ജപ്പാൻ എയ്‌റോസ്‌പേസ് എക്സ്പ്ലോറേഷൻ ഏജൻസിയുടെ (JAXA) ചാന്ദ്ര ലാൻഡർ ദൗത്യമാണ് സ്മാർട്ട് ലാൻഡർ ഫോർ ഇൻവെസ്റ്റിഗേറ്റിംഗ് മൂൺ (എസ്എൽഐഎം). 2017 ഓടെ തന്നെ ജപ്പാൻ, 2021 ൽ ലാൻഡർ വിക്ഷേപിക്കാൻ പദ്ധതിയിട്ടിരുന്നു,[2][6] എന്നാൽ എസ്എൽഐഎം-ന്റെ റൈഡ് ഷെയർ മിഷൻ, എക്സ്-റേ ഇമേജിംഗ്, സ്പെക്ട്രോസ്കോപ്പി മിഷൻ (XRISM) എന്നിവയിലെ കാലതാമസം കാരണം ഇത് 2023 വരെ വൈകി.[7] ഇത് 2023 സെപ്റ്റംബർ 6 ന് (ജപ്പാൻ സ്റ്റാൻഡേർഡ് സമയം 7 സെപ്റ്റംബർ 08:42) വിജയകരമായി വിക്ഷേപിച്ചു.[3] 2023 ഒക്ടോബർ 1 ന്, ലാൻഡർ അതിന്റെ ട്രാൻസ്-ലൂണാർ ഇഞ്ചക്ഷൻ ബേൺ ചെയ്തു. 2023 ഡിസംബർ 25-ന് ചന്ദ്രനുചുറ്റുന്ന ഭ്രമണപഥത്തിൽ പ്രവേശിച്ച ഇത് 2024 ജനുവരി 19-ന് ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ലാൻഡ് ചെയ്തു. തൽഫലമായി, ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ സോഫ്റ്റ് ലാൻഡിങ് നടത്തുന്ന അഞ്ചാമത്തെ രാജ്യമായിജപ്പാൻ മാറി. [8]
പശ്ചാത്തലം
എസ്എൽഐഎം ജപ്പാന്റെ ആദ്യത്തെ ചാന്ദ്ര ഉപരിതല ദൗത്യമാണ്. ചന്ദ്രനിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ, ഫേഷ്യൽ റെക്കഗ്നിഷൻ സാങ്കേതികവിദ്യ പ്രയോഗിച്ച് ലാൻഡർ ചന്ദ്ര ഗർത്തങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുകയും സെലീൻ (കഗുയാ) ചാന്ദ്ര ഓർബിറ്റർ ദൗത്യം ശേഖരിക്കുന്ന നിരീക്ഷണ ഡാറ്റ ഉപയോഗിച്ച് അതിന്റെ നിലവിലെ സ്ഥാനം നിർണ്ണയിക്കുകയും ചെയ്യും. 100 മീ (330 അടി) കൃത്യതയുള്ള റേഞ്ച് ഉള്ള സോഫ്റ്റ് ലാൻഡിങ് ആണ് എസ്എൽഐഎം ലക്ഷ്യമിടുന്നത്.[6][9][10] താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ, 1969-ലെ അപ്പോളോ 11 ഈഗിൾ ലൂണാർ മൊഡ്യൂളിന്റെ കൃത്യത ഡൌൺ റേഞ്ചിൽ 20 കിലോമീറ്ററും ക്രോസ് റേഞ്ചിൽ 5 കിലോമീറ്ററും ആയിരുന്നു.[2] ജാക്സ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് സ്പേസ് ആൻഡ് ആസ്ട്രോനോട്ടിക്കൽ സയൻസിന്റെ (ഐഎസ്എഎസ്) ഡെപ്യൂട്ടി ഡയറക്ടർ ജനറൽ യോഷിഫുമി ഇനതാനിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, വളരെ കൃത്യമായ ലാൻഡിംഗിൽ വിജയിക്കുന്നത് ബഹിരാകാശ പര്യവേഷണത്തിന്റെ ഗുണനിലവാരം വർദ്ധിപ്പിക്കും.[11]
ഈ പദ്ധതി വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ചെലവ് 18 ബില്യൺ യെൻ അല്ലെങ്കിൽ 121.5 മില്യൺ യുഎസ് ഡോളറാണ്.[12]
ദൗത്യം
2023 സെപ്റ്റംബർ 6 ന് (ജപ്പാൻ സ്റ്റാൻഡേർഡ് സമയം 7 സെപ്റ്റംബർ 08:42) എക്സ്-റേ ഇമേജിംഗ് ആൻഡ് സ്പെക്ട്രോസ്കോപ്പി മിഷൻ (XRISM) ബഹിരാകാശ ദൂരദർശിനിയുമായി ചേർന്ന് എസ്എൽഐഎം വിജയകരമായി വിക്ഷേപിച്ചു, ഇത് ഷിയോലി ഗർത്തത്തിന് സമീപം (13.3°S, 25.2°E) ഇറങ്ങും.[13] ഡിസംബർ 25 ന്ഇത് ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ പ്രവേശിച്ചു.[14]
മൂൺ സ്നിപ്പർ എന്ന് വിളിപ്പേരുള്ള ചാന്ദ്ര ലാൻഡറിന് ഏകദേശം 100 മീറ്റർ എന്ന വളരെ കൃത്യമായ ലാൻഡിംഗ് കൃത്യത ഉണ്ട്. യുഎസ്എ, യുഎസ്എസ്ആർ, ചൈന, ഇന്ത്യ എന്നിവയ്ക്ക് ശേഷം ചന്ദ്രനിൽ പ്രവർത്തനക്ഷമമായ ലാൻഡർ വിജയകരമായി ഇറക്കുന്ന അഞ്ചാമത്തെ രാജ്യമായി ജപ്പാൻ മാറി.[15][16][17]
ലാൻഡിംഗിന് ശേഷം, ലാൻഡറിൽ നിന്ന് ജാക്സയ്ക്ക് സിഗ്നലുകൾ ലഭിച്ചു, പക്ഷേ അതിന്റെ സോളാർ പാനലുകളുടെ തെറ്റായ ഓറിയന്റേഷൻ കാരണം വൈദ്യുതി ഉത്പാദിപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.[18] നിലവിൽ ഇത് ബാറ്ററിയിൽ ആണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.
റോവറുകൾ
ലൂണാർ എക്‌സ്‌കർഷൻ വെഹിക്കിൾ 1
ലൂണാർ എക്‌സ്‌കർഷൻ വെഹിക്കിൾ 1 (LEV-1) ഒരു ചാന്ദ്ര റോവർ ആണ്, അത് ഒരു ഹോപ്പിംഗ് മെക്കാനിസം ഉപയോഗിച്ച് നീങ്ങും. ഹോപ്പറിൽ നേരിട്ട് ഭൂമിയിലേക്ക് ആശയവിനിമയ ഉപകരണങ്ങൾ, വൈഡ് ആംഗിൾ ക്യാമറകൾ (2), ചെറിയ ഇലക്ട്രിക് ഉപകരണങ്ങൾ, മിനർവ, ഒമോട്ടെനാഷി എന്നിവയിൽ നിന്ന് എടുത്ത യുഎച്ച്എഫ് ബാൻഡ് ആന്റിനകൾ എന്നിവയുണ്ട്.[19]
സയൻസ് പേലോഡുകൾ:
തെർമോമീറ്റർ
റേഡിയേഷൻ മോണിറ്റർ
ഇൻക്ലിനോമീറ്റർ
ലൂണാർ എക്‌സ്‌കർഷൻ വെഹിക്കിൾ 2
ടോമി, സോണി ഗ്രൂപ്പ്, ദോഷിഷ യൂണിവേഴ്സിറ്റി എന്നിവയുടെ സംയുക്ത സഹകരണത്തോടെ ജാക്സ വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഒരു ചെറിയ റോവർ ആണ് ലൂണാർ എക്‌സ്‌കർഷൻ വെഹിക്കിൾ 2 (എൽഇവി-2) അല്ലെങ്കിൽ SORA-Q [ja], അത് എസ്എൽഐഎം-ൽ ഘടിപ്പിക്കും.[20] 250 ഗ്രാം പിണ്ഡമുള്ള റോവറിൽ രണ്ട് ചെറിയ ക്യാമറകളുണ്ട്. ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ ഏകദേശം രണ്ട് മണിക്കൂർ പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയുന്ന എൽഇവി-2 ന് അതിന്റെ ആകൃതി മാറ്റാൻ കഴിയും.[21] ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഇത്തരത്തിലുള്ള രണ്ടാമത്തെ റോവറാണിത്, ആദ്യത്തേത് മുമ്പ് വിക്ഷേപണത്തിന് മുമ്പ് തന്നെ ലാൻഡറിനൊപ്പം തകർന്ന ഹകുട്ടോ-ആർ മിഷൻ 1 ആണ്.[22][23]
ചരിത്രം
എസ്എൽഐഎം എന്ന് പിന്നീട് പേര് നല്കിയ ഈ ലാണ്ടറിനെ കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകൾ 2005-ൽ തന്നെ ആരോഭയിച്ചിരുന്നു.[24] 2013 ഡിസംബർ 27-ന്, ഐഎസ്എഎസ് സമർപ്പിച്ച ഏഴ് നിർദ്ദേശങ്ങളിൽ എസ്എൽഐഎം ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.[2] 2014 ജൂണിൽ, DESTINY+ ടെക്‌നോളജി ഡെമോൺസ്‌ട്രേഷൻ മിഷനോടൊപ്പം എസ്എൽഐഎം സെമി-ഫൈനൽ സെലക്ഷനിൽ വിജയിച്ചു, 2015 ഫെബ്രുവരിയിൽ എസ്എൽഐഎം വിജയിയായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[25] 2016 ഏപ്രിൽ മുതൽ, ജാക്സയിൽ എസ്എൽഐഎം പ്രൊജക്റ്റ് പദവി നേടി.[26] 2016 മെയ് മാസത്തിൽ, മിത്സുബിഷി ഇലക്ട്രിക് (മെൽകോ) കമ്പനിക്ക് ബഹിരാകാശ പേടകം നിർമ്മിക്കുന്നതിനുള്ള കരാർ നൽകിയതായി റിപ്പോർട്ടുണ്ട്.[27] ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ നിന്ന് പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത രണ്ടാമത്തെ ജാപ്പനീസ് ചാന്ദ്ര ലാൻഡറാണ് എസ്എൽഐഎം; ജാക്സയും ടോക്കിയോ സർവകലാശാലയും സംയുക്തമായി വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത ഒമൊട്ടേനാഷി (ഔട്ട്സ്റ്റാൻഡിങ് മൂൺ എക്സ്പ്ലോറേഷൻ ടെക്നോളജീസ് ഡെമോൺസ്ട്രേറ്റഡ് ബൈ നാനോ സെമി-ഹാർഡ് ഇംപാക്ടർ) ക്യൂബ്സാറ്റ് ലാൻഡർ ബഹിരാകാശ വിക്ഷേപണ സംവിധാനത്തിൽ (SLS) ദ്വിതീയ പേലോഡായി വിക്ഷേപിച്ചതായി 2016 മെയ് 27 ന് നാസ പ്രഖ്യാപിച്ചു. 1 കിലോ ഭാരമുള്ള ഒരു മിനി ലൂണാർ ലാൻഡർ വിന്യസിക്കാനാണ് ഒമൊട്ടേനാഷി ഉദ്ദേശിച്ചത്, എന്നിരുന്നാലും 2022 നവംബർ 21-ന്, സോളാർ സെല്ലുകൾ സൂര്യന്റെ നേരെ അഭിമുഖീകരിക്കാത്തതിനാൽ വൈദ്യുതി ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിനാൽ ബഹിരാകാശ പേടകവുമായി ആശയവിനിമയം നടത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ അവസാനിച്ചതായി ജാക്സ പ്രഖ്യാപിച്ചു.[28] 2023 മാർച്ച് വരെ അത് വീണ്ടും സൂര്യനെ അഭിമുഖീകരിക്കില്ല.
2017-ൽ, എക്സ്എആർഎം (XRISM) ന്റെ വികസനത്തിലെ ഫണ്ടിംഗ് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കാരണം, എസ്എൽഐഎം-ന്റെ വിക്ഷേപണം ഒരു സമർപ്പിത എപ്സിലോൺ ഫ്ലൈറ്റിൽ നിന്ന് ഒരു റൈഡ് ഷെയർ H-IIA ഫ്ലൈറ്റിലേക്ക് മാറ്റി.[29] തത്ഫലമായുണ്ടാകുന്ന ലാഭം മറ്റ് ഉപഗ്രഹങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുന്നതിന് കൈമാറും.[29]
↑"Archived copy"(PDF). Archived(PDF) from the original on 8 September 2023. Retrieved 25 August 2023.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
↑"ISASニュース 2016.5 No.422"(PDF) (in ജാപ്പനീസ്). Institute of Space and Astronautical Science. 27 May 2016. Archived from the original(PDF) on 11 April 2023. Retrieved 2016-06-23.
Launches are separated by dots ( • ), payloads by commas ( , ), multiple names for the same satellite by slashes ( / ). Crewed flights are underlined. Launch failures are marked with the † sign. Payloads deployed from other spacecraft are (enclosed in parentheses).
.png)
