ്റ്റോൺ.കോം വഴിയും ഇവർ നിരവധി അന്താരാഷ്ട്ര പതിപ്പുകളിലൂടെയും ഉള്ളടക്കം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നുണ്ട്..
റോളിംഗ് സ്റ്റോണിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ ഉടമയായ പെൻസ്കെ മീഡിയ കോർപ്പറേഷൻ, 2017 ൽ മാസികയുടെ 51 ശതമാന ഓഹരിയും 2019 ൽ ബാക്കി 49 ശതമാനവും വാങ്ങി.
ചില വ്യക്തികൾ നിരവധി തവണ മാഗസിന്റെ മുഖചിത്രമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഈ ചിത്രങ്ങളിൽ ചിലത് വളരെ പ്രശസ്തമായി മാറിയിട്ടുണ്ട്. ദി ബീറ്റിൽസ് അംഗങ്ങൾ ഒരുമിച്ചോ ഒറ്റയ്ക്കായൊ 30 ൽ കൂടുതൽ തവണ മാഗസ്സിന്റെ മുഖചിത്രമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പ്രകോപനപരമായ ഫോട്ടോഗ്രഫിക്ക് പേരുകേട്ട ഈ മാഗസിൻ ചരിത്രത്തിലുടനീളം കവറിൽ സംഗീതജ്ഞരെയും സെലിബ്രിറ്റികളെയും അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വാനിറ്റി ഫെയർ 1981 ജനുവരി 22 ലെ മുഖചിത്രമായ, ജോൺ ലെന്നൻ, യോക്കോ ഓനോ എന്നിവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ അടങ്ങിയതിനെ "എക്കാലത്തെയും മികച്ച റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ മുഖചിത്രം" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.[2]
മാഗസിന്റെ മുഖചിത്രമായ ആദ്യത്തെ 10 ലക്കങ്ങൾ ക്രമത്തിൽ:
2016 ലെ യുഎസ് പ്രസിഡന്റ് തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് മുന്നോടിയായി ഡെമോക്രാറ്റിക് സ്ഥാനാർത്ഥി ഹിലാരി ക്ലിന്റനെറോളിംഗ് സ്റ്റോൺ പിന്തുണച്ചിരുന്നു.
റെസ്റ്റോറന്റ്
റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ മാസികയുടെ ഉടമകൾ 2010 വസന്തകാലത്ത് ഹോളിവുഡിലെ ഹോളിവുഡ് ഹൈലാൻഡ് സെന്ററിൽ ഒരു റോളിംസ്റ്റോൺ റെസ്റ്റോറന്റ് ആരംഭിക്കാൻ പദ്ധതിയിട്ടിരുന്നതായി 2009 ഡിസംബറിൽ ലോസ് ഏഞ്ചൽസ് ടൈംസ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിരുന്നു. റെസ്റ്റോറന്റ് വിജയിച്ചാൽ ഇത് മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും വ്യാപിപ്പിക്കാൻ ഇവർ പദ്ധതി ഇട്ടിരുന്നു.[3] 2011 ൽ, ഉച്ചഭക്ഷണത്തിനും അത്താഴത്തിനും ഒപ്പം വാരാന്ത്യങ്ങളിൽ താഴെയുള്ള ഒരു മുഴുവൻ രാത്രിയ്ക്കുമായി റെസ്റ്റോറന്റ് തുറന്നു.[4] 2013 ഫെബ്രുവരിയിൽ റെസ്റ്റോറന്റ് അടച്ചു.[5]
വിമർശനം
റോളിംഗ് സ്റ്റോണിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പ്രധാന വിമർശനം 1960 കളിലും 1970 കളിലുമുള്ള അതിന്റെ തലമുറയുടെ പക്ഷപാതമാണ്. പല വിമർശകരും മാസിക പുറത്തിറക്കിയ "500 മികച്ച ഗാനങ്ങളുടെ" പട്ടികയെ വിമർശിച്ചിട്ടുണ്ട്.[6] ഈ പ്രശ്നത്തോടുള്ള കൂടുതൽ പ്രതികരണമായി, മുൻ റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ എഡിറ്ററായ റോക്ക് നിരൂപകൻ ജിം ഡിറോഗാറ്റിസ് മാസികയുടെ പട്ടികകളെക്കുറിച്ച് സമഗ്രമായ ഒരു വിമർശനം കിൽ യുവർ ഐഡൽസ്: എ ന്യൂ ജനറേഷൻ ഓഫ് റോക്ക് റൈറ്റേഴ്സ് റീകൺസൈഡേഴ്സ് ദി ക്ലാസിക്കുകൾ എന്ന പുസ്തകത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ മാഗസിൻ മുമ്പ് അവർ നിരസിച്ച നിരവധി ക്ലാസിക് ആൽബങ്ങൾ പുനർവിചിന്തനം ചെയ്തതിനും 3.5-സ്റ്റാർ റേറ്റിംഗ് പതിവായി ഉപയോഗിച്ചതിനും വിമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, 1970 കളിൽ ലെഡ് സെപ്പലിൻ ബാൻഡിന്റെ ഏറ്റവും സജീവമായ വർഷങ്ങളിൽ റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ മാഗസിൻ വിമർശനങ്ങളാണ് എഴുതിയിരുന്നത്, എന്നാൽ 2006 ആയപ്പോഴേക്കും ബാൻഡിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു കവർ സ്റ്റോറിയിൽ റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ അവരെ "എക്കാലത്തെയും മികച്ച ഹെവിയ്സ്റ്റ് ബാൻഡ്" എന്നു വിശേഷിപ്പിച്ചു ബഹുമാനിച്ചു.[7] 1984 ലെ ദി റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ റെക്കോർഡ് ഗൈഡ് സൂക്ഷ്മപരിശോധന നടത്തിയ ഒരു സമ്മേളത്തെ സ്ലേറ്റ് മാസികയുടെ ഒരു നിരൂപകൻ വിമർശിച്ചു. അദ്ദേഹം, ഗൈഡ് ഫലത്തിൽ ഹിപ്-ഹോപ് സംഗീത ശൈലിയെ അവഗണിക്കുകയും ഹെവി മെറ്റൽ സംഗീത ശൈലിക്കു വളരെ അധികം പ്രാധാന്യം നൽകുകയും ചെയ്തു എന്ന് ആരോപിച്ചു.[6]
ഓസ്‌ട്രേലിയ - റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ ഓസ്‌ട്രേലിയ 1969 ൽ റെവല്യൂഷൻ മാസികയിൽ അനുബന്ധമായി ആരംഭിച്ചു. 1971 ൽ ഫിലിപ്പ് ഫ്രേസർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു മുഴുവൻ ശീർഷകമായി ഇത് മാറി. 1974 മുതൽ 1987 വരെ സിൽ‌വർ‌ടോങ്ങ്‌സും സിഡ്‌നിയിലെ നെക്സ്റ്റ്മീഡിയ പി‌ടി ലിമിറ്റഡും 2008 വരെ ഇത് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഫിലിപ്പ് ഫ്രേസർ, അലിസ്റ്റർ ജോൺസ്, പോൾ ആൻഡ് ജെയ്ൻ ഗാർഡിനർ, ടോബി ക്രെസ്വെൽ, ക്ലിന്റൺ വാക്കർ, കാതി ബെയ്ൽ എന്നിവരാണ് ശ്രദ്ധേയമായ എഡിറ്റർമാരും സംഭാവകരും. ഏറ്റവും ദൈർഘ്യമേറിയ അന്താരാഷ്ട്ര പതിപ്പായിരുന്നു ഇത്, എന്നാൽ 2018 ജനുവരിയിൽ അടച്ചു.[8]
ബ്രസീൽ - സ്പ്രിംഗ് കോമുനിക്കീസ് 2006 ഒക്ടോബർ മുതൽ ബ്രസീലിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
ബൾഗേറിയ - സിവീർ പബ്ലിക്കേഷൻസ് 2009 നവംബർ മുതൽ ബൾഗേറിയയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 2011 ഓഗസ്റ്റ് / സെപ്റ്റംബർ ലക്കം പ്രസിദ്ധീകരണം നിർത്തി.
ചിലി - 2003 മെയ് മുതൽ 2005 ഡിസംബർ വരെ എഡു കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. എൽ മെർക്കുറിയോ 2006 ജനുവരി മുതൽ 2011 ഡിസംബർ വരെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
ചൈന - മെയിൻ‌ലാന്റിലെ റോളിംഗ് സ്റ്റോൺ ഹോങ്കോങ്ങിലെ വൺ മീഡിയ ഗ്രൂപ്പിന് ലൈസൻസ് നൽകി 2006 ൽ ചൈന റെക്കോർഡ് കോർപ്പറേഷനുമായി സഹകരിച്ച് പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. വിവർത്തനം ചെയ്ത ലേഖനങ്ങളും പ്രാദേശിക ഉള്ളടക്കവും ചൈനീസ് ഭാഷയിലായിരുന്നു മാഗസിൻ. ഒരു വർഷത്തിനുശേഷം ഇത് പ്രസിദ്ധീകരണം നിർത്തിവച്ചു.
ഫ്രാൻസ് - 2002 ൽ സമാരംഭിച്ചു. ഈ പതിപ്പ് 2007 ൽ താൽക്കാലികമായി നിർത്തുകയും 2008 മെയ് മാസത്തിൽ 1633 എസ്എ പബ്ലിഷിംഗ് ഗ്രൂപ്പുമായി ലൈസൻസ് പ്രകാരം വീണ്ടും സമാരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു.
ജർമ്മനി - 1994 മുതൽ ജർമ്മനിയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് ആക്സൽ സ്പ്രിംഗർ എ.ജി.
ഇന്ത്യ - മാൻസ് വേൾഡ് മാസികയുടെ പ്രസാധകരായ എംഡബ്ല്യു കോം 2008 മാർച്ചിൽ സമാരംഭിച്ചു.
ഇറ്റലി - 1980 മുതൽ ഇറ്റലിയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1982-ൽ പ്രസിദ്ധീകരണം നിർത്തിയതിനുശേഷം, 2003 നവംബറിൽ ഇത് വീണ്ടും സമാരംഭിച്ചു, ആദ്യം IXO പബ്ലിഷിംഗ്, തുടർന്ന് എഡിട്രിസ് ക്വാഡ്രാറ്റം 2014 ഏപ്രിൽ വരെ. ലൂസിയാനോ ബെർണാർഡിനി ഡി പേസ് എഡിറ്റോർ ആണ് മാസിക നിലവിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്.[10]
ജപ്പാൻ - 2007 മാർച്ചിൽ ഇന്റർനാഷണൽ ആഡംബര മീഡിയ കമ്പനി ലിമിറ്റഡ് ആരംഭിച്ചു. (ILM). atomixmedia Inc. (株式会社アトミックスメディア,KK atomikkusumedia?) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.( 株式会社 ア ト ミ ッ ク ス メ デ ィ ア,KK atomikkusumedia ) 2011 മുതൽ.
മെക്സിക്കോ - 2002 മുതൽ 2009 മെയ് വരെ പ്രിസ ഇന്റർനാഷണൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു; 2009 ജൂൺ മുതൽ ഇത് എഡിറ്റോറിയൽ ടെലിവിസ (ടെലിവിസയുടെ അനുബന്ധ സ്ഥാപനം) ലൈസൻസിന് കീഴിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു.
മിഡിൽ ഈസ്റ്റ് - 2010 നവംബർ മുതൽ എച്ച്ജിഡബ്ല്യു മീഡിയ ദുബായിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
റഷ്യ - മോട്ടോർ മീഡിയ 2004 മുതൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
സ്പെയിൻ - പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് പ്രൊഗ്രെസ (എന്ന സബ്സിഡറിയായ പ്രിസ ഗ്രൂപ്പ്) മാഡ്രിഡ് 1999 മുതൽ.
തുർക്കി - ജിഡി ഗസറ്റ് ഡെർഗി 2006 ജൂൺ മുതൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക - 2011 നവംബർ മുതൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം - 1969 മുതൽ 1972 വരെ ചങ്ങാതിമാർ എന്ന പേരിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.
