Tradicion
La tradicion designa la transmission de contunh d'un contengut cultural dins l'istòria dempuèi un eveniment fondator o un passat de memòria perduda (del latin traditio, tradere, de trans « mejans » e dare « donar », « far passar a un autre, remetre »). Aquel eritatge immaterial pòt constituir lo vector d'identitat d'una comunautat umana. Dins son sens absolut, la tradicion es una memòria e un projècte, dins un mot un consciéncia collectiva: lo sovenir de çò qu'èra, amb lo dever de lo transmetre e de l'enriquir. Amb l'article indefini, una tradicion pòt designar un movement religiós per çò que l'anime, o mai sovent, una pratictica simbolica particulara, coma las tradicions popularas. Dins lo lengatge corrent, lo mot tradicion es a vegada emplegat per designar un usatge, veire una abituda, consacrat per una practica longa al sen d'un grop social quitament restrench (par exemple una tradicion familhala). Lo concèpt de tradicion pren un sens diferent dins lo mot tradicionalisme, que representa una volontat de retorn a de valors tradicionala, e non pas de transmission d'un eritatge dins l'evolucion istorica. Lo tradicionalisme es l'opausat del progressisme. S'agís donc pas d'una notion dirèctament ligada a la definition primièra de la tradicion. Religion
Selon Maurice Halbwachs, « la religion entièra se resumís dins lo procediment de traditionalizacion »[2]. Sciéncias umanasUna tradicion es, en sociologia, una costuma o una abitud qu'es memorizada e transmesa de generacion en generacion, a l'origina sens besonh d'un sistèma escrich. Las aisinas per ajudar a aquel procediment inclusisson d'elements de poesia coma la rima e l'alliteracion. D'istòrias son bastidas per una ritualizacion de la pensada a l'entorn d'un biais de far e de sos accessòris, ara plan relevat per la publicitat e las leis. Lo ligam entre la tradicion e la modernitat es complèxe d'estudiar. De las tradicions ancianas e oralas pòdon nàisser pauc a pauc de tradicions modèrnas e escrichas, a una autra epòca, dins un autre espaci. Amb un manlèu al risc de l'origina, e quand far sièu, es alara far autrament coma l'explicita l'antropològa Martyne Perrot [3]. Fòrça cercaires en sciéncia socialas (filosofia, sociologia, antropologia, istòria, istòria de l'art...) trabalhèron sus aquel tèma. Diferéncia entre costuma e tradicionLa tradicion es universala[4] e se presenta sovent jos diferentas formas segon los païses, mas una tradicion es pas totjorn a l'escala nacionala, pòt èsser familhala. La costuma es una istòria de localitat, de region. Las tradicions illustran l'istòria de pòbles. La tradicion es una transmission culturala que dura dins lo temps e concernís de doctrinas que pòdon èsser religiosas, moralas, politicas, etc. Las tradicions se transmeton de generacion en generacion e s’agís mai d’una pensada e d’un estat d’esperit qu'environa de fachs e d'abituds. Una costuma es una practica que s’aplica mejans las generacions per reproduire e conservar las meteissas abitudas e las meteissas conduchas ancianas d’un pòble, d’un país o d’una familha. La costuma e la tradicion son intimament ligadas e sont sovent associadas mas la tradicion pòt èsser definida coma la pensada qu'environa la mesa en aplicacion concrèta de costuma dins los fachs. Sens particular en drechDins las matèrias juridicas, la tradicion es la remesa de la causa objècte d'un contrate. Lo tèrme ven del latin Traditio, entendut coma la remesa de la causa necessària per formar un contrate de venta o un contrate de pr!st en drech roman. Nòtas e referéncias
Vejatz tanbenLigam extèrne |
Portal di Ensiklopedia Dunia
