ਭਵਿੱਖਵਾਦ
![]() ਭਵਿੱਖਵਾਦ (Italian: Futurismo) ਇੱਕ ਕਲਾਤਮਕ ਅਤੇ social movement ਸੀ, ਜੋ ਸ਼ੁਰੂ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਉਪਜੀ। ਇਹ ਗਤੀ, ਤਕਨਾਲੋਜੀ, ਨੌਜਵਾਨੀ ਅਤੇ ਹਿੰਸਾ ਤੇ ਅਤੇ ਕਾਰ, ਹਵਾਈ ਜਹਾਜ਼ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਰਗੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਤੇ ਜੋਰ ਦਿੰਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਖ਼ਾਸਕਰ ਇੱਕ ਇਤਾਲਵੀ ਵਰਤਾਰਾ ਸੀ, ਚਾਹੇ ਰੂਸ, ਇੰਗਲੈਂਡ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਿਤੇ ਪੈਰਲਲ ਅੰਦੋਲਨ ਵੀ ਸਨ। ਭਵਿੱਖਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਪੇਟਿੰਗ, ਮੂਰਤੀ, ਵਸਰਾਵਿਕਸ, ਗ੍ਰਾਫਿਕ ਡਿਜ਼ਾਇਨ, ਉਦਯੋਗਿਕ ਡਿਜ਼ਾਈਨ, ਅੰਦਰੂਨੀ ਡਿਜ਼ਾਇਨ, ਸ਼ਹਿਰੀ ਡਿਜ਼ਾਇਨ, ਥੀਏਟਰ, ਫਿਲਮ, ਫੈਸ਼ਨ, ਕੱਪੜਾ, ਸਾਹਿਤ, ਸੰਗੀਤ, ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਅਤੇ gastronomy ਸਹਿਤ ਕਲਾ ਦੇ ਹਰ ਮਾਧਿਅਮ, ਵਿੱਚ ਅਭਿਆਸ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੀ ਮੁੱਖ ਹਸਤੀਆਂ ਇਤਾਲਵੀ ਫੀਲੀਪੋ ਤੋਮਾਸੋ ਮਾਰਿਨੇੱਤੀ, ਉਮਬੇਰਤੋ ਬੋਸੀਓਨੀ, ਕਾਰਲੋ ਕਾਰਾ, ਗੀਨੋ ਸੇਵੇਰੀਨੀ, ਗਿਆਕੋਮੋ ਬਾਲਾ, ਐਂਤੋਨੀਓ ਸੰਤੇਲੀਆ, ਬਰੂਨੋ ਮੁਨਾਰੀ, ਬੇਨੇਡਾਟਾ ਕਾਪਾ ਅਤੇ ਲੁਇਗੀ ਰੁਸੋਲੋ, ਰੂਸੀ ਨਤਾਲੀਆ ਗੋਂਚਾਰੋਵਾ, ਵੇਲੀਮੀਰ ਖਲੇਬਨੀਕੋਵ, ਇਗੋਰਸੇਵੇਰਿਆਨਿਨ, ਡੇਵਿਡ ਬੁਰਲੀਊਕ, ਅਲੇਕਸੀ ਕਰੁਚੇਨਿਖ ਅਤੇ Vladimir Mayakovsky, ਅਤੇ ਪੁਰਤਗੇਜ਼ੀ ਅਲਮਾਡਾ ਨੇਗਰੀਰੋਸ ਸਨ। ਇਸ ਨੇ ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਅਤੀਤ ਦੇ ਭਾਰ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਟੀਚਾ ਰੱਖਿਆ।[1] ਘਣਵਾਦ ਨੇ ਇਤਾਲਵੀ ਭਵਿੱਖਵਾਦ ਦੀ ਕਲਾਤਮਕ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ।[2] ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭਵਿੱਖਵਾਦੀ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਮੇਰੀਨੇਤੀ ਦਾ ਭਵਿੱਖਵਾਦ ਦਾ ਮੈਨੀਫੈਸਟੋ, Boccioni ਦੀ ਮੂਰਤੀ ਸਪੇਸ ਵਿੱਚ ਨਿਰੰਤਰਤਾ ਦੇ ਵਿਲੱਖਣ ਰੂਪ ਅਤੇ ਬਾਲਾ ਦੀ ਪੇਟਿੰਗ, ਐਬਸਟ੍ਰੈਕਟ ਸਪੀਡ + ਆਵਾਜ਼ (ਤਸਵੀਰ)। ਕੁਝ ਹੱਦ ਤਕ ਭਵਿੱਖਵਾਦ ਨੇ ਕਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਕਲਾ ਡੈਕੋ, ਰਚਨਾਵਾਦ, ਪੜਯਥਾਰਥਵਾਦ, ਡਾਡਾ ਨੂੰ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਵਧ ਹੱਦ ਤੱਕ Precisionism, Rayonism, ਅਤੇ Vorticism ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ।[citation needed] ਫ੍ਰਾਂਚੈਸਕੋ ਫਿਲਿੱਪੀਨੀ ਉਮਬਰਤੋ ਬੋਚੋਨੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਦੌਰ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਢਲਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਲੋੰਬਾਰਦੀਆ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਵੱਲ ਰੁਝਾਨ — ਜੋ ਕਿ ਖਿਤੀਜੀ ਬਣਾਵਟ ਦੇ ਉੱਚੀ ਤਾਕੀਦ, ਇਸਤਰੀ ਪਾਤਰ ਦੀ ਪੇਸ਼ੀ ਕਸਬਾਈ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣਕ ਰੋਸ਼ਨੀ ਦੇ ਉਪਯੋਗ ਨਾਲ ਸੰਕੇਤਿਤ ਸੀ — ਨੇ ਬੋਚੋਨੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਅਹੰਕਾਰਪੂਰਕ ਅਕਾਰਾਤਮਕ ਮਾਡਲ ਅਤੇ ਕਾਵਿ-ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਆਧਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤਾ।[3][4] 1903 ਤੋਂ 1908 ਤੱਕ, ਭਵਿੱਖਵਾਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਮਬਰਤੋ ਬੋਚੋਨੀ ਨੇ ਇੱਕ ਐਸਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿਕੋਣ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਜੋ ਪੋਸਟ-ਸਕਾਪਿਲਿਆਤੋ ਨੈਚਰਲਿਜ਼ਮ (ਕਲਾ) ਤੋਂ ਢੇਰ ਸਾਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੇ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫਿਲਿੱਪੀਨੀ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਐਨਰੀਕੋ ਕ੍ਰਿਸਪੋਲਤੀ ਨੇ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ, ਫਿਲਿੱਪੀਨੀ ਦੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੇ ਬੋਚੋਨੀ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦੌਰ ਲਈ ਇੱਕ ਅਲੱਖ ਮਾਡਲ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[5] ਉੱਤਰ ਉਨੱੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਦੇ ਲੋੰਬਾਰਦੀਆ ਨੈਚਰਲਿਜ਼ਮ ਅਤੇ ਬੋਚੋਨੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਰੰਭਿਕ ਵਿਜ਼ੂਅਲ ਖੋਜ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਹ ਲਗਾਤਾਰਤਾ, ਫ੍ਰਾਂਚੈਸਕੋ ਫਿਲਿੱਪੀਨੀ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ-ਕਲਾਤਮਕ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਚਿੱਤਰਕਾਰੀ ਭਵਿੱਖਵਾਦੀ ਵਜੋਂ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:Closing ਪਬਲਿਸ਼ਿੰਗ ਮੈਨੀਫੈਸਟੋ ਭਵਿੱਖਵਾਦ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਭਵਿੱਖਵਾਦੀਆਂ ਨੇ (ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਮਾਰਿਨੇੱਤੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਤਹਿਤ) ਪੇਟਿੰਗ, ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ, ਧਰਮ, ਪਹਿਰਾਵੇ ਅਤੇ ਰਸੋਈ ਸਮੇਤ ਕਈ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਤੇ ਮੈਨੀਫੈਸਟੋ ਲਿਖੇ।[9] Futurist artistsSee alsoReferences
|
Portal di Ensiklopedia Dunia