സേക്രഡ് ആന്റ് പ്രൊഫേൻ ലൗവ്
![]() ![]() ടിഷ്യന്റെ കരിയറിന്റെ തുടക്കത്തിൽ 1514-ൽ വരച്ച ഒരു എണ്ണച്ചായാചിത്രമാണ് സേക്രഡ് ആന്റ് പ്രൊഫേൻ ലൗവ് (ഇറ്റാലിയൻ: അമോർ സാക്രോ ഇ അമോർ പ്രോഫാനോ). വെനീസ് കൗൺസിൽ ഓഫ് ടെൻ സെക്രട്ടറിയായ നിക്കോളൊ ഔറേലിയോയാണ് ഈ പെയിന്റിംഗ് ചിത്രീകരണത്തിനായി നിയോഗിച്ചതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. ഒരു യുവ വിധവയായ ലോറ ബാഗറോട്ടോയുമായുള്ള വിവാഹം ആഘോഷിക്കുന്നതിനായി സാർക്കോഫാഗസ് അല്ലെങ്കിൽ ജലധാരയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുലചിഹ്നം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു.[1][2]മണവാട്ടിയെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് വെളുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ച് കുപിഡിന്റെ അരികിൽ വീനസ് ദേവതയോടൊപ്പം ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.[3] പെയിന്റിംഗിന്റെ ശീർഷകം ആദ്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് 1693 ലാണ്. ഒരു പട്ടികയിൽ അമോർ ഡിവിനോ ഇ അമോർ പ്രൊഫാനോ (ദിവ്യസ്നേഹവും പ്രാകൃത സ്നേഹവും) എന്ന് ലിസ്റ്റുചെയ്തപ്പോൾ, യഥാർത്ഥ ആശയത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നില്ലായിരിക്കാം.[4] "കലാചരിത്രകാരന്മാർ പെയിന്റിംഗിന്റെ പ്രതിരൂപത്തെ മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിലൂടെ ധാരാളം മഷി തെറിച്ചു", എന്നാൽ ഒരു പരിധിവരെ സമവായം കൈവരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പെയിന്റിംഗിന്റെ ഉദ്ദേശിച്ച അർത്ഥത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന വശങ്ങൾ, കേന്ദ്ര വ്യക്തികളുടെ ഐഡന്റിറ്റി ഉൾപ്പെടെ, തർക്കത്തിൽ തുടരുന്നു.[5] വിവരണംഒരേ വ്യക്തിയെ മാതൃകയാക്കിയതായി കാണപ്പെടുന്ന രണ്ട് സ്ത്രീകൾ, കൊത്തിയെടുത്ത ഒരു പുരാതന റോമൻ സാർക്കോഫാഗസിൽ ഇരിക്കുന്നു. അത് ജല-തൊട്ടിയായി പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. അല്ലെങ്കിൽ റോമൻ സാർക്കോഫാഗസ് പോലെ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു വെള്ളത്തൊട്ടി. ഇവിടെ വിശാലമായ വരമ്പ് യഥാർത്ഥ സാർകോഫാഗിയിൽ കാണുന്നില്ല. വെള്ളം എങ്ങനെയാണ് പ്രവേശിക്കുന്നതെന്ന് വ്യക്തമല്ല, പക്ഷേ അത് രണ്ട് സ്ത്രീകൾക്കിടയിലുള്ള കൊത്തുപണിയിലെ ഒരു അങ്കോണിസ്റ്റിക് കുലചിഹ്നത്തിനടുത്തു കൂടെ ഒരു താമ്രജാലത്തിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നു. കുലചിഹ്നം നിക്കോളോ ഔറേലിയോയുടേതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രത്തിലെ സാന്നിധ്യം ജലനാളി പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.[6] രണ്ട് സ്ത്രീകൾക്കിടയിൽ ഒരു ചെറിയ ചിറകുള്ള ആൺകുട്ടിയുണ്ട്. അത് കുപിഡ് ആണ്. വീനസിന്റെ മകനും കൂട്ടുകാരനും അല്ലെങ്കിൽ പുട്ടോ ആകാം. അവൻ വെള്ളത്തിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി ഒരു കൈ കൊണ്ട് വെള്ളം തെറിപ്പിക്കുന്നു. ഇടതുവശത്തുള്ള സ്ത്രീ പൂർണ്ണമായും സമൃദ്ധമായി വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു. അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ സാധാരണയായി ഒരു വധുവിന്റെ വസ്ത്രമായി അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു. [7] പണ്ട് അവ മാതൃകയായ സാധാരണ ഒരു വേശ്യാ വസ്ത്രധാരണമാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. അവളുടെ മുടിയിൽ വീനസിന് പവിത്രമായ ഒരു പുഷ്പവും വധുക്കൾ ധരിക്കുന്ന ഒരു പുഷ്പവും ആയ കൊളുന്ത് അവൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്നു. [8] നേരെമറിച്ച്, വലതുവശത്തുള്ള സ്ത്രീ അരയിൽ വെളുത്ത തുണിയും തോളിൽ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന വലിയ ചുവന്ന ആവരണവും ഒഴികെ നഗ്നയാണ്. സ്വാഭാവിക ആദ്യ പ്രതീതിക്ക് വിരുദ്ധമായി, പെയിന്റിംഗ് യഥാർത്ഥത്തിൽ പവിത്രവും അശ്ലീലവുമായ പ്രണയത്തിന്റെ രൂപങ്ങളെയാണ് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതെങ്കിൽ, വസ്ത്രധാരണം "അശ്ലീല സ്നേഹം" എന്നും നഗ്നമായത് "പവിത്രമായ സ്നേഹം" എന്നും ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പൊതുവെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു.[9]നഗ്ന രൂപം തൊട്ടിയുടെ അരികിൽ സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു. ഒരു കൈ അതിന്മേൽ വിശ്രമിക്കുന്നു. മറ്റേ കൈ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നു. അതിൽ നിന്ന് പുക പുറപ്പെടുന്ന ഒരു പാത്രം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു, ഒരുപക്ഷേ ധൂപം കാട്ടുന്നയാളുമാകാം. നേരെമറിച്ച്, വസ്ത്രം ധരിച്ച രൂപത്തിന്റെ പോസ്, ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം പരിഗണിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ താഴത്തെ ഭാഗത്ത് വിചിത്രമായിത്തീരുന്നു. "വധുവിന്റെ ശരീരത്തിന്റെ താഴത്തെ പകുതി അവളുടെ വസ്ത്രത്തിൽ നഷ്ടപ്പെടുകയും അവളുടെ മുകൾ ഭാഗവുമായി ആഭാഗം പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല".[10]വരമ്പ് അവൾക്ക് ശരിയായി ഇരിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ഉയർന്നതായി തോന്നുന്നു. അവളുടെ കാൽമുട്ടുകൾ വിശാലമാണ്. ഒരുപക്ഷേ അവൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ തൊട്ടിയുടെ അരികിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലിലും ഇരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ടിഷ്യന്റെ ആദ്യകാല കരിയറിൽ കണ്ടെത്തിയ ശരീരഘടന ചിത്രീകരിക്കുന്നതിലെ നിരവധി വീഴ്ചകളിൽ ഒന്നായിരിക്കാം ഇത്.[11] കുറിപ്പുകൾ
അവലംബംSacred and Profane Love by Titian എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia