സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ

സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ
	C. g. galerita in Tasmania, Australia
Conservation status
	; Least Concern (IUCN 3.1)
Scientific classification
Domain:	Eukaryota
Kingdom:	Animalia
Phylum:	കോർഡേറ്റ
Class:	Aves
Order:	Psittaciformes
Family:	Cacatuidae
Genus:	Cacatua
Subgenus:	Cacatua
Species:	C. galerita
Binomial name
	Cacatua galerita; (Latham, 1790)
	Sulphur-crested cockatoo range (in red), introduced range (in violet)

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Sulphur-crested_cockatoo

ഓസ്‌ട്രേലിയ, ന്യൂ ഗിനിയ, ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ചില ദ്വീപുകൾ എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന താരതമ്യേന വലിയ വെളുത്ത കോക്കറ്റൂ ആണ് സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ. അവ പ്രാദേശികമായി വളരെയധികം ഉണ്ടാകാമെങ്കിലും ഇതിനെ ചിലപ്പോൾ വളർത്തുപക്ഷിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

വിതരണം

ഓസ്ട്രേലിയയിൽ, കിംബർലി മുതൽ തെക്ക് ടാസ്മാനിയ വരെ വടക്കും കിഴക്കും സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂകൾ വ്യാപകമായി കാണപ്പെടുന്നു. പക്ഷേ വരണ്ട ഉൾനാടൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ കുറച്ച് മരങ്ങളും ഒഴിവാക്കുന്നു. അഡ്‌ലെയ്ഡ്, മെൽ‌ബൺ, കാൻ‌ബെറ, സിഡ്‌നി, ബ്രിസ്‌ബേൻ തുടങ്ങിയ നഗരങ്ങളിലെ പ്രാന്തപ്രദേശത്തെ ആവാസ വ്യവസ്ഥകളിലും ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങൾ ഒഴികെ, ന്യൂ ഗിനിയയിലെ മിക്ക സ്ഥലങ്ങളിലും സമീപത്തുള്ള ചെറിയ ദ്വീപുകളായ വൈജിയോ, മിസൂൾ, അരു, സെൻഡെരവാസിഹ് ബേ, മിൽനെ ബേ എന്നിവിടങ്ങളിലെ വിവിധ ദ്വീപുകളിലും ഇവ ധാരാളം കാണപ്പെടുന്നു. അവയ്ക്ക് അംഗീകൃത നാല് ഉപജാതികൾ കാണപ്പെടുന്നു.

Scientific name	Common Name	Distribution
C. g. triton (Temminck, 1849)	Triton cockatoo	Found in New Guinea and the surrounding islands
C. g. eleonora (Finsch, 1867)	Eleonora cockatoo	Restricted to the Aru Islands in the Maluku province of eastern Indonesia
C. g. fitzroyi (Mathews, 1912)	Mathews cockatoo	Northern Australia from West Australia to the Gulf of Carpentaria
C. g. galerita	Greater sulphur-crested cockatoo	Found from Cape York to Tasmania.^[2]

അവതരിപ്പിച്ച സ്പീഷീസ്

ഓസ്ട്രേലിയയ്ക്കുള്ളിൽ, നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്യപ്പെട്ട സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ ഗോത്രത്തെ പെർത്തിലും പരിചയപ്പെടുത്തി. ഇത് പ്രകൃതിദത്ത പരിധിക്കപ്പുറത്താണ്. ഓസ്‌ട്രേലിയക്ക് പുറത്ത്, സിംഗപ്പൂരിലേക്ക് അവയെ പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ അവയുടെ എണ്ണം 500 നും 2000 നും ഇടയിലാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പലാവുവിലേക്കും ന്യൂസിലാന്റിലേക്കും അവയെ പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ന്യൂസിലാന്റിൽ‌, അവതരിപ്പിച്ച ജനസംഖ്യ 1000 ൽ താഴെയാകാം. ഈ ഇനം ഹവായിയിലും വാലേസ്യയിലെ വിവിധ ദ്വീപുകളിൽ‌ നിന്നും (ഉദാ. കൈ ദ്വീപുകൾ‌, അംബോൺ‌) വന്നതായി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ അത് അവിടെ നിലനിന്നിട്ടുണ്ടോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല.

വിവരണം

Sulphur-crested cockatoo in the Bushland Shire, northern suburban Sydney.

സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂവിന്റെ ആകെ നീളം 44–55 സെന്റിമീറ്റർ (17.5–21.5 ഇഞ്ച്) ആണ്. ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഉപജാതി ന്യൂ ഗിനിയയിൽ നിന്നും സമീപ ദ്വീപുകളിൽ നിന്നുമുള്ള ഉപജാതികളേക്കാൾ വലുതാണ്. തൂവലുകൾ മൊത്തത്തിൽ വെളുത്തതാണ്. ചിറകിന്റെ അടിവശവും വാലും മഞ്ഞനിറമാണ്. ഉച്ചിയുടെ സ്‌പഷ്‌ടമായ നിറം മഞ്ഞയാണ്. കാലുകൾക്ക് ചാരനിറവും ചുണ്ടുകൾ കറുത്തതുമാണ്. കണ്ണിനു ചുറ്റുമുള്ള വളയം വെളുത്തതാണ്. ആൺപക്ഷിക്ക് മിക്കവാറും കറുത്ത കണ്ണുകളാണുള്ളത്. അതേസമയം പെൺപക്ഷിക്ക് കൂടുതൽ ചുവപ്പ് അല്ലെങ്കിൽ തവിട്ട് നിറമുള്ള കണ്ണുകളാണുള്ളത്. എന്നാൽ ഇതിന് കാണുന്നതിന് ഒപ്റ്റിമൽ വ്യൂവിങ് വ്യവസ്ഥകൾ ആവശ്യമാണ്. ഉപജാതികൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ സൂക്ഷ്മമാണ്. സി. ജി. ഫിറ്റ്‌സ്‌റോയി നാമനിർദ്ദേശം ചെയ്ത ഗോത്രത്തിന് സമാനമാണ്. പക്ഷേ ചെവിയ്ക്കരികിലുള്ള തൂവലുകൾക്ക് മഞ്ഞ നിറംകുറവാണ്. കണ്ണിന് ചുറ്റും നീലകലർന്ന ചർമ്മവും കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. സി. ജി. എലിയോനോറ, സി. ഫിറ്റ്‌സ്‌റോയി എന്നിവ സമാനമാണ് എന്നാൽ സി. ജി. എലിയോനോറ, ചെറുതും ഉച്ചിയിൽ വിശാലവുമായ തൂവലുകൾ കാണപ്പെടുന്നു. C. g. ട്രൈറ്റൺ, സി. ജി. എലിയോനോറ എന്നിവ സമാനമാണ്. എലിയോനോറയ്ക്ക് ചെറിയ ചുണ്ടുകൾ കാണപ്പെടുന്നു.^[2]

ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ കാണപ്പെടുന്ന മൂന്ന് ഇനം കോറെല്ലകളുമായി ഇവ സമാനമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, കോറെല്ലകൾ ചെറുതാണ്. ഉച്ചിയിൽ മഞ്ഞ നിറത്തിന്റെ അഭാവവും മങ്ങിയ ചുണ്ടുകളുമാണുള്ളത്. കൂടിനകത്ത് കഴിയുന്ന സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ ചെറിയ യെല്ലോ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കറ്റൂ അല്ലെങ്കിൽ ബ്ളൂ ഐഡ് കോക്കറ്റൂ എന്നിവയുമായി അവയുടെ വ്യത്യസ്ത ആകൃതിയിലുള്ള ഉച്ചിയും ഇരുണ്ട നീല കണ്ണിനുചുറ്റുമുള്ള വളയവും എളുപ്പത്തിൽ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകുന്നു.

സ്വഭാവം

ആൺപക്ഷിയുടെ ശബ്ദം വളരെ ഉച്ചത്തിൽ ആയിരിക്കും. ഉഷ്ണമേഖലാ, ഉപോഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകൾ ഉൾപ്പെടെ, അവ താമസിക്കുന്ന വന പരിതഃസ്ഥിതികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നതിന് ഇത് അനുയോജ്യമാണ്. ഈ പക്ഷികൾ സ്വാഭാവികമായും ജിജ്ഞാസുക്കളാണ്. അതുപോലെ തന്നെ വളരെ ബുദ്ധിമാനും. ഓസ്‌ട്രേലിയയിലെ യൂറോപ്യൻ കുടിയേറ്റവുമായി അവ നന്നായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ പല നഗരപ്രദേശങ്ങളിലും അവ താമസിക്കുന്നു.

ഈ പക്ഷികൾ വളരെക്കാലം ജീവിക്കുന്നവയാണ്, 70 വർഷം വരെ തടവിൽ ജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നു, ^[3]^[4]എന്നിരുന്നാലും അവ കാട്ടിൽ 20-40 വർഷം വരെ മാത്രമേ ജീവിക്കുന്നുള്ളൂ. ജിയോഫാഗിയയിൽ ഏർപ്പെടുന്നതായി അറിയപ്പെടുന്നു. ഭക്ഷണം വിഷാംശം ഇല്ലാതാക്കാൻ അവ കളിമണ്ണ് കഴിക്കുന്നതായി കാണുന്നു. മറ്റു പല പക്ഷികളും ചെയ്യുന്നതുപോലെ എണ്ണയ്ക്ക് പകരം വാട്ടർപ്രൂഫ് ചെയ്യുന്നതിന് ഈ പക്ഷികൾ വളരെ നല്ല പൊടി ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു.

ഓസ്ട്രേലിയയിലെ ഒരു സീസണൽ ബ്രീഡറാണ് സൾഫർ-ക്രസ്റ്റഡ് കോക്കാറ്റൂ. ന്യൂ ഗ്വിനിയയിലെ ബ്രീഡിംഗ് സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ച് വളരെക്കുറച്ചേ അറിയൂ. തെക്കൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ ബ്രീഡിംഗ് സീസൺ ഓഗസ്റ്റ് മുതൽ ജനുവരി വരെയാണ്. വടക്കൻ ഓസ്‌ട്രേലിയയിൽ മെയ് മുതൽ സെപ്റ്റംബർ വരെയാണ്. ^[2]ഒരു മരത്തിലെ പൊള്ളയായ ദ്വാരങ്ങളിൽ ചെറുചുള്ളികഷണങ്ങൾകൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ കിടക്കയാണ് കൂട്. മറ്റ് പല തത്തകളെയും പോലെ ഇവ മറ്റ് ജീവജാലങ്ങളുമായും വാസസ്ഥലങ്ങൾക്കായി മറ്റ് ഇനങ്ങളുമായും മത്സരിക്കുന്നു.^[5] രണ്ടോ മൂന്നോ മുട്ടയിടുകയും ഇൻകുബേഷൻ 25–27 ദിവസം വരെ നീണ്ടുനിൽക്കുകയും ചെയ്യും. മാതാപിതാക്കൾ രണ്ടുപേരും മുട്ടകൾക്ക് അടയിരിക്കുന്നു. പറക്കുമാറാകുന്നതുവരെ കാലയളവ് 9 മുതൽ 12 ആഴ്ച വരെയാണ്. കൂടാതെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ രക്ഷപ്പെട്ടതിന് ശേഷം നിരവധി മാസങ്ങൾ മാതാപിതാക്കൾക്കൊപ്പം തുടരുന്നു.^[2]

സ്നോബോൾ എന്ന എലീനോറ കോക്കാറ്റൂ (കകാറ്റുവ ഗാലറിറ്റ എലിയോനോറ എന്ന ഉപജാതി) ഉൾപ്പെട്ട 2009-ലെ ഒരു പഠനത്തിൽ സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂകൾ ചലനങ്ങളെ ഒരു സംഗീത സ്പന്ദനവുമായി സമന്വയിപ്പിക്കാൻ പ്രാപ്തമാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.^[6]

നിലത്തു തീറ്റ തേടുന്ന ഇനങ്ങൾ വേട്ടക്കാരന്റെ ആക്രമണത്തിന് വളരെ പെട്ടെന്ന് ഇരയാകുന്നു. ഇതിനെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായി കോക്കാറ്റൂ പെരുമാറ്റപരമായ ഒരു പൊരുത്തപ്പെടുത്തൽ ആവിഷ്കരിച്ചു. നിലത്ത് ഒരു പക്ഷികൂട്ടമുണ്ടാകുമ്പോൾ, ഒരു മരത്തിൽ കുറഞ്ഞത് ഒരാൾ (സാധാരണയായി ഉണങ്ങിയ വൃക്ഷം) കാവൽ നിൽക്കുന്നു. ഇത് ഓസ്‌ട്രേലിയൻ ഭാഷയിൽ നാടൻ സംസാര ശൈലിയിൽപോലും പ്രവേശിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. അനധികൃത ചൂതാട്ട സമ്മേളനങ്ങളിൽ പെട്ടെന്നുള്ള പോലീസ് റെയ്ഡുകൾക്കായി ജാഗ്രത പാലിക്കുന്ന ഒരാളെ ചുരുക്കത്തിൽ കോക്കാറ്റൂ അല്ലെങ്കിൽ കോക്കി എന്ന് വിളിക്കുന്നു.^[7]

കീടങ്ങളുടെ അവസ്ഥ

ഓസ്‌ട്രേലിയയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ, സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂ വളരെയധികം ഉണ്ടാകാം, മാത്രമല്ല ധാന്യ, പഴവിളകൾ, പുതുതായി നട്ട വൃക്ഷ തൈകൾ, വീടുകളിലും ഔട്ട്‌ഡോർ ഫർണിച്ചറുകളിലും മൃദുവായ തടികൾ എന്നിവയ്ക്ക് നാശമുണ്ടാക്കുന്നു. ^[8] തന്മൂലം, അവയെ ചിലപ്പോൾ വെടിവയ്ക്കുകയോ കീടങ്ങളുടെ വിഷം നൽകുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഓസ്‌ട്രേലിയൻ കോമൺ‌വെൽത്ത് നിയമപ്രകാരം സംരക്ഷിത ഇനമായതിനാൽ ഇതിന് സർക്കാർ അനുമതി ആവശ്യമാണ്.

പക്ഷികളെപോറ്റൽ

വൈൽഡ് ബേർഡ് കൺസർവേഷൻ ആക്ടിന്റെ (ഡബ്ല്യുബിസി‌എ) ഫലമായി സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂകൾ അമേരിക്കയിലേക്ക് ഇറക്കുമതി ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. ^[9] എന്നിരുന്നാലും, അവയെ തടവിൽ വളർത്തുന്നു. വളർത്തുപക്ഷിയാക്കാൻ സാമൂഹികമായി വളരെയധികം ആവശ്യക്കാരുള്ള ഇവയ്ക്ക് മരവും മറ്റ് കഠിനവും ജൈവവുമായ വസ്തുക്കൾ ചവയ്ക്കാനുള്ള സ്വാഭാവിക ആഗ്രഹമുണ്ട്. അവ ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കുന്നു, പലപ്പോഴും ഉച്ചത്തിലുള്ള സ്ക്വാക്കുകൾ അല്ലെങ്കിൽ തുളച്ചുകയറുന്നവിധത്തിൽ ഉറക്കെ ശബ്ദിക്കുന്നു. ആക്രമണാത്മകവും പ്രവചനാതീതവുമായ ചലനങ്ങൾ അവ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം, അത് അനുഗമിക്കുന്ന വാത്സല്യത്തെക്കുറിച്ച് അറിയാത്ത ആളുകളെയും മൃഗങ്ങളെയും അവ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു.

ഫ്രെഡ് എന്ന ഒരു കോക്കാറ്റൂ 2014-ൽ 100 വയസ്സുവരെ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ^[10] സിഡ്നിയിലെ ടോം അഗ്ലിസ് പോയിന്റിലെ കോക്കി ബെന്നറ്റ് 100 വർഷമോ അതിൽ കൂടുതലോ പ്രായമുള്ള ഒരു സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂ ആയിരുന്നു. ജീവിതത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും തൂവലുകൾ നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ കോക്കി മരിച്ചു. മരണശേഷം അതിന്റെ ശരീരം സ്റ്റഫ് ചെയ്ത് സംരക്ഷിച്ചു. ^[11] ആർൻക്ലിഫിൽ ഉടമ ചാർലി നൈറ്റണിനൊപ്പം താമസിക്കുന്ന 1921-ൽ ജനിച്ച മറ്റൊരു 'കോക്കി'ക്ക് 1990 കളുടെ അവസാനത്തിൽ 76 വയസ്സായിരുന്നു.^[3]

സൾഫർ-ക്രെസ്റ്റെഡ് കോക്കാറ്റൂകൾക്കും മറ്റ് പല തത്തകൾക്കും സിറ്റാസൈൻ കൊക്ക്, തൂവൽ രോഗം എന്നിവയ്ക്ക് സാധ്യതയുണ്ട്. ഇത് വൈറൽ രോഗമാണ്, ഇത് പക്ഷികളുടെ തൂവലുകൾ നഷ്ടപ്പെടുകയും വിചിത്രമായ ആകൃതിയിലുള്ള കൊക്കുകൾ വളരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ രോഗം സ്വാഭാവികമായും കാട്ടിലും^[12] ബന്ദികളിലും സംഭവിക്കുന്നു.^[13]

അവലംബം

↑ BirdLife International (2012). "Cacatua galerita". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 26 November 2013. {{cite web}}: Cite has empty unknown parameters: |last-author-amp= and |authors= (help); Invalid |ref=harv (help)
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Rowley (1997), pp. 246–269.
↑ ^3.0 ^3.1 "Australia's Oldest Cocky: Qantas Amazing Australia". Burkes Backyard website. CTC Productions. 2006. Retrieved 2009-11-14.
↑ Glenda Kwek (August 31, 2011). "Sydney's old crock of a cockie was a legend at 120". The Sydney Morning Herald. Retrieved June 7, 2013.
↑ Heinsohn, Robert; Murphy, Stephen; Legge, Sarah. "Overlap and competition for nest holes among eclectus parrots, palm cockatoos and sulphur-crested cockatoos". Australian Journal of Zoology. 51 (1): 81–94. doi:10.1071/ZO02003.
↑ Patel, Aniruddh D.; Iversen, JR; Bregman, MR; Schulz, I (2009-04-30). "Experimental Evidence for Synchronization to a Musical Beat in a Nonhuman Animal". Current Biology. 19 (10): 827–30. doi:10.1016/j.cub.2009.03.038. PMID 19409790.
↑ "The Sentimental Bloke". Australian Screen. 1919. Retrieved 11 January 2016.
↑ Dept of Primary Industries Victoria. 2011. "Reducing cockatoo damage to trees, fixtures, houses, sports grounds and the environment" Retrieved on 29 December 2012.
↑ "Wild Bird Conservation Act". US Fish and Wildlife Service. Archived from the original on 2012-07-07. Retrieved 2012-12-27.
↑ "Queen sends letter to 100-year-old cockatoo". 2 November 2014.
↑ Lendon (1973), p. xxvi.
↑ Raidal, S.; McElnea, C.; Cross, G. (1993). "Seroprevalence of psittacine beak and feather disease in wild psittacine birds in New South Wales". Australian Veterinary Journal. 70 (4): 137–139. doi:10.1111/j.1751-0813.1993.tb06105.x. PMID 8494522.
↑ Kiatipattanasakul-Banlunara, W; Tantileartcharoen R; Katayama K; Suzuki K; Lekdumrogsak T; Nakayama H; Doi K (2002). "Psittacine beak and feather disease in three captive sulphur-crested cockatoos (Cacatua galerita) in Thailand". Journal of Veterinary Medical Science. 64 (6): 527–529. doi:10.1292/jvms.64.527. PMID 12130840.

ഗ്രന്ഥസൂചിക

Lendon, Alan H. (1973). Australian Parrots in Field and Aviary (2nd ed.). Sydney: Angus and Robertson. ISBN 0-207-12424-8.
Rowley, Ian (1997). "Family Cacatuidae (Cockatoos)". In Josep, del Hoyo; Andrew, Elliott; Jordi, Sargatal (eds.). Sandgrouse to Cuckoos. Handbook of the Birds of the World. Vol. 4. Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 9788487334221.