ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼

ਪ੍ਰਤੱਖ ਜਾਂ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਿਕ ਵਰਣਕਰਮ ਬਿਜਲਈ ਚੁੰਬਕੀ ਵਰਣਕਰਮ ਦਾ ਇੱਕ ਭਾਗ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਨਵੀ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੀਆਂ ਬਿਜਲਈ ਚੁੰਬਕੀ ਕਿਰਣਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਮਾਨਵੀ ਅੱਖ ਹਵਾ ਵਿੱਚ 380 ਤੋਂ 750 ਨੈਨੋ ਮੀਟਰ ਤੱਕ ਬਿਜਲਈ ਚੁੰਬਕੀ ਕਿਰਨਾਹਟ ਵੇਖ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਾਧਿਅਮਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਉਸ ਮਾਧਿਅਮ ਦੇ ਅਪਵਰਤਨ ਗੁਣਾਂਕ (refractive index) ਦੇ ਗੁਣਕ ਵਿੱਚ ਅਲੋਪਤਾ ਘੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਆਵ੍ਰੱਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ 400 - 790 ਟੈਰਾ ਹਰਟਜ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਪੱਟੀ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਅੱਖ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖੇ ਗਏ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਅਧਿਕਤਮ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ 555 ਨੈਨੋ ਮੀਟਰ (540 THz), ਵਰਣਕਰਮ ਦੇ ਹਰੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵਰਣਕਰਮ ਵਿੱਚ ਉਂਜ ਉਹ ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਜੋ ਕਿ ਮਾਨਵੀ ਅੱਖ ਜਾਂ ਮਸਤਸ਼ਕ ਵੇਖ ਜਾਂ ਪਹਿਚਾਣ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਭੂਰਾ, ਗੁਲਾਬੀ ਜਾਂ ਰਾਣੀ ਅਨੁਪਸਥਿਤ ਹਨ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਮਿਸ਼ਰਤ ਤਰੰਗ ਲੰਬਾਈ ਨਾਲ ਬਣਦੇ ਹਨ, ਖਾਸਕਰ ਲਾਲ ਦੇ ਛਾਏ।

ਬੈਂਗਣੀ	380–450 nm
ਨੀਲਾ	450–495 nm
ਹਰਾ	495–570 nm
ਪੀਲਾ	570–590 nm
ਨਾਰੰਗੀ	590–620 nm
ਲਾਲ	620–750 nm

ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦੇ ਵਾਕਫ਼ ਵਰਣ ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਤੱਖ ਵਰਣਕਰਮ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਾਰੇ ਵਰਣ ਸਮਿੱਲਤ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਤੱਖ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਏਕਲ ਆਵ੍ਰੱਤੀ ਦੁਆਰਾ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹੈ, ਯਾਨੀ ਕਿ ਸ਼ੁੱਧ ਵਰਣਕਰਮਿਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਰੰਗੀਏ / ਮੋਨੋਕਰੋਮੈਟਿਕ ਵਰਣ।