ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ

ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ (Urdu: تہمینہ درانی; ਜਨਮ 18 ਫ਼ਰਵਰੀ 1953) ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੇਖਿਕਾ ਹੈ। 1991 ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੁਸਤਕ "ਮਾਈ ਫ਼ਿਊਡਲ ਲਾਰਡ" ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਪਤੀ ਗ਼ੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫ਼ਾ ਖਰ ਨਾਲ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਅਤੇ ਦੁਖਦਾਈ ਵਿਆਹ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਸ਼ਾਕਿਰ ਉੱਲਾਹ ਦੁਰਾਨੀ ਸਟੇਟ ਬੈਂਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਸਾਬਕਾ ਗਵਰਨਰ ਸੀ।

ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਕਰਾਚੀ ਵਿਖੇ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਉੱਥੇ ਹੀ ਹੋਈ। ਉਹ ਸਟੇਟ ਬੈਂਕ ਆਫ਼ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਗਵਰਨਰ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਏਅਰਲਾਈਂਸ, ਸ਼ਾਹਕੁਰ ਉਲਾਹ ਦੁਰਾਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਧੀ ਹੈ। ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ ਦੇ ਨਾਨਾ ਮੇਜਰ ਮੁਹੰਮਦ ਜ਼ਮਾਨ ਦੁਰਾਨੀ ਸਨ।^[1] ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੀ ਮਾਂ, ਸਮਿਨਾ ਦੁਰਾਨੀ, ਨਵਾਬ ਸਰ ਲਿਆਕਤ ਹਯਾਤ ਖਾਨ ਦੀ ਬੇਟੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਬਕਾ ਰਿਆਸਤ ਪਟਿਆਲੇ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸਨ। ਸਰ ਲਿਆਕਤ ਹਿਆਤ ਖਾਨ ਦਾ ਭਰਾ, ਸਿਕੰਦਰ ਹਯਾਤ ਖ਼ਾਨ, 1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ, ਇੱਕ ਸਟੇਟਸਮੈਨ ਅਤੇ ਲੀਡਰ ਸੀ।

ਸਤਾਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਅਨੀਸ ਖ਼ਾਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਧੀ ਹੋਈ। ਦੁਰਾਨੀ ਅਤੇ ਖਾਨ ਦਾ 1976 ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਹੋ ਗਿਆ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਗੁਲਾਮ ਮੁਸਤਫਾ ਖਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ ਜੋ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਾਜਪਾਲ ਸਨ। ਖਾਰ ਦਾ ਪੰਜ ਵਾਰ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦੁਰਾਨੀ ਅਤੇ ਖਰ ਦੇ ਚਾਰ ਬੱਚੇ ਸਨ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਖਾਰ ਦੁਆਰਾ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸ ਨੇ ਤਲਾਕ ਲੈਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਚੌਦਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦਾ ਅੰਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।^[2]

1991 ਵਿੱਚ, ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਖਾਰ ਦੁਆਰਾ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾਉਂਦਿਆਂ "ਮਾਈ ਫਿਊਡਰਲ ਲਾਰਡ" ਨਾਮ ਦੀ ਇੱਕ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਲਿਖੀ।^[3] ਉਸ ਨੇ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਖਾਰ ਵਾਂਗ ਜਗੀਰਦਾਰੀ ਜ਼ਿਮੀਂਦਾਰਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਤਾਕਤ ਇਸਲਾਮ ਦੇ ਵਿਗੜੇ ਹੋਏ ਸੰਸਕਰਣ ਤੋਂ ਮਿਲੀ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸਮਰਥਨ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਸਮੁੱਚੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਚੁੱਪ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।^[4]

ਉਸ ਦੀ ਐਕਸਪੋਸੈਟਰੀ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਵਜੋਂ, ਉਸ ਨਾਨਕਿਆਂ ਅਤੇ ਦਾਦਕਿਆਂ ਦੋਹਾਂ ਪਾਸਿਓਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪੰਜ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ 13 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ।^[5]

ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਪਤੀ, ਖਾਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਘਟਨਾ 1993 ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸ ਦੀ ਭੁੱਖ ਹੜਤਾਲ ਸੀ, ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਟਰਮ, ‘ਜਵਾਬਦੇਹੀ’ (ਅਕਾਉਂਟੀਬਲਿਟੀ) ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ। ਸੱਤ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ-ਮੰਤਰੀ ਮੋਇਨ ਕੁਰੈਸ਼ੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਰਤ ਤੋੜਨ ਲਈ ਆਏ ਸਨ।^[6]

ਆਪਣੇ ਸਾਬਕਾ ਪਤੀ, ਮੁਸਤਫਾ ਖਾਰ, ਜੋ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੇਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸੰਪਰਕ ਦੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ ਜੋ ਜਵਾਬ ਮੰਗ ਲਭ ਸਨ, ਉਹ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣਗੇ। ਉਹ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜੋ ਆਮ ਆਦਮੀ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਮਨੁੱਖਤਾਵਾਦੀ ਅਬਦੁੱਲ ਸੱਤਾਰ ਐਧੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ।

ਉਹ ਐਧੀ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਮਠੱਧਰ, ਸੌਰਬ ਗੋਥ ਅਤੇ ਖਰੜ, ਕਰਾਚੀ ਦੇ ਐਧੀ ਹੋਮਜ਼ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਸਿਖਾਂਦਰੂ ਬਣ ਗਈ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਜੀਵਨੀ ਲਿਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਵੀ ਲੈ ਲਈ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਸਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਤਬਦੀਲੀਵਾਦੀ ਸਾਲ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਅਗਲੇ ਕਾਰਜ ਲਈ ਅਤੇ ਸੱਚਾਈ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਖੋਜ ਲਈ ਬੀਜ ਦਿੱਤੇ। 1994 ਵਿੱਚ, ਐਧੀ ਦੀ ਅਧਿਕਾਰਤ ‘ਕਥਿਤ’ ਆਤਮਕਥਾ, ‘ਏ ਮਿਰਰ ਟੂ ਦਿ ਬਲਾਇੰਡ’ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਅਤੇ ਐਡੀ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।

2003 ਵਿੱਚ, ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਤਿੰਨ ਵਾਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਚੁਣੇ ਗਏ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਮੀਆਂ ਸ਼ਾਹਬਾਜ਼ ਸ਼ਰੀਫ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਸੰਯੁਕਤ ਅਰਬ ਅਮੀਰਾਤ ਦੇ ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਸਮਾਰੋਹ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਦੁਰਾਨੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ਰੀਫ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨਵਾਜ਼ ਸ਼ਰੀਫ ਦਾ ਭਰਾ ਹੈ।^[7][8][9]

ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੁਸਤਕ "ਮਾਈ ਫ਼ਿਊਡਲ ਲਾਰਡ" (1991) 39 ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਕਈ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲੇ।^[10] ਦੁਰਾਨੀ ਦੀ ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਈ ਅਤੇ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧ ਵਿਕਣ ਵਾਲੀ ਕਿਤਾਬ ਬਣ ਗਈ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੇ ਇਸ ਦਾ ਵਿਆਹ 17 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਅਨੀਸ ਖਾਨ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਬੇਟੀ ਨੇ ਜਨਮ ਲਿਆ। ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰਾਜਨੇਤਾ ਮੁਸਤਫ਼ਾ ਖਾਰ ਨੂੰ ਮਿਲੀ। ਜੋ ਭੁੱਟੋ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀ ਪੀਪੀਪੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਤਲਾਕ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤਹਿਮੀਨਾ ਅਤੇ ਖਾਰ ਨੇ ਨਿਕਾਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ। ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇਹ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਸੰਬੰਧੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਈਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਦੇ ਚੱਲਦੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਖੋਣਾ ਪਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸਹਿਯੋਗ ਵੀ ਖੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।

1996 ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਆਪਣੀ ਦੂਜੀ ਕਿਤਾਬ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਅਬਦੁਲ ਸਤਾਰ ਈਧੀ ਦੀ ਜੀਵਨੀ "ਅ ਮਿਰਰ ਟੂ ਦ ਬਲਾਈਂਡ" ਲਿਖੀ।^[11]

1998 ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਤੀਜੀ ਕਿਤਾਬ ਬਲਾਸਫੇਮੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ।^[12]

2005 ਤੋਂ, ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪੁਨਰਵਾਸ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ। 2001 ਵਿੱਚ, ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਤੀਜੀ ਸ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਖਾਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਬਿਲਾਲ ਖਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਸਾਬਕਾ ਪਤਨੀ ਫਖਰਾ ਯੂਨਸ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ। ਯੂਨਸ 'ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਨੇ ਕਥਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤੇਜ਼ਾਬ ਨਾਲ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਯੂਨਸ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸ਼ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਦੁਰਾਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਨੇ ਮੀਡੀਆ ਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਲਿਆ। ਯੂਨਸ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਛੱਡਣ ਕਾਰਨ ਪਾਸਪੋਰਟ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਦਬਾਅ ਹੇਠ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਇਤਾਲਵੀ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਫਰਮ ਸੰਤ 'ਐਂਜਲਿਕਾ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਯੂਨਸ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ। ਸਮਾਇਲ ਅਗੈਨ, ਕਲਾਰਿਸ ਫੇਲੀ ਦੀ ਇੱਕ ਇਟਾਲੀਅਨ ਐਨਜੀਓ, ਦੀ ਮੁਖੀ, ਵਿੰਗਾ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਲਈ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਈ। 17 ਮਾਰਚ 2012 ਨੂੰ, ਯੂਨਸ ਨੇ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਕਰ ਲਈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰਾਚੀ ਵਿੱਚ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਦੁਰਾਨੀ ਨੇ ਯੂਨਸ ਦੀ ਦੇਹ ਨੂੰ ਇਤਾਲਵੀ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਝੰਡੇ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਿਆ। ਯੂਨਸ ਲਈ ਅੰਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਐਧੀ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਖਾਰਦਰ ਵਿੱਚ ਹੋਈ। ਸਾਲ 2012 ਦੀ ਸ਼ਰਮਿਨ ਓਬੈਦ-ਚਿਨੋਈ ਅਤੇ ਡੈਨੀਅਲ ਜੰਜ ਦੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕੀਤੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਫ਼ਿਲਮ ਸੇਵਿੰਗ ਫੇਸ ਯੂਨਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ' ਤੇ ਬਣੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਕਈ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸੰਸਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੇਸਟ ਡੌਕੂਮੈਂਟਰੀ ਲਈ ਅਕੈਡਮੀ ਅਵਾਰਡ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ।

ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ ਇੱਕ ਪੇਂਟਰ ਵੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਲਿਖਤ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਲਾ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਜ਼ਾਹਰ ਅਤੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਲੱਭਿਆ ਸੀ।^[13]

ਉਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ, ਕੈਥਰਸਿਸ, 1992 ਵਿੱਚ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।^[14] ਉਨ੍ਹਾਂ ਪੇਂਟਿੰਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਉਸ ਦੀ ਤੀਜੀ ਕਿਤਾਬ 'ਬਲੇਸਫੇਮੀ' ਦਾ ਕਵਰ ਬਣ ਗਿਆ।

ਤਹਿਮੀਨਾ ਦੁਰਾਨੀ ਦੀ ਅਗਲੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ, ਏ ਲਵ ਅਫੇਅਰ, ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ।