ਐਮ. ਮੁਕੁੰਦਨਮਨੀਯਮਬਤ ਮੁਕੁੰਦਨ, (ਜਨਮ 10 ਸਤੰਬਰ 1942) ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਐਮ. ਮੁਕੁੰਦਨ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਲੇਖਕ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਰਚਨਾਵਾਂ ਮਯਾਲ਼ੀ ਵਿੱਚ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦਾਾ ਨਾਮਮਯਾਲ਼ੀਯੁਦੇ ਕਥਾਕਰਣ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਮਲਿਆਲਮ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੇ ਪਾਇਨੀਅਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋਣ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਯਾਲ਼ੀਪੁੜਯੁਦੇ ਤੀਰੰਗਲਿਲ, ਡੇਵਥਿੰਤੇ ਵਿਕਰਿਤੀਕਲ, ਕੇਸਾਵੰਤੇ ਵਿਲਾਪੰਗਲ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸਮ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰਚਨਾਵਾਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਲਯਾਰ ਅਵਾਰਡ, ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ, ਕੇਰਲ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਸਮੇਤ ਕਈ ਸਨਮਾਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਹਨ। ਕਰਾਸਵਰਡ ਬੁੱਕ ਐਵਾਰਡ ਅਤੇ ਕੇਰਲ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚ ਸਾਹਿਤ ਸਨਮਾਨ ਏੜੂਤਚਨ ਪੁਰਸਕਾਰਮ . ਉਹ ਫਰਾਂਸ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਚੇਵਾਲੀਅਰ ਡੇਸ ਆਰਟਸ ਅਤੇ ਡੇਸ ਲੈਟਰਸ ਦਾ ਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤਕਰਤਾ ਹੈ।[1] ਜੀਵਨੀਮੁਕੁੰਦਨ ਦਾ ਜਨਮ 10 ਸਤੰਬਰ, 1942 ਨੂੰ ਮਹੇ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ,[2] ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਫਰਾਂਸ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਇਲਾਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਦੱਖਣੀ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪੁਡੂਚੇਰੀ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਾਸਤ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।[3] ਮੁਕੰਦਨ ਨੇ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਸਫ਼ਾਰਤਖਾਨੇ ਦੇ ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਦਫਤਰ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।[4] ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾ 1961 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਸੀ[5] ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ, ਦਿੱਲੀ 1969 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।[6] ਮੁਕੁੰਦਨ ਨੇ ਹੁਣ ਤੱਕ 12 ਨਾਵਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਦਿੱਤਯਾਨੁਮ ਰਾਧਯੁਮ ਮੱਟੂ ਚਿਲਾਰਮ, ਓਰੂ ਦਲਿਤ ਯੁਵਾਥੀਯੁਦੇ ਕੜਨਾਕਥਾ, ਕੇਸਾਵੰਤੇ ਵਿਲਾਪੰਗਲ ਅਤੇ ਨ੍ਰਿਤਮ ਅਤੇ 10 ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ 2012 ਤਕ ਕੁਲ 171 ਸੀ)। ਓਰੂ ਦਲਿਤ ਯੁਵਾਤੀਯੁਦੇ ਕਦਨਕਥਾ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਅਚਾਨਕ ਕੁਝ ਅਚਾਨਕ ਸਥਿਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਅਦਾਕਾਰਾ ਵਸੁੰਧਰਾ ਦਾ ਤਰਿਸਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਉੱਤਰਆਧੁਨਿਕ ਸੰਦੇਸ਼ ਦੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਹੀਦ ਸਿਰਫ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਵਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕੇਸਾਵੰਤੇ ਵਿਲਾਪੰਗਲ (ਕੇਸਾਵਨ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ) ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਬਾਅਦ ਦੀ ਰਚਨਾ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਕੇਸਾਵਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਈਐਮਐਸ ਨੰਬਰਦੂਰੀਪਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਵੱਧਦੇ ਅੱਪੂਕੱਟਨ ਨਾਮ ਦੇ ਬੱਚੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਲਿਖਦਾ ਹੈ।[7] ਡੇਵਿਥਿੰਟੇ ਵਿਕਰਿਤੀਕਲ ਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਪੈਨਗੁਇਨ ਬੁੱਕਸ ਇੰਡੀਆ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।[8][9][10] ਹਵਾਲੇ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
