ਅਦਬ (ਇਸਲਾਮ)ਅਦਬ (ਅਰਬੀ: أدب) ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਨਿਰਧਾਰਤ ਇਸਲਾਮੀ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ: "ਸੁਧਾਈ, ਚੰਗੇ ਆਚਰਣ, ਨੈਤਿਕਤਾ, ਸਜਾਵਟ, ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਮਾਨਵਤਾ" ਆਦਿ।[1] ਅਲ-ਅਦਬ (ਅਰਬੀ: الآداب) ਨੂੰ "ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਨੈਤਿਕਤਾ" ਵਜੋਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[2] ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਦਬ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਅਤੇ ਵੇਰਵਿਆਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਕੁਝ ਜ਼ਾਬਤਿਆਂ ਦੇ ਨਿਰੀਖਣ ਦੁਆਰਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਰੁਤਬੇ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਹੈ। ਅਦਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨਾ "ਸਹੀ ਤਰਤੀਬ, ਵਿਵਹਾਰ, ਅਤੇ ਸਵਾਦ ਦੇ ਉਚਿਤ ਭੇਦਭਾਵ" ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।[3] ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੇ ਨਿਯਮ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨੈਤਿਕ ਕੋਡ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਪਹਿਲੂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੁਸਲਮਾਨ ਅਦਬ ਨੂੰ ਚੰਗੇ ਆਚਰਣ, ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਆਦਰ ਅਤੇ ਉਚਿਤਤਾ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਵਾਸ਼ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਜਾਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ, ਬੈਠਣ ਵੇਲੇ ਮੁਦਰਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਵਰਗੇ ਕੰਮ ਇਸ ਅਧੀਨ ਹਨ। ਹਵਾਲੇ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
