ਮਠਿਆਈ![]() ![]() ਮਠਿਆਈ ਇੱਕ ਕਨਫੈਕ੍ਸ਼ਨਰੀ ਦਾ ਕੋਰਸ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਭੋਜਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਸ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿੱਠਾ ਖਾਣਾ, ਜਾਂ ਇੱਕ ਪੇਅ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਿੱਠੀ ਵਾਈਨ ਜਾਂ ਸ਼ਰਾਬ, ਪਰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕੌਫੀ, ਪਨੀਰ, ਗਿਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸੁਆਦੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਜਿਵੇਂ ਕੇਂਦਰੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸੇ ਅਤੇ ਚੀਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਗਾਂ ਵਿੱਚ, ਖਾਣਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਤੇ ਮਿਠਆਈ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਈ ਪਰੰਪਰਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸ਼ਬਦ "ਮਠਿਆਈ" ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਨਮੂਨਿਆਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੇਕ, ਟਾਰਟਸ, ਕੁਕੀਜ਼, ਬਿਸਕੁਟ, ਜੈਲੇਟਿਨ, ਪੇਸਟਰੀਆਂ, ਆਈਸ ਕਰੀਮ, ਪਾਈ, ਪੁਡਿੰਗਜ਼, ਕਸਟਰਡ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਸੂਪ ਆਦਿ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਫਲ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਿਠਆਈ ਕੋਰਸ ਵਿੱਚ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ' ਤੇ ਮਿੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਮਠਿਆਈ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਮਕੀਨ ਚੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਠਾ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਬਦ-ਸਾਧਨ"ਮਠਿਆਈ" ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਮੂਲ ਅਰਥ ਫਰੈਂਚ ਸ਼ਬਦ ਦਸੇਰਵਿਰ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਮੇਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨਾ."[1] ਇਸਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਯੋਗ 1600 ਵਿੱਚ ਵਿਲੀਅਮ ਵੌਗਨ ਦੇ ਸਿਹਤ ਸਿੱਖਿਆ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਨੈਚਰਲ ਐਂਡ ਆਰਟੀਫਿਸ਼ਿਆਲ ਡਾਇਰੈਕਸ਼ਨਜ਼ ਫਾਰ ਹੈਲਥ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ.[2][3] ਉਸ ਦੇ ਏ ਹਿਸਟਰੀ ਆਫ ਡੈਜ਼ਰਟ (2013) ਵਿੱਚ, ਮਾਈਕਲ ਕ੍ਰੋਂਡਲ ਇਹ ਤੱਥ ਦਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਠਿਆਈ ਨੂੰ ਮੇਜ਼ ਤੋਂ ਹੋਰ ਬਰਤਨ ਹਟਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.[4] ਵਰਤੋਂਅਮਰੀਕਾ, ਕਨਾਡਾ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਨਿਊਜ਼ੀਲੈਂਡ ਅਤੇ ਆਇਰਲੈਂਡ ਵਿੱਚ "ਡਿਜ਼ਰਟ" ਸ਼ਬਦ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਯੁਨਾਈਟੇਡ ਕਿੰਗਡਮ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ "ਪੁਡਿੰਗ" ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। "ਮਠਿਆਈ" ਜਾਂ "ਆਫ਼ਟਰਸ" ਜਹੇ ਵਿਕਲਪਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਅਤੇ ਕੁਝ ਕਾਮਨਵੈਲਥ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਂਗਕਾਂਗ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। [5][ਹਵਾਲਾ ਲੋੜੀਂਦਾ] ਗੈਲਰੀ
ਪੋਸ਼ਣਮਿਠਆਈ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਸ਼ੱਕਰ ਅਤੇ ਚਰਬੀ ਦੀ ਮੁਕਾਬਲਤਨ ਵੱਧ ਮਾਤਰਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਦੂਜੇ ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗਰਾਮ ਪ੍ਰਤੀ ਕੈਲੀਰੀ ਗਿਣਤੀ. ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਖੰਡ ਜਾਂ ਚਰਬੀ ਵਾਲੀ ਤਾਜ਼ਾ ਜਾਂ ਪਕਾਇਆ ਹੋਏ ਫਲ ਇੱਕ ਅਪਵਾਦ ਹੈ।[6] ਹਵਾਲੇ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia