မြန်မာနိုင်ငံရှိ မီးရထားစက်ခေါင်းများ စာရင်းဤကား မြန်မာနိုင်ငံရှိ မီးရထားစက်ခေါင်းများ စာရင်းများဖြစ်သည်။ ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းများဗြိတိသျှခေတ်တွင် အသုံးပြုခဲ့သော စက်ခေါင်းများမှာ ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းများသာ ဖြစ်သည်။ ၁၈၇၇ခုနှစ်တွင် ပထမဆုံး စတင်အသုံးပြုခဲ့သည့် အေဇီးရိုးဝမ်း (A-01) စက်ခေါင်းမှာ (၁၀)တန်ခန့်သာရှိပြီး ဆွဲအား (၃၈၅၇)ပေါင်ရှိသည်။ နောက်ပိုင်းတိုးချဲ့ အသုံးပြုလာသော ကုန်ရထားဆွဲ ဝိုင်ဒီ(YD) အမျိုးအစားစက်ခေါင်းများမှာ (၉၂)တန်ရှိကာ ဆွဲအား (၁၉၇၂၉)ပေါင်ရှိခဲ့သည်။ တောင်ပေါ်တက်ရထားများတွင် အသုံးပြုသည့် ဂျီအေ(GA) အမျိုးအစားစက်ခေါင်းများမှာ (၁၀၅)တန်ရှိပြီး ဆွဲအားမှာ (၄၁၈၈၉)ပေါင်ရှိခဲ့သည်။ ထိုခေတ် မီးရထားလမ်းများတွင် အသုံးပြုခဲ့သော သံလမ်းများမှာ တစ်ကိုက်လျှင် ၇၅ပေါင်၊ ၆၀ပေါင်၊ ၅၀ပေါင်နှင့် ၄၀ ၁/၄ ပေါင်စီးသော သံလမ်းများဖြစ်သည်။ ၃၉ပေရှိသော သံလမ်းတစ်ဆက်တွင် ၃၉ပေ သံလမ်း (၂)ချောင်း ၊ ဇလီဖားတုံး (၁၆)တုံး၊ သံလမ်းဆက်ပြား (၂)စုံ၊ ဇာဝီ(၈)လုံး၊ ပင်ငုတ်(၆၄)ချောင်း, ၁ ၁/၂ အရွယ် လမ်းခင်းကျောက် (၂၉၆)ကုဗပေကို အသုံးပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ [၁] Eold (0-4-2) အမျိုးအစား [၂]အိန္ဒိယမီးရထားမှသတ်မှတ်ထားသော “E” အမျိုးအစား 0-4-2 ပါသော ပထမဆုံးအင်ဂျင်ရထားကို ၁၈၇၄ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပို့ဆောင်ခဲ့ပြီး ရန်ကုန်မှပြည်မြို့ ရထားလမ်းတည်ဆောက်မှုတွင် အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက်ဟု ယူဆရပါသည်။ . နောက်ပိုင်းတွင် နံပါတ် ၃၁ အထိ ရရှိခဲ့သည်။
F (0-6-0) အမျိုးအစား [၂]အင်ဂျင် ၁၅၃ လုံးဖြင့် ဝန်ဆောင်မှုပေးနေသည့် အိန္ဒိယမီးရထားမှ “F” အမျိုးအစား 0-6-0 သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် အကြီးဆုံး ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်း အမျိုးအစား ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်မြို့မှ ပြည်မြို့အထိ ရထားလမ်း တရားဝင်မဖွင့်လှစ်မီ ၁၈၇၄ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပထမဆုံး လေးစီး ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် နံပါတ် ၇ မှ ၁၀ အထိ နံပါတ်တပ်ခဲ့သည်။ ၁၈၈၂ နှင့် ၁၉၀၃ ခုနှစ်အကြားတွင် အင်ဂျင် ၁၄၃ လုံးပါသော နောက်ထပ် ဆယ်စီး ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
ဒီဇယ်စက်ခေါင်းများမြန်မာနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးရလာပြီးနောက် စစ်ကြိုခေတ်နှင့် စစ်အတွင်းကျန်ရှိခဲ့သည့် ရေနွေးငွေ့စက်ခေါင်းများကို ဆက်လက်သုံးစွဲခဲ့သည်။ သို့သော် ယင်းစက်ခေါင်းဟောင်းကြီးများမှာ ဆွဲအားကျလျက် မကြာခဏ ပျက်စီးချို့ယွင်းလာသည့်အတွက် ရထားများတွင်ကျယ်စွာ ခုတ်မောင်းရေးမှာ ထိခိုက်လာသဖြင့် စက်ခေါင်းသစ်များ မှာယူရေးကို မြန်မာ့မီးရထားဌာနမှာ စဉ်းစားလာခဲ့သည်။ ပထမဆုံးအနေဖြင့် ပြင်သစ်နိုင်ငံ အဲလ်စသွန်ကုမ္ပဏီ (Alsthom) မှ ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်း (၆)လုံးကို ၁၉၅၈ခုနှစ်တွင် စတင်ဝယ်ယူခဲ့သည်။ တစ်စီးလျှင် ထိုခေတ်ကာလတန်ဖိုး ၅,၅၉၀,၀၀၀ ကျပ် ကျသင့်ခဲ့သည်။[၃] ![]() DF.1201 (Bo'Bo'Bo'-de) အမျိုးအစားပထမဆုံးအနေဖြင့် မြန်မာပြည်သို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့သော ဒီဇယ်စက်ခေါင်းများဖြစ်ပြီး ပြင်သစ်နိုင်ငံ အဲလ်စသွန်ကုမ္ပဏီ (Alsthom) မှ ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်း (၆)လုံးကို ၁၉၅၈ခုနှစ်တွင် စတင်ဝယ်ယူခဲ့သည်။ တစ်စီးလျှင် ထိုခေတ်ကာလတန်ဖိုး ၅၅၉,၀၀၀ ကျပ် ကျသင့်ခဲ့သည်။ ၁၉၅၈ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ (၄)ရက်နေ့မှ စတင်ပြီး ရန်ကုန် - ပြည်၊ လက်ပံတန်း - ပြည်၊ ရန်ကုန် - မုတ္တမနှင့် ရန်ကုန် - မန္တလေးအကြား ပြေးဆွဲနေသော အမြန်လူစီးရထားခရီးစဉ်များတွင် စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။[၃]
DF.1207 (Bo'Bo'Bo'-de) အမျိုးအစား![]() ၁၉၆၄ခုနှစ်တွင် ပြင်သစ်နိုင်ငံ အဲလ်စသွန်ကုမ္ပဏီ (Alsthom) မှ ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်း (၂၇)လုံးကို ကမ္ဘာ့ဘဏ်ချေးငွေ ဒေါ်လာ(၁၄)သန်းအနက်မှ ထပ်မံဝယ်ယူခဲ့သည်။တစ်စီးလျှင် ထိုခေတ်ကာလတန်ဖိုးငွေ ၆၉၅,၂၂၅ ကျပ်ကျသင့်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် Bo'Bo'Bo'-de အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး ပြင်သစ်ပြည်လုပ် စက်ခေါင်းများတွင် လျှပ်စစ်အင်းအားပြောင်းစနစ် (Electrical Transmission) ကိုတပ်ဆင်ထားသည်။ အဆိုပါ စက်ခေါင်းများကို ၁၉၆၄ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလမှစတင်ပြီး အသုံးပြုခဲ့သည်။၁၉၆၈ခုနှစ် နှင့် ၁၉၇၀ ခုနှစ်များအတွင်း အဲလ်စသွန်ကုမ္ပဏီ (Alsthom) မှ နောက်ထပ် ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်း အစီး(၂၀)ကို ထပ်မံမှာယူခဲ့သည်။ ၁၉၈၄/၈၅ခုနှစ်များတွင် အစိတ်အပိုင်းများ ပေးပို့ခဲ့ပြီး အင်းစိန်အလုပ်ရုံတွင် တပ်ဆင်ခဲ့သည်။[၃][၅] ၁၉၉၅ ခုနှစ်တွင် တရုတ်နိုင်ငံမှ Sifang ထံမှ နောက်ထပ်စက်ခေါင်း (၄)စီးကို မှာယူခဲ့သည်။ ၁၉၈၆ ခုနှစ်တွင် DF.1207 အင်ဂျင်များကို အင်းစိန်အလုပ်ရုံတွင် စတင်တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး ပျက်စီးနေသော သို့မဟုတ် မတော်တဆမှုများကြောင့် ပျက်စီးသွားသော အခြား DF.1207 အမျိုးအစားများကို အသုံးပြုကာ အင်းစိန်အလုပ်ရုံတွင် ပြန်လည်တည်ဆောက်ပြီး အသုံးပြုခဲ့သည်။[၅] ၂၀၂၂ခုနှစ်မှစတင်ပြီး နိုင်ငံတော် ဘတ်ဂျက်ဖြင့် မြင်းကောင်ရေ ၁၂၀၀ အား ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်းများ တပ်ဆင်ထုတ်လုပ်ခြင်း လုပ်ငန်းများကို စက်ခေါင်းသစ်တပ်ဆင်ထုတ်လုပ်ရေးစက်ရုံ (နေပြည်တော်)တွင် ဆက်လက် လုပ်ဆောင်လျက်ရှိရာ ၂၀၂၄ခုနှစ်တွင် DF.1268 မှ DF.1273 အထိ စက်ခေါင်း ၅လုံး တပ်ဆင်တည်ဆောက်နိုင်ခဲ့သည်။ DF.1301/YDM-4 (Co'Co'-de) အမျိုးအစားအိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် ရထားလမ်း အကျယ်အား ပြင်ဆင်အသုံးပြုရန် သတ်မှတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် မြန်မာ့မီးရထားအတွက် YDM-4 စက်ခေါင်းအသစ်နီးပါးကို ချိုသာသောဈေးနှုန်းဖြင့် ဝယ်ယူရရှိနိုင်မည့် အခွင့်အရေးကောင်း ရရှိခဲ့သည်။မြန်မာ့မီးရထားသည် အိန္ဒိယထုတ်လုပ်သူ Diesel Loco Works Varanasi (DLW) မှ YDM-4 စက်ခေါင်းအသစ်များကို ဝယ်ယူခဲ့ပြီး တန်ဇန်းနီးယား မီးရထားမှ YDM-4 အင်ဂျင်များကို ထပ်မံအသုံးပြုခဲ့သည်။ ပထမစက်ခေါင်း (၂၁) လုံးကို DF.1268 – DF.1288 အဖြစ် ကနဦးသတ်မှတ်ခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ၎င်းတို့ကို DF.1301 – DF.1321 ဟု အမည်ပြောင်းခဲ့သည်။ DF.1601 (Bo'Bo'Bo'-de) အမျိုးအစားမြန်မာ့မီးရထားမှ ၁၉၇၁ ခုနှစ်တွင် မြင်းကောင်ရေ 1,600 အား တိုးမြှင့်ထားသော စက်ခေါင်း ဆယ်လုံးအား ထပ်မံမှာယူခဲ့သည်။ စက်ခေါင်း ၁၄ လုံးနှင့် ၂၁ စက်ခေါင်းတွဲများကို ၂သုတ်ခွဲကာ ၁၉၇၄ နှင့် ၁၉၇၈ ခုနှစ်တွင် ပေးပို့ခဲ့ပါသည်။ မြင်းကောင်ရေများသော အင်ဂျင်များကို မန္တလေး - လားရှိုးနှင့် သာစည် - ရွှေညောင် တောင်ပေါ်လမ်းပိုင်းများတွင် အဓိကအသုံးပြုခဲ့သည်။ DF.2001 (Bo‘Bo‘Bo‘-de) အမျိုးအစားAlsthom မှ DF.1207 နှင့် DF.1601 ဒီဇယ်-လျှပ်စစ်စက်ခေါင်းများသည် ရှည်လျားသောတွဲဆိုင်းများနှင့် လားရှိုးနှင့် ရွှေညောင်သို့ တောင်ပေါ်လမ်းပိုင်းများအတွက် အလွန်အားနည်းပါသည်။ ထို့ကြောင့် မြန်မာ့မီးရထားမှ မြင်းကောင်ရေ ၂,၀၀၀ ရှိသော Alsthom မှ နောက်ထပ် စက်ခေါင်း ၁၅ လုံးကို မှာယူခဲ့သည်။ ၁၉၈၈ခုနှစ် နောက်ပိုင်းတွင် တရုတ်ကုမ္ပဏီ Dalian မှ စက်ခေါင်း ၁၂ လုံး တင်သွင်းခဲ့သည်။ DF.2028 (Bo‘Bo‘Bo‘-de) အမျိုးအစားတရုတ်ကုမ္ပဏီ Sifang နှင့် Dalian တို့သည် DF.2001 အတန်းအစား ဒီဇယ်-လျှပ်စစ်အင်ဂျင်များကို ဆက်လက်ပေးပို့ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့တွင် AAR တွဲချိတ်များနှင့် လေဘရိတ်တပ်ဆင်မှုများသာ တပ်ဆင်ထားသည်။ စက်ခေါင်းတွဲများနှင့်အတူ မြန်မာ့မီးရထားမှ ခရီးသည်တင်ရထားတွဲများကို ယူနန်မီးရထားမှ လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ DF.2100 (Bo‘Bo‘Bo‘-de) အမျိုးအစားမြင်းကောင်ရေ ၂၀၀၀ အား ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စက်ခေါင်းသစ်များ တပ်ဆင်ထုတ်လုပ် ရေးလုပ်ငန်းကို ၂၀၁၈ခုနှစ် ဧပြီလ ၄ရက်နေ့တွင် စတင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး ၂၀၁၉ ခုနှစ်၊ ဧပြီလတွင် ဒီဇယ် လျှပ်စစ်စက်ခေါင်း (၁၀)ခေါင်း DF-2093 မှ DF-2102 ထိ ကို စက်ခေါင်းသစ်တပ်ဆင်ထုတ်လုပ်ရေးစက်ရုံ (နေပြည်တော်)တွင် တပ်ဆင်ထုတ်လုပ်ခဲ့ပါသည်။[၆] DD.1501 (B'B'-dh) အမျိုးအစား၁၉၆၄ခုနှစ်တွင် Alsthom အမျိုးအစား DF.1207 (၂၇)လုံးနှင့်အတူ အမျိုးအစား B'B'-dh ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ် စက်ခေါင်း ၂၈ လုံးကို အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံမှ ခရု(ပ်)ကုမ္ပဏီ (Krupp)ထံမှ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံမှာ ထုတ်လုပ်သော ဒီဇယ်ဟိုက်ဒရောလစ်စက်ခေါင်းများတွင် အရွေ့အင်းအားပြောင်းစနစ် (Hydraulic Transmission) ကိုတပ်ဆပ်ထားသည်။ အဆိုပါ စက်ခေါင်းများအနက် တောင်တက်ဒီဇယ်စက်ခေါင်းနှင့် မြေပြန့်ဒီဇယ်စက်ခေါင်များဟူ၍ ခွဲခြားထားပြီး တောင်တင် ဒီဇယ်စက်ခေါင်များတွင် အရေလှည့်ပတ်ခြင်းမှ ရရှိသော ဘရိတ်အင်အား(Hydro Dynamic Brake) ကိုတပ်ဆပ်ထားသည်။ အဆိုပါ စက်ခေါင်း (၂၈)လုံးအနေက်မှ (၁၄)လုံးကို မန္တလေး - မြစ်ကြီးနားနှင့် မန္တလေး - နဘား -ကသာကြားပြေးဆွဲနေသော လူစီးရထားတချို့တွင် ၁၉၆၅ခုနှစ် ဇွန်လမှ စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ ကျန်တောင်တက် ဒီဇယ်စက်ခေါင်း (၁၄)လုံးကို မန္တလေး - လာရှိုးကြားပြေးဆွဲနေသော လူစီးကုန်တင်ရထားများတွင် ၁၉၆၄ခုနှစ် ဇွန်လမှစ၍ အသုံးပြုခဲ့သည်။ တောင်တက်သုံး ဒီဇယ်စက်ခေါင်းတစ်စီးသည် ထိုခေတ်ကာလ ၈၂၉,၀၇၈ ကျပ်နှင့် မြေပြန့်သုံး ဒီဇယ်စက်ခေါင်းတစ်စီးသည် ထိုခေတ်ကာလ ၇၈၈,၄၇၀ ကျပ်တန်ဖိုး ကျသင့်ခဲ့သည်။[၃][၅] ![]()
DD.1529 (B'B'-dh) အမျိုးအစားDD.907 နှင့် DD.1201 အမျိုးအစားစက်ခေါင်များနှင့်အတူ ဂျပန်နိုင်ငံ Kisha Seizo Kaisha မှ DD.1529 အဖြစ် အမျိုးအစားခွဲခြားထားသော 1,500hp ရှိသော စက်ခေါင်းကိုလည်း တင်သွင်းခဲ့သည်။ အင်ဂျင်ခြောက်လုံးသာ ပေးပို့ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ထဲမှ လေးလုံးကို ၁၉၉၀ ခုနှစ်များတွင် MTU အင်ဂျင်ဖြင့် ပြန်လည် လည်ပတ်ခဲ့သည်။ ၂၀၁၄ခုနှစ်တွင်၃လုံးသာ အသုံးပြုခြင်းရှိတော့သည်။
DC.501 (C-dh) အမျိုးအစား၁၉၆၅ခုနှစ်တွင် ဂျပန်နိုင်ငံ ကေ၊အက်စ်၊ကေ ကုမ္ပဏီ (K.S.K Co.) မှ ဒီဇယ်ဟိုက်ဒရောလစ်တွဲရေှ့စက်ခေါင်း (၁၀)လုံးကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ ၁၉၆၅ခုနှစ် မေလမှ စတင်ပြီး (စီ)အမျိုးအစား တွဲရွှေ့စက်ခေါင်း (၁၀)လုံးကို မလွှကုန်းဝင်း ကုန်တွဲစီလုပ်ငန်းများနှင့် ရန်ကုန်ဘူတာကြီးဝင်းလူစီးတွဲစီလုပ်ငန်းများတွင် အသုံးပြုခဲ့သည်။ တစ်စီးလျှင် ၃၄၃,၆၁၁ ကျပ်တန်ဖိုးကျသင့်ခဲ့သည်။[၃]
DD.501 (B'B'-dh) အမျိုးအစားဂျပန်နိုင်ငံ ဟီတာချီကုမ္ပဏီ (Hitachi Co.) မှ ဒီဇယ်ဟိုက်ဒရောလစ်တွဲရှေ့ စက်ခေါင်း(၅)လုံးကို တစ်စီးလျှင် ကာလတန်ဖိုးငွေကျပ် ၃၆၇,၆၁၅ ဖြင့်ဝယ်ယူခဲ့သည်။ ၁၉၆၅ခုနှစ် စက်တင်ဘာလမှစတင်၍ (၃)လုံးကို မန္တလေး - မတ္တရာ၊ မန္တလေး-တံတားဦး လော်လယ်ရထားများအဖြစ်လည်းကောင်း၊ ကျန်(၂)လုံးကို မန္တလေးဘူတာဝင်းအတွင်း လည်းကောင်း အသုံးပြုခဲ့သည်။[၃]
DD.506 (B'B'-dh) အမျိုးအစား၁၉၇၈ ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မီးရထားသည် ကာဝါဆာကီ (Kawasaki)မှ မြင်းကောင်ရေ ၅၀၀ ရှိသည့် ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ်သုံး စက်ခေါင်းငါးလုံးကို မှာယူခဲ့သည်။ DD.508 နှင့် DD.509 ကို ၂၀၁၀ နှင့် ၂၀၁၄ ခုနှစ်အတွင်း ဖျက်သိမ်းခဲ့ပြီး ကျန် ၃လုံးသည် ၂၀၁၄ ခုနှစ်တွင် အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည်။
DD.511 (B'B'-dh) အမျိုးအစား![]() ![]() ၁၉၈၆ခုနှစ်တွင် ကာဝါဆာကီ (Kawasaki)မှ ဝင်ရိုးလေးခုပါသော ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ် တွဲရေှ့စက်ခေါင်း နှစ်လုံးကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ နောက်ထပ် အင်ဂျင် ၁၀ လုံးအတွက်အစိတ်အပိုင်းများကို မြန်မာပြည်သို့ ပို့ဆောင်ခဲ့ပြီး အင်းစိန် အလုပ်ရုံတွင် တပ်ဆင်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အင်ဂျင် ၁၂ လုံးစလုံးသည် ၂၀၁၀ ခုနှစ်တွင် ဆက်လက်အသုံးပြုခဲ့ပြီး DD.515 ကို ၂၀၁၄ ခုနှစ်အထိ အနားပေးခဲ့သည်။
DD.901 (B'B'-dh) အမျိုးအစား![]() ၁၉၆၉ ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မီးရထားမှ B'B'-dh အမျိုးအစား ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ်အင်ဂျင် ခြောက်လုံးကို အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံ Krupp (M800BB) ထံမှ မြင်းကောင်ရေ ၉၀၀ ဖြင့် ဝယ်ယူခဲ့သည်။[၅]
DD.907 (B'B'-dh) အမျိုးအစား၁၉၇၁ ခုနှစ်တွင် 860hp အမျိုးအစား B'B'-dh အင်ဂျင်ခုနစ်လုံးကို ဂျပန်နိုင်ငံမှ ထုတ်လုပ်သူ Kisha Seizo Kaisha ထံမှ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ ၂၀၁၀ခုနှစ်တွင် DD.908 နှင့် DD.912 ကိုသာ ကျန်ရှိပါတော့သည်။
DD.914 (Bo‘Bo‘-de) အမျိုးအစား![]() မြန်မာနိုင်ငံသို့ စုစုပေါင်း အရေအတွက် ၂၉ လုံးပါရှိသော ဒီဇယ်-လျှပ်စစ်အင်ဂျင် အမျိုးအစား တစ်မျိုးတည်းကိုသာ ပေးပို့ခဲ့သည်။ ပထမအသုတ် (၁၆)လုံးသည် ၁၉၇၂ ခုနှစ်တွင် မြန်မာနိုင်ငံသို့ ရောက်ရှိလာပြီး ကျန် (၁၆)လုံးမှာ နောက်ငါးနှစ်အကြာတွင် ရောက်ရှိခဲ့သည်။ အဆိုပါ အသုတ်နှစ်ခုလုံးသည် Alsthom မှ တင်သွင်းပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ရန်ကုန်မြို့ပတ်ရထားလမ်းတွင် အဓိကအသုံးပြုခဲ့ပြီး အားလုံးကို ၂၀၁၀ ခုနှစ်တွင် စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့ထဲမှ နှစ်စီးမှလွဲ၍ ၎င်းတို့အားလုံးကို တရုတ်နိုင်ငံ DF.1111 အတန်းအစားဖြင့် အစားထိုးခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတွင် ၂၀၁၄ ခုနှစ်တွင် ဖျက်သိမ်းခဲ့သည်။
DD.943 (B'B'-dh) အမျိုးအစား၁၉၆၉ ခုနှစ်တွင် Krupp မှပေးပို့သော DD.901 အမျိုးအစား စက်ခေါင်းခြောက်လုံး မှာယူအသုံးပြုပြီးနောက် ၁၉၇၈ ခုနှစ်တွင် နောက်ထပ်စက်ခေါင်း (၁၆)လုံး (Krupp M1200BB) ကို မှာယူခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် မြင်းကောင်ရေ 1,100 ဝန်းကျင်ရှိသော အားကောင်းသည့်အင်ဂျင်များ ဖြစ်သော်လည်း DD.943 အဖြစ်သာ သတ်မှတ်ထားသည်။ စက်ခေါင်း (၁၆)လုံး သည် ၂၀၁၀ ခုနှစ်တွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ဆဲဖြစ်ပြီး ၂၀၁၄ ခုနှစ်တွင် ယင်းတို့မှ ၂လုံးကိုကိုအနားပေးခဲ့သည်။
DD.959 (B'B'-dh) အမျိုးအစား၁၉၈၇ ခုနှစ်တွင် 1,100 hp ရှိသော Krupp ၏ ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ်အင်ဂျင်စက်ခေါင်းများ၏ ဒုတိယအသုတ်ကို ပေးပို့ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့တွင် flexicoil suspension ပါရှိသောကြောင့် ၎င်းတို့ကို ပထမအသုတ်အတန်းအစား (အတန်းအစား DD.943) အောက်တွင် အမျိုးအစားမခွဲခြားဘဲ DD.959 အမျိုးအစားအဖြစ် သက်မှတ်ခဲ့သည်။၂၀၁၄ ခုနှစ်အထိ စက်ခေါင်း (၁၄)လုံး သည် အသုံးပြုနေဆဲဖြစ်သည်။
DD.1101 (B'2'-dh ) အမျိုးအစားD2D.2201 (JR DD 51) အမျိုးအစား စက်ခေါင်း နှစ်လုံးကို တစ်ဝက်ခွဲဖြတ်ပြီး DD.1101 အဖြစ် အမျိုးအစားခွဲခြားထားသည့် B'2'-dh အင်ဂျင်နှစ်လုံးအဖြစ်သို့ မြန်မာ့မီးရထားမှ ပြောင်းလဲတည်ဆောက်ခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင် ရွာထောင် အလုပ်ရုံတွင်ရှိပြီး ဆက်လက်အသုံးပြုခြင်း မရှိတော့ပေ။
DD.1111 (B'B'-dh) အမျိုးအစား![]() တရုတ်နိုင်ငံမှ မီးရထားများဖြစ်ကာ DFH 21 (DFH = "Dong fang hong" ရှေ့နေဝင်းနီဟု အဓိပ္ပါယ်ရသော) အမျိုးအစား B'B'-dh ဒီဇယ်စက်ခေါင်းများဖြစ်သည်။ ၂၀၀၉-၂၀၁၀နှစ်များတွင် ယင်း နှစ်ပေါင်း (၃၀)ကျော် သက်တမ်းရှိ အင်ဂျင်စက်ခေါင်းများနှင့် ခရီးသည်တင်ရထားတွဲများနှင့်အတူ မြန်မာနိုင်ငံသို့ ရောင်းချခဲ့သည်။ စက်ခေင်းများကို DD.1111 အဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး အဓိကအားဖြင့် ရန်ကုန်မြို့ပတ်လမ်းပိုင်းရှိ Alsthom DD.914 နှင့် အစားထိုး အသုံးပြုခဲ့သည်။ DD.1201 (B'B'-dh) အမျိုးအစားဂျပန်နိုင်ငံ Kisha Seizo Kaisha ထံမှ DD.907 အမျိုးအစား ဒီဇယ်-ဟိုက်ဒရောလစ် စက်ခေါင်း ခုနစ်လုံးကို ဝယ်ယူပြီး တစ်နှစ်အကြာတွင် မြင်းကောင်ရေ 1,200 ရှိသော အင်ဂျင်ပါဝါရှိသော နောက်ထပ် စက်ခေါင်း ၁၀ လုံးကို ဝယ်ယူခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် စက်ခေါင်းငါးလုံးကို MTU အင်ဂျင်ဖြင့် ပြန်လည် ဆည်ဆောက်စေခဲ့သည်။ ၂၀၁၄ခုနှစ်အထိ အင်ဂျင်ဆယ်လုံးတွင် လေးလုံးသည် ဝန်ဆောင်မှု ပေးနေဆဲဖြစ်သည်။ လျှပ်စစ်ရထားစက်ခေါင်းများED.500 အမျိုးအစား၁၉၈၆-၈၇ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မီးရထားမှ ကြံခင်းဘိလပ်မြေစက်ရုံရှိ စက်ရုံသုံး လျှပ်စစ်ရထားလမ်းတွင် အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် လျှပ်စစ်ရထားစက်ခေါင်းများ (၄)လုံးကို ဂျပန်နိုင်ငံ ကာဝါဆာကီ(Kawasaki) Hyogo အလုပ်ရုံမှ မှာယူတင်သွင်းခဲ့သည်။ အဆိုပါ ရထားလမ်းသည် စက်ရုံမှ ကျောက်တောင်နှင့် ကြံခင်းဆိပ်ကမ်းများကို ဖောက်လုပ်ထားခြင်းဖြစ်ကာ မိုင်အတော်တန် ရှည်လျားသည်။ ဂျပန်နိုင်ငံအကူအညီဖြင့် ဖောက်လုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်မြို့ပတ် လျှပ်စစ်ရထားလမ်းတည်ဆောက်ခြင်း လုပ်ငန်းများအတွက် ကနဦး ပရောဂျက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒီဇယ်သံလမ်းပြေး ရထားများ (ကားရထားများ)ဒီဇယ်သံလမ်းပြေး ရထား (DMU) များကို အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံ တဲလ်ဘော့ကုမ္ပဏီ (Talbot Co.)မှ တွဲဆိုင်းရထား (၈)စီးကို ဝယ်ယူပြီး ရန်ကုန်မြို့ပတ်ရထားလမ်းတွင် ၁၉၅၉ခုနှစ် ဩဂုတ်လ (၉)ရက်နေ့တွင် စတင်အသုံးပြုခြင်းဖြင့် စတင်ခဲ့သည်။ DMU.1 (Talbot) အမျိုးအစား![]() စက်ခေါင်းသစ်ဝယ်ယူခြင်းများကို ၁၉၅၇ ခုနှစ်ဝန်းကျင်မှစ၍ အသုတ်လိုက်ဝယ်ယူခဲ့ရာ ဒုတိယအသုတ်ဝယ်ယူမှုတွင် အနောက်ဂျာမဏီနိုင်ငံ Talbot Co.ထုတ်လုပ်သော အလျား ၁၈၉ပေ ၄လက်မ ၊ အနံ ၉ပေ ၃လက်မ ၊ အမြင့် ၁၁ပေ ၆လက်မ ၊ အလေးချိန် ၈၆.၂ တန် မြင်းကောင်ရေအား ၇၀၄ ရှိ သံလမ်းပြေးဒီဇယ်တွဲဆိုင်းရထား (DMU) ၈ စီးအား ငွေကျပ်တန်ဖိုး ၈,၈၅၀,၉၇ဝိ/ဖြင့်ဝယ်ယူပြီး ၁၉၅၉ခုနှစ် ဩဂုတ်လ ၉ရက်နေ့တွင် ရန်ကုန်မြို့ပတ်လမ်းပိုင်းတွင် စတင်ပြေးဆွဲခဲ့သည်။ ရန်ကုန်မြို့ပတ်လမ်းပိုင်းမှာ တွဲဆိုင်း ၈ ဆိုင်းဖြင့်ပြေးဆွဲမှုမလုံလောက်တော့၍ အိမ်စောင့်အစိုးရလက်ထက် ၁၉၅၉ ခုနှစ် မြို့ပတ်ရထားလမ်း ဒညင်းကုန်း-မင်္ဂလာဒုံလမ်းပိုင်းသစ်ဖောက်လုပ်ပြီးနောက် တတိယအသုတ် ၄ စီးအား ငွေကျပ်တန်ဖိုး ၄,၄၅၉,၅၂ဝိ/ ဖြင့် ထပ်မံဝယ်ယူခဲ့ပြီး ၁၉၆၁ခုနှစ်မှ နိုဝင်ဘာလမှာ စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဝယ်ယူပြီး(DMU/DRC) သံလမ်းပြေးဒီဇယ်ရထားများပြုပြင်ထိန်းသိမ်းရေးလုပ်ငန်းများအတွက် အင်းစိန်တွင် သံလမ်းပြေးဒီဇယ်စက်ခေါင်းစက်ရုံ အားတည်ထောင်ပြီး ၁၉၆၅ စက်တင်ဘာလမှ စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ B'B'+2'2'+B'B' အမျိုးအစား ဒီဇယ်ရထားတွဲ ၂၁ တွဲကို အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံ Talbot ထံမှ မှာယူခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ ထိုအချိန်ကာလက လေအေးပေးစနစ်နှင့် အလိုအလျောက်တံခါးဖွင့်ပါရှိသော အလွန်ခေတ်မီသော ရထားတွဲများဖြစ်ခဲ့ပြီး ၁၉၆၁ ခုနှစ်မှ ၁၉၆၃ ခုနှစ်အတွင်း မြန်မာပြည်သို့ ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ပါသည်။ စနစ်တကျစီမံဆောင်ရွက်ခဲ့သော်လည်း အခြေအနေအကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် တွဲဆိုင်းသစ်၊ အပိုပစ္စည်းစသည်တို့ ထပ်မံဖြည့်တင်းဝယ်ယူပေးနိုင်ခြင်းမရှိတော့ဘဲနောက်ပိုင်းတွင် လေအေးပေးစက်များ ချို့ယွင်းလာခြင်းနှင့် ပြတင်းပေါက်များမှာ အပေါ်တခြမ်းပိတ်ခြင်းဖြစ်တို့ကြောင့် မြန်မာ့မီးရထားမှ အင်ဂျင်များနှင့် ပြတင်းပေါက်များကို ဖယ်ရှားခဲ့ရကာ ရထားတွဲများကို စက်ခေါင်းဆွဲ လူစီးရထားတွဲများအဖြစ် ပြောင်းလဲတည်ဆောက်ခဲ့ရသည်။[၇]
DMU.2 (Ganz-Mavag) အမျိုးအစားဟန်ဂေရီနိုင်ငံ Ganz_MAVAG Co.ထုတ်လုပ်သော အလျား ၁၈၇ပေ ၈လက်မ အလေးချိန် ၁၀၄.၃တန် မြင်းကောင်ရေအား ၅၆၀ ရှိသော သံလမ်းပြေးဒီဇယ်ရထားတွဲဆိုင်း (DMU) ၂ ဆိုင်းအား ငွေကျပ်တန်ဖိုး ၂,၅၇၃,၂၇ဝိ/ ဖြင့်လည်းကောင်းဝယ်ယူပြီး ၁၉၆၀ ဇွန်လပိုင်းမှစတင်ပြီး ခရီးတိုလော်ကယ်ရထားအဖြစ်ပြေးဆွဲခဲ့သည်။[၇] အဆိုပါရထားတွဲများသည် ခရီးတိုခရီးစဉ်များပြေးဆွဲရာတွင် Talbot မီးရထားများထက်ပင် အသုံးဝင်ခဲ့သော်လည်း မကြာမီမှာပင်အခြေအနေအကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် တွဲဆိုင်းသစ်၊ အပိုပစ္စည်းစသည်တို့ ထပ်မံဖြည့်တင်းဝယ်ယူပေးနိုင်ခြင်းမရှိတော့သည့်အတွက် သက်တမ်းကုန်ပျက်သိမ်းခဲ့ရသည်။ DMU.3 အမျိုးအစားLRBEအမျိုးအစားထက် ပိုကြီးသော ရထားတွဲများကို တည်ဆောက်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ ယင်းသည် ဟီးနိုးဘတ်စ်ကားနှစ်စီးအား ကိုယ်ပိုင်လုပ်ခရီးသည်တင်ရထားတွဲအဖြစ် တည်ဆောက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ရွာထောင်အလုပ်ရုံတွင် 1A'2'+2'2'+2'A1' အမျိုးအစား 1A'2'+2'2'+2'A1' ကိုယ်တိုင်တည်ဆောက်ထားသော အဆိုပါရထားတွဲခြောက်တွဲကို ၂၀၀၁ ခုနှစ်မှ ၂၀၀၆ ခုနှစ်အတွင်း စတင် အသုံးပြုပြေးဆွဲခဲ့သည်။ ပထမရထားတွဲ ၂ တွဲကို ရန်ကုန်လော်ကယ်ရထားများတွင် စတင်အသုံးပြုခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းတွင်၊ မန္တလေး၊ မုံရွာ၊ ခင်ဦးနှင့် ရွှေဘိုကြား ရထားတွဲလေးခုနှင့်အတူ မုံရွာသို့ ပြောင်းလဲပြေးဆွဲခဲ့သည်။၂၀၁၄ ခုနှစ်တွင် ပြေးဆွဲမှု နှစ်စီးသာ ကျန်ရှိတော့ပြီး ၂၀၁၆ ခုနှစ်တွင် ရထားတွဲများအားလုံး အနားပေးခဲ့သည်။[၈] DEMU (စပိန် CAF)အမျိုးအစားရန်ကုန်မြို့ပတ်ရထားလမ်းပိုင်း အဆင့်မြင့်တင်ခြင်း လုပ်ငန်းများ ပြီးစီးပြီနောက်ပိုင်း ပြေးဆွဲရန်အတွက် ၂၀၂၀ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလတွင် ဂျပန်နိုင်ငံမှ မစ်ဆူဘီရှီ နှင့် စပိန်နိုင်ငံရှိ CAF တို့မှ ဒီဇယ်လျှပ်စစ်ကားခြောက်စီးပါ ဒီဇယ်လျှပ်စစ်စွမ်းအင်သုံး ရထား (DEMU) ၁၁ စီးကိုဝယ်ယူရန်အတွက် စတင် စာချုပ်ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ကိုဗစ်ကာလနှင့် တိုကျိုအိုလံပစ်ကာလအတွင်း လုပ်ငန်းများနောက်နှေးမှုများကြောင့် အချိန်မှီပေးပို့နိုင်ခြင်းမရှိသည့်အတွက် ဂျပန်နိုင်ငံမှ ရန်ကုန်မြို့ပတ်လမ်းပိုင်းတွင် အစားထိုးအသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက် KIHA 40 အမျိုးအစားရထားများကို ပေးပို့ခဲ့သည်။ ၂၀၂၄ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၄ရက်နေ့တွင် ပထမအသုတ် DEMU အမျိုးအစား ရထားများ ဆိပ်ကမ်းသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ရထားတစ်ဆိုင်းလျှင် ၆တွဲပါဝင်ပြီး ရထားတစ်စီးလျှင် ဂျပန်ယန်း ၁.၆၉၇ ဘီလီယံကုန်ကျခဲ့သည်။ တွဲဆိုင်းဖွဲ့ဆင်မှုအနေဖြင့် MC1+M+M+M+M+MC2 ဟူ၍ တွဲ၆တွဲပါဝင်သည်။ တစ်တွဲအလျားအနေဖြင့် ၁၉.၁မီတာ၊ (၆)တွဲပါတွဲအလျားအနေဖြင့် ၁၂၀.၉မီတာ၊ တွဲအကျယ် ၂.၈မီတာ၊ တွဲအမြင့် ၃.၅၉၉မီတာ၊ ကြမ်းပြင်အမြင့် ၁.၁၈၀ မီတာဖြစ်သည်။ ၆တွဲပါရထားတစ်စီးလျှင် ထိုင်စီးခရီးသည် စုစုပေါင်း ၃၃၂ဦး၊ ရပ်စီးခရီးသည် စုစုပေါင်း ၅၀၀ဦးနှင့် စုစုပေါင်း ၈၃၂ဦးတင်ဆောင်နိုင်သည်။ ဒီဇိုင်းအရ အများဆုံး (၁)နာရီလျှင် ၁၁၀ ကီလိုမီတာနှုန်း အထိပြေးဆွဲနိုင်သည်။
DEMU (ဂျပန် Niigata Transis) အမျိုးအစား၂၀၂၀၊ ဩဂုတ်လတွင် Niigata Transis သည်မြန်မာ့မီးရထား၏ ရန်ကုန်-တောင်ငူလမ်းပိုင်းတွင် အသုံးပြုမည့် DEMU ရထားသစ် ၄စီးကို တည်ဆောက်ပြီးစီးခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ၂၀၂၀ခုနှစ် ဩဂုတ်လ ၂၁ ရက်နေ့တွင် Niigata ဆိပ်ကမ်းမှကဆင့် ရေကြောင်းဖြင့် ရန်ကုန်မြို့သို့ ပေးပို့ခဲ့သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံ JICA မှအဆင့်မြင့်တင်နေသော ရန်ကုန်-မန္တလေးလမ်းပိုင်း၏ ပထမပိုင်း ရန်ကုန်-တောင်ငူလမ်းပိုင်း ပြီးစီးပြီးနောက် အသုံးပြုနိုင်ရန်အတွက်ဖြစ်သည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ယခင်က Niigata Transis မှ RBE ရထားများနှင့် လူစီးရထားများရှိနေပြီးဖြစ်သော်လည်း ယခုတစ်ခေါက် DEMU ရထားများမှာ မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပထမဆုံးသော ရထားသစ်တင်သွင်းခြင်းဖြစ်သည်။[၉] ရထားတစ်စီးတွင် ၆ဆိုင်းပါဝင်ပြီး ပထမတန်းအမျိုးအစား(၄)တွဲနှင့် အထက်တန်းအမျိုးအစား(၂)တွဲ ပါဝင်သည်။ တွဲဆိုင်းဖွဲ့ဆင်မှုအနေဖြင့် MC1+M+Ms+Ms+M+MC2 ဟူ၍ တွဲ၆တွဲပါဝင်သည်။ ဒီဇိုင်းအရ အမြင့်ဆုံး အမြန်နှုန်းသည် ၁နာရီလျှင့် ၁၁၀ ကီလိုမီတာဖြစ်ပြီး ခွင့်ပြုအမြန်နှုန်းမှာ ၁နာရီလျှင် ၁၀၀ ကီလိုမီတာဖြစ်သည်။ ရန်ကုန်မှ တောင်ငူသို့ ရထားစီးကြာချိန်ကို ယခင် ၇နာရီမှ ယခုရထားသစ်ဖြင့် ၃နာရီမိနစ်၂၀ အထိ သိသိသာသာလျှော့ချနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ အဆိုပါရထားသစ်များအတွက် ယာဒ်ဝင်းသစ်ကို ရွာသာကြီးဘူတာအနီးတွင် တည်ဆောက်လျက်ရှိသည်။[၉]
RBE.25 (ex. Jap. railcar) အမျိုးအစား[၈]၂၀၀၃ ခုနှစ်မှစတင်၍ ဂျပန်နိုင်ငံတွင် ပြေးဆွဲမှုရပ်ဆိုင်းခဲ့သည့် KiHa (ကီဟ) ဒီဇယ်ရထားများကို မြန်မာ့မီးရထားမှ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် အသုံးပြုခဲ့သော ရထားတွဲများသည် ဂျပန်နိုင်ငံရှိ ပုဂ္ဂလိက ရထားလိုင်းများမှ ဝယ်ယူခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ နောက်ပိုင်းတွင် JR East နှင့် JR Hokkaido ကဲ့သို့သော Japan မီးရထား၏ လုပ်ငန်းခွဲများမှလည်း အသုံးပြုထားသော Kiha ရထားတွဲများ (Kiha 38, 40, 47, 48, 141) ကို မြန်မာ့မီးရထားထံ ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ရထားတွဲအချို့ကို အထူးကားရထားများအဖြစ် အသွင်ပြောင်းခဲ့ပြီး အချို့မှာ လော်ကယ်နှင့် ခရီးဝေးခရီးစဉ်အတွက် အသုံးပြုသည်။ မြန်မာ့မီးရထား အလုပ်ရုံများတွင် ရထားသံလမ်းအကျယ် ပြန်လည် ပြင်ဆင်များ လုပ်ဆောင်ပြီးနောက် ၂၀၁၅ ခုနှစ်အထိ ရထားတွဲ ၁၂၇ တွဲဖြင့် ဝန်ဆောင်မှုပေးခဲ့သည်။ RBE.36 (ex. JR kiha 58) အမျိုးအစား၂၀၀၅ ခုနှစ်တွင် JRခွဲ West သည် ၁၉၆၀ ခုနှစ်များအတွင်း တည်ဆောက်ခဲ့သော Kiha 58 အမျိုးအစား ဒီဇယ်ရထားတွဲ ၁၂ စီးကို မြန်မာ့မီးရထားထံ ရောင်းချခဲ့သည်။ မြို့တော်သစ်နေပြည်တော်သို့ အမြန်ရထားပြေးဆွဲရန် အစပိုင်းတွင် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး နောက်ပိုင်းတွင် လော်ကယ်ရထားပြေးဆွဲရန်အတွက် ရန်ကုန်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြသည်။ နှစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ၎င်းတို့ကို အနားပေးခဲ့ပြီး မြစ်ဆုံအလုပ်ရုံတွင် သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။
RBE.50 (ex. JR kiha) အမျိုးအစား၂၀၀၈ ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မီးရထားမှ ပထမအသုတ်အဖြစ် Kiha ရထားတွဲ အစီး ၂၀ (Kiha 52 နှင့် 58) ရရှိခဲ့ပါသည်။ မြင်းကောင်ရေ 500 ဖြစ်သည့်အတွက် RBE.50 အဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည်။ တစ်နှစ်ခန့်အကြာတွင် JR Hokkaido မှ Kiha 183 ရထားတွဲ ၈ တွဲကိုလှူဒါန်းပေးခဲ့သည်။ ၂၀၁၃ခုနှစ်တွင် JR West နှင့် JR Hokkaido မှ Kiha 142၊ 181 နှင့် 180 အမျိုးအစား နောက်ထပ်ရထားတွဲ 25 တွဲ ရရှိလာ၍ RBE.50 ရထားတွဲ စုစုပေါင်း ၅၃စီးထိ တိုးလာခဲ့သည်။ အချို့သော ရထားတွဲများသည် လေအေးပေးစနစ်ပါရှိသောကြောင့် ရထားနှင့် ထပ်တိုး P အမျိုးအစားခွဲခြားခြင်းဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်။ ဥပမာ - RBE.P2059 – RBE.P5043။ RBE.25.0 (ex. JR kiha 182-184) အမျိုးအစား၂၀၀၉/၁၀ခုနှစ်များတွင် မြန်မာ့မီးရထားမှ Kiha 183 ရထားတွဲများကို ဂျပန်မီးရထားလုပ်ငန်းခွဲ ဟော့ကိုင်းဒိုးမှ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ မန္တလေးနှင့် နေပြည်တော်ကြားရှိ အမြန်ရထားများအတွက် ရထားတွဲများကို နှစ်အနည်းငယ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ ၂၀၁၂ ခုနှစ်တွင် ဝန်ဆောင်မှုများ ရပ်ဆိုင်းသွားပြီးနောက် ရထားတွဲများကို ပြေးဆွဲမှုရပ်ဆိုင်းခဲ့ပြီး မြစ်ကြီးနား အလုပ်ရုံတွင် သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။ တချို့ရထားတွဲများကိုမှု မည့်သည့်အခါမျှ အသုံးပြုခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ RBE.30 (ex. Jap. railcar) အမျိုးအစား၂၀၀၉ ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မီးရထားမှ ပုဂ္ဂလိက ဂျပန်မီးရထား Sanriku မီးရထားမှ ရထားတွဲ ၃ တွဲကို ဝယ်ယူခဲ့ပြီး RBE.30 အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ 2015 ခုနှစ်တွင် Sanriku မီးရထားမှ နောက်ထပ်ရထားတွဲ 2 တွဲကို Japan Railways လုပ်ငန်းခွဲ Tokai မှ ရထားတွဲ ၂၈ တွဲနှင့် ပုဂ္ဂလိက Ihara မီးရထားမှ ၁ ခုတို့နှင့်အတူ ဝယ်ယူခဲ့သည်။ နောက်ထပ် ရထားတွဲ 23 တွဲသည် တစ်နှစ်အကြာတွင် JR Tokai မှ ထပ်မံပံ့ပိုးပေးခဲ့ပြီး RBE.30 ရထားတွဲအရေအတွက်သည် ၅၇စီး အထိ တိုးလာခဲ့သည်။
ကိုးကား
|
Portal di Ensiklopedia Dunia