വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ
ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഒരു സംസ്ഥാനമാണ് വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ അഥവാ പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയ. (ചുരുക്കെഴുത്ത്:WA) ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഏറ്റവും വലിയ സംസ്ഥാനമാണ് പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയ. 25,29,875 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ ആണ് ഈ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ആകെ ഭൂവിസ്തൃതി. വടക്കും പടിഞ്ഞാറും ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രവും തെക്ക് ദക്ഷിണസമുദ്രവും വടക്ക്-കിഴക്ക് നോർത്തേൺ ടെറിട്ടറിയും തെക്ക്-കിഴക്ക് സൗത്ത് ഓസ്‌ട്രേലിയയും അതിരിടുന്നു. ജനസംഖ്യയുടെ 79 ശതമാനവും തലസ്ഥാനമായ പെർത്ത് പ്രദേശത്ത് താമസിക്കുന്നു.[3] മറ്റു ഭാഗങ്ങളിൽ ജനസംഖ്യ വളരെ കുറവാണ്. 1616-ൽ പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ തീരം സന്ദർശിച്ച ഡച്ച് പര്യവേക്ഷകനായ ഡിർക്ക് ഹാർട്ടോഗാണ് പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ സന്ദർശകൻ.[4] 1826 ഡിസംബർ 26-ന് ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിലെ കൊളോണിയൽ സർക്കാരിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു പര്യവേഷണത്തിനായി മേജർ എഡ്മണ്ട് ലോക്യർ ഇറങ്ങിയതിനെ തുടർന്നാണ് പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ കുടിയേറ്റം ആരംഭിച്ചത്.[4] ഇന്നത്തെ ആൽ‌ബാനി എന്നിവിടങ്ങളിൽ കിങ് ജോർജ്ജ് സൗണ്ട് കുറ്റവാളിയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന സൈനിക പട്ടാളത്തെ സ്ഥാപിച്ചു. 1827 ജനുവരി 21-ന് ബ്രിട്ടീഷ് കിരീടത്തിനായി ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്ത് മൂന്നിലൊന്ന് ഭാഗം ഔദ്യോഗികമായി ഏറ്റെടുത്തു. ഇന്നത്തെ തലസ്ഥാനമായ പെർത്തിന്റെ സ്ഥലം ഉൾപ്പെടെ 1829-ൽ സ്വാൻ റിവർ കോളനി സ്ഥാപിതമായതിനെ തുടർന്നാണിത്. വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ ഉൾനാടൻ വാസസ്ഥലമായിരുന്നു യോർക്ക്. പെർത്തിൽ നിന്ന് 97 കിലോമീറ്റർ കിഴക്കായി സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇവിടെ 1831 സെപ്റ്റംബർ 16-ന് സ്ഥിരതാമസമായി.[5] വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ 1890-ൽ ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഒരു സർക്കാരിനെ നേടി 1901-ൽ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ മറ്റ് ബ്രിട്ടീഷ് കോളനികളുമായി ഫെഡറേറ്റ് ചെയ്തു. ഇന്ന് അതിന്റെ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ പ്രധാനമായും ഖനനം, എണ്ണ, വാതകം, സേവനങ്ങൾ, നിർമ്മാണം എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ കയറ്റുമതിയുടെ 46 ശതമാനം ഇവിടെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു.[6] ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഇരുമ്പയിര് ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ പ്രദേശമാണ് വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ.[7] ചരിത്രംഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദിമനിവാസികൾ വടക്കു നിന്നും ഏകദേശം 40,000 മുതൽ 60,000 വർഷം മുമ്പാണ് എത്തിച്ചേർന്നത്. ആയിരക്കണക്കിനു വർഷങ്ങളായി അവർ ക്രമേണ മുഴുവൻ ഭൂപ്രദേശത്തും വ്യാപിച്ചു. പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ യൂറോപ്യൻ പര്യവേക്ഷകർ എത്തിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലുടനീളം ഈ തദ്ദേശീയ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാർ വാസമുറപ്പിച്ചിരുന്നു. പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയ സന്ദർശിച്ച ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ ഡച്ച് പര്യവേഷകനായ ഡിർക്ക് ഹാർട്ടോഗ് ആയിരുന്നു. 1616 ഒക്ടോബർ 25-ന് ഡിർക്ക് ഹാർട്ടോഗ് ദ്വീപിലെ കേപ് ഇൻസ്ക്രിപ്ഷൻ എന്നറിയപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്ത് അദ്ദേഹം എത്തി. പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവശേഷിച്ച കാലത്ത് മറ്റ് ഡച്ച്, ബ്രിട്ടീഷ് നാവികർ അവിടെ എത്തപ്പെട്ടു. മോശം നാവിഗേഷനും കൊടുങ്കാറ്റും കാരണം നിരവധി കപ്പൽച്ചാലുകൾ കാണിക്കുന്നതു മൂലം റൂട്ടിൽ നിന്ന് വ്യതിചലിച്ചാണ് ഇവിടെ എത്തപ്പെടുന്നത്.[8] തെക്കൻ ഭൂഖണ്ഡം യഥാർത്ഥത്തിൽ നിലവിലുണ്ടെന്ന് യൂറോപ്യന്മാർ വിശ്വസിക്കുന്നതിന് ഇരുനൂറ് വർഷങ്ങൾ വേണ്ടി വന്നു. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ ബ്രിട്ടീഷ്, ഫ്രഞ്ച് നാവികർ പടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ തീരം പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാൻ ആരംഭിച്ചിരുന്നു. ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിൽ നിന്ന് കിങ് ജോർജ്ജ് III സൗണ്ട്സിൽ ലോക്കിയർ[4] സ്ഥാപിച്ചതോടെയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഉത്ഭവം ആരംഭിച്ചത്.[4] വെസ്റ്റേൺ ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ തീരത്ത് ഒരു ഫ്രഞ്ച് കോളനി സ്ഥാപിക്കപ്പെടാനുള്ള സാധ്യതയെക്കുറിച്ചുള്ള ബ്രിട്ടീഷ് ആശങ്കകൾക്ക് മറുപടിയായാണ് ഈ സെറ്റിൽമെന്റ് ആരംഭിച്ചത്. [5] 1831 മാർച്ച് 7-ന് ഇത് സ്വാൻ റിവർ കോളനിയുടെ നിയന്ത്രണത്തിലേക്ക് മാറ്റി. 1832-ൽ അൽബാനി എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തു. ക്യാപ്റ്റൻ ജെയിംസ് സ്റ്റിർലിംഗ് 1829-ൽ സ്വാൻ നദിയിൽ സ്വാൻ റിവർ കോളനി സ്ഥാപിച്ചു. 1832 ആയപ്പോഴേക്കും കോളനിയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് കുടിയേറ്റ ജനസംഖ്യ 1,500 ആയി. കോളനിയുടെ ഔദ്യോഗിക നാമം വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ എന്നാക്കി മാറ്റി. കോളനിയുടെ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത പട്ടണങ്ങൾ തുറമുഖ നഗരമായ ഫ്രീമാന്റിലിലേക്കും സംസ്ഥാന തലസ്ഥാനമായ പെർത്തിലേക്കും പതുക്കെ വികസിച്ചു. വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ ഉൾനാടൻ വാസസ്ഥലമായിരുന്നു യോർക്ക്. പെർത്തിൽ നിന്ന് 97 കിലോമീറ്റർ കിഴക്കായി സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇവിടെ 1831 സെപ്റ്റംബർ 16-ന് സ്ഥിരതാമസമാക്കുകയും ചെയ്തു. കൽ‌ഗൂർ‌ലിയുടെ സമ്പന്നമായ സ്വർണ്ണ ശേഖരം കണ്ടെത്തിയ ആദ്യകാല പര്യവേക്ഷകരുടെ വേദി യോർക്ക് ആയിരുന്നു. 1890-കളിൽ കൽ‌ഗൂർ‌ലിക്ക് ചുറ്റും സ്വർണ്ണശേഖരത്തിൽ കാര്യമായ കണ്ടെത്തലുകൾ ഉണ്ടാകുന്നതുവരെ ജനസംഖ്യാ വളർച്ച വളരെ മന്ദഗതിയിലായിരുന്നു. 1887-ൽ ഒരു പുതിയ ഭരണഘടന തയ്യാറാക്കി. യൂറോപ്യൻ ഓസ്‌ട്രേലിയക്കാരുടെ സ്വയംഭരണത്തിനുള്ള അവകാശം പ്രദാനം ചെയ്യുകയും 1890-ൽ കോളനിക്ക് സ്വയംഭരണം നൽകുന്ന നിയമം ബ്രിട്ടീഷ് പാർലമെന്റ് പാസാക്കുകയും ചെയ്തു. ജോൺ ഫോറസ്റ്റ് വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ പ്രീമിയറായി. വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ സ്വർണ്ണഖനികളിലേക്ക് പ്രതിദിനം 23 മെഗാലിറ്റർ വെള്ളം എത്തിക്കുന്നതിന് പൈപ്പ്‌ലൈൻ സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് വായ്പ സമാഹരിക്കാൻ 1896-ൽ വെസ്റ്റേൺ ഓസ്‌ട്രേലിയൻ പാർലമെന്റ് അംഗീകാരം നൽകി. ഗോൾഡ്ഫീൽഡ് വാട്ടർ സപ്ലൈ സ്കീം എന്നറിയപ്പെടുന്ന പൈപ്പ്‌ലൈൻ 1903-ൽ പൂർത്തീകരിച്ചു. സി.വൈ. ഒ'കോണർ എന്ന വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ആദ്യത്തെ എഞ്ചിനീയർ-ഇൻ-ചീഫ് പൈപ്പ്‌ലൈനിന്റെ നിർമ്മാണം രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത് പദ്ധതിയ്ക്ക് മേൽനോട്ടം വഹിച്ചു. ഇതിലൂടെ പെർത്തിൽ നിന്ന് കൽഗൂർലിയിലേക്ക് 530 കിലോമീറ്റർ (330 മൈൽ) ജലം എത്തിക്കുന്നു. സംസ്ഥാനത്തെ ജനസംഖ്യയെയും സാമ്പത്തിക വളർച്ചയെയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണെന്ന് ഈ പദ്ധതിയെന്ന് ചരിത്രകാരന്മാർ സമർത്ഥിക്കുന്നു.[9] ഫോറസ്റ്റിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നടന്ന പ്രചാരണത്തെത്തുടർന്ന് വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ കോളനി നിവാസികൾ ഫെഡറേഷന് അനുകൂലമായി വോട്ട് ചെയ്തു. അതിന്റെ ഫലമായി 1901 ജനുവരി 1-ന് വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയ ഔദ്യോഗികമായി ഒരു സംസ്ഥാനമായി മാറി. ഭൂമിശാസ്ത്രംസംസ്ഥാനത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറും വടക്കും ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ അതിർത്തിയാണ്. മറ്റു ഭാഗങ്ങൾ സൗത്ത് ഓസ്‌ട്രേലിയയുമായും നോർത്തേൺ ടെറിട്ടറിയുമായും അതിർത്തി പങ്കിടുന്നു. ഇന്റർനാഷണൽ ഹൈഡ്രോഗ്രാഫിക് ഓർഗനൈസേഷൻ ഇന്ത്യൻ മഹാസമുദ്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ തെക്ക് ജലാശയത്തെ നിശ്ചയിക്കുന്നു. ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ ഇത് ഔദ്യോഗികമായി തെക്കൻ മഹാസമുദ്രമായി ഗസറ്റ് ചെയ്യപ്പെടുന്നു.[b][10][11] സംസ്ഥാനത്തിന്റെ കിഴക്കൻ അതിർത്തിയുടെ ആകെ നീളം 1,862 കിലോമീറ്ററാണ്.[12] ദ്വീപ് തീരപ്രദേശത്തിന്റെ 7,892 കിലോമീറ്റർ ഉൾപ്പെടെ 20,781 കിലോമീറ്റർ തീരപ്രദേശം സംസ്ഥാനത്തിനുണ്ട്.[13] സംസ്ഥാനത്തിന്റെ മൊത്തം ഭൂവിസ്തൃതി 2.5 ദശലക്ഷം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ ആണ്.[14] ഭൂഗർഭശാസ്ത്രംവെസ്റ്റേൺ ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ ഭൂരിഭാഗവും ഇന്ത്യയിലെ ഡെക്കൺ പീഠഭൂമി, മഡഗാസ്കർ, ദക്ഷിണാഫ്രിക്കയിലെ കാരൂ, സിംബാബ്‌വെ ക്രാറ്റണുകൾ എന്നിവയുമായി ലയിപ്പിച്ച വളരെ പഴയ യിൽ‌ഗാർ ക്രാറ്റൺ, പിൽബറ ക്രാറ്റൺ എന്നിവ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. അർക്കിയൻ ഇയോണിൽ നിന്നും രൂപം കൊണ്ട ഉർ, ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന സൂപ്പർകോണ്ടീനെന്റുകളിലൊന്നാണ് (3 - 3.2 ബില്യൺ വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്). 2017 മേയ് മാസത്തിൽ 3.48 ബില്യൺ വർഷം പഴക്കമുള്ള ഗെയ്‌സറൈറ്റിലും പിൽബറ ക്രാറ്റണിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയ മറ്റ് ധാതു നിക്ഷേപങ്ങളിലും ഭൂമിയിലെ ആദ്യകാല ജീവിതത്തിന്റെ തെളിവുകൾ കണ്ടെത്തിയിരിക്കാം.[15][16] കാരണം അന്നുമുതൽ ഒരേയൊരു ഓറോജെനി അന്റാർട്ടിക്കയിൽ നിന്നുള്ള വിള്ളലിനൊപ്പം സ്റ്റിർലിംഗ് റേഞ്ചിൽ നിന്നുള്ളതാണ്. 1,245 മീറ്റർ (4,085 അടി) എ.എച്ച്.ഡിക്ക് മുകളിൽ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗവും ഇല്ലാത്ത ഈ ഭൂമി അങ്ങേയറ്റം നശിച്ചതും പുരാതനവുമാണ്. സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും താഴ്ന്ന പീഠഭൂമിയാണ്. ശരാശരി 400 മീറ്റർ (1,200 അടി) ഉയരത്തിലുള്ളതും വളരെ താഴ്ന്ന നിമ്ന്നോന്നതവുമാണ്. ഉപരിതലത്തിൽ ഒഴുക്കില്ല. ഇത് തീരദേശ സമതലങ്ങളിലേക്ക് താരതമ്യേന കുത്തനെ ഇറങ്ങുന്നു. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ കൂർത്ത നീണ്ട കിഴുക്കാം തുക്കായ മലഞ്ചെരിവ് ഉണ്ടാകുന്നു.  പ്രകൃതിദൃശ്യത്തിലെ അങ്ങേയറ്റത്തെ പ്രായം അർത്ഥമാക്കുന്നത് മണ്ണ് ഫലപുഷ്‌ടിയില്ലാത്തതും ചെങ്കല്ലു നിറഞ്ഞതുമാണെന്നുമാണ്. കരിങ്കല്ലിന്റെ അടിത്തട്ടിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന മണ്ണിൽ പോലും ലഭ്യമായ ഫോസ്ഫറസിന്റെ അളവ് കുറവാണ്. മറ്റ് ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലെ താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്ന കാലാവസ്ഥയിലെ മണ്ണിനേക്കാൾ പകുതി നൈട്രജൻ മാത്രമാണുള്ളത്. വിപുലമായ സാൻഡ്‌പ്ലെയിനുകളിൽ നിന്നോ ഇരുമ്പുധാതുക്കൾ ഉള്ള പാറയിൽ നിന്നോ ലഭിക്കുന്ന മണ്ണ് ഫലഭൂയിഷ്ഠമായവയാണ്. മിക്കവാറും, ലയിക്കുന്ന ഫോസ്ഫേറ്റ് ഇല്ലാത്തതും സിങ്ക്, ചെമ്പ്, മോളിബ്ഡിനം, ചിലപ്പോൾ പൊട്ടാസ്യം, കാൽസ്യം എന്നിവയുടെ കുറവുമാണുള്ളത്. മിക്ക മണ്ണും ഫലഭൂയിഷ്ഠമല്ലാത്തതിനാൽ കർഷകരുടെ രാസവള പ്രയോഗം ആവശ്യമാണ്. എന്നാൽ ഇവ അകശേരുകികൾക്കും ബാക്ടീരിയകൾക്കും നാശനഷ്ടമുണ്ടാക്കി. വർഷങ്ങളായി വലിയ യന്ത്രങ്ങളുടെ ഉപയോഗം മണ്ണിന്റെ ഒത്തുചേരലിനും ദുർബലമായ മണ്ണിൽ വലിയ നാശത്തിനും കാരണമായി. കൃഷിക്കായി വലിയ തോതിൽ ഭൂമി വൃത്തിയാക്കിയത് തദ്ദേശീയ സസ്യജന്തുജാലങ്ങളുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥയെ തകർത്തു. തൽഫലമായി സംസ്ഥാനത്തിന്റെ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ മേഖലയിൽ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ പല പ്രദേശങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് അപൂർവവും വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നതുമായ സസ്യജന്തുജാലങ്ങളുടെ എണ്ണം വളരെ കൂടുതലാണ്. ഇത് ലോകത്തെ ജൈവവൈവിധ്യ "ഹോട്ട് സ്പോട്ടുകളിൽ" ഒന്നായി മാറ്റുന്നു. സംസ്ഥാനത്തെ ഗോതമ്പ്‌ മേഖലയിലെ വലിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ വരണ്ടുണങ്ങുന്നതും ശുദ്ധജലം നഷ്ടപ്പെടുന്നതും പ്രശ്നമാണ്. കാലാവസ്ഥ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ തീരപ്രദേശത്ത് മെഡിറ്ററേനിയൻ കാലാവസ്ഥയുണ്ട്. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയരം കൂടിയ വൃക്ഷങ്ങളിലൊന്നായ കാരി ഉൾപ്പെടെയുള്ള വലിയ വനമേഖലയായിരുന്നു ഇത്.[17] ജൈവ വൈവിധ്യമാർന്ന ഒൻപത് ഭൂപ്രദേശങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഈ കാർഷിക മേഖല. മറ്റ് തത്തുല്യ പ്രദേശങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് പ്രാദേശിക ഇനങ്ങളുടെ ഉയർന്ന അനുപാതം ഇവിടെ കാണാം. സമുദ്ര ജൈവവൈവിധ്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ആറ് പ്രദേശങ്ങളിൽ ഒന്നാണ് ഈ പ്രദേശം. കൂടാതെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും തെക്കായുള്ള പവിഴപ്പുറ്റുകൾ ഇവിടെ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വീറ്റ്ബെൽറ്റ് മേഖലയുടെ അറ്റത്തായി 300 മില്ലിമീറ്റർ മുതൽ നോർത്ത്ക്ലിഫിന് സമീപമുള്ള ഏറ്റവും ഈർപ്പമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ 1,400 മില്ലിമീറ്റർ വരെ ശരാശരി വാർഷിക മഴ ലഭിക്കുന്നു. എന്നാൽ നവംബർ മുതൽ മാർച്ച് വരെ ബാഷ്പീകരണം ലഭ്യമായ മഴയെക്കാൾ കൂടുതലാണ്. ഇത് വളരെ വരണ്ട കാലാവസ്ഥയ്ക്കു കാരണമാകുന്നു. സസ്യങ്ങൾ ഇതിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടു വളരുന്നു. സംസ്ഥാനത്തിന്റെ മൂന്നിൽ രണ്ട് ഭാഗവും തരിശായതും വിരളമായി വാസസ്ഥലവുമാണ്. ഖനനം മാത്രമാണ് പ്രധാന സാമ്പത്തിക സ്രോതസ്. വാർഷിക മഴ ശരാശരി 300 മില്ലിമീറ്ററിൽ കുറവാണ്. ഇതും മിക്കതും വേനൽക്കാലത്തെ ചുഴലിക്കാറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള പേമാരി മൂലമാണ് സംഭവിക്കുന്നത്.[18] വടക്കൻ ഉഷ്ണമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളാണ് ഇതിനൊരു അപവാദം. കിംബെർലിക്ക് വളരെ ചൂടുള്ള മൺസൂൺ കാലാവസ്ഥയുണ്ട്. ശരാശരി വാർഷിക മഴ 500 മുതൽ 1,500 മില്ലിമീറ്റർ വരെ ആണ്. എന്നാൽ ഏപ്രിൽ മുതൽ നവംബർ വരെ മഴയില്ലാത്ത സീസണാണ്. സംസ്ഥാനത്തിന്റെ എൺപത്തിയഞ്ച് ശതമാനം മഴയും കിംബർലിയിലാണ് ലഭിക്കുന്നത്.  സംസ്ഥാനത്ത് മഞ്ഞ് വളരെ അപൂർവമാണ്. സാധാരണയായി ആൽ‌ബാനിക്കടുത്തുള്ള സ്റ്റിർലിംഗ് റേഞ്ചിൽ മാത്രമാണ് മഞ്ഞുണ്ടാകുന്നത്. കാരണം ഇത് തെക്ക് ഭാഗത്ത് മതിയായ ഉയരത്തിലുള്ള ഒരേയൊരു പർവതനിരയാണ്. കൂടുതൽ അപൂർവ്വമായി അടുത്തുള്ള പോറോംഗുരുപ്പ് നിരയിൽ മഞ്ഞ് വീഴാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. ഈ പ്രദേശങ്ങൾക്ക് പുറത്തുള്ള മഞ്ഞ് ഒരു പ്രധാന സംഭവമാണ്. തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ മലയോര പ്രദേശങ്ങളിലാണ് ഇത് സാധാരണയായി സംഭവിക്കുന്നത്. ഏറ്റവും വ്യാപകമായി താഴ്ന്ന മഞ്ഞ് 1956 ജൂൺ 26 ന് പെർത്ത് കുന്നുകളിൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടു. വടക്ക് വൊങ്കൻ ഹിൽസ് വരെയും കിഴക്ക് സാൽമൺ ഗംസ് വരെയുമാണ് ഇതുണ്ടായത്. എങ്കിലും സ്റ്റിർലിംഗ് റേഞ്ചിൽ പോലും മഞ്ഞുവീഴ്ച 5 സെന്റിമീറ്റർ കവിയുകയും അപൂർവ്വമായി ഒരു ദിവസത്തിൽ കൂടുതൽ നിലനിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[19] ഏറ്റവും കൂടുതൽ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ട പരമാവധി താപനില 50.5 ° C 1998 ഫെബ്രുവരി 19 ന് മാർഡി സ്റ്റേഷനിൽ രേഖപ്പെടുത്തി. 2008 ഓഗസ്റ്റ് 17 ന് ഐർ ബേർഡ് ഒബ്സർവേറ്ററിയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ താപനില −7.2 ° C ആയിരുന്നു.[20]
സസ്യജീവജാലങ്ങൾ വെസ്റ്റേൺ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ ഏകദേശം 540 ഇനം പക്ഷികൾ ഉണ്ട്. ഇതിൽ 15 ഓളം എണ്ണം തദ്ദേശീയ ഇനങ്ങളാണ്. സംസ്ഥാനത്തിന്റെ തെക്കുപടിഞ്ഞാറേ കോണും ബ്രൂമിനും കിംബർലിക്കും ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശവുമാണ് പക്ഷികൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഉള്ള പ്രദേശങ്ങൾ. വെസ്റ്റേൺ ഓസ്ട്രേലിയയിലെ സസ്യജാലങ്ങളിൽ 10,162 എണ്ണം ട്രക്കിയോഫൈറ്റിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. നിലവിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതും എന്നാൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാത്തതുമായ 1,196 ഇനങ്ങളും ഇവിടെയുണ്ട്. അവലംബം
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ Western Australia എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
