ਮੰਟੋ ਕੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ
ਮੰਟੋ ਕੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ (ਮੰਟੋ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ) ਸਆਦਤ ਹਸਨ ਮੰਟੋ ਦੁਆਰਾ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਇਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1940 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਿਛੋਕੜਮੰਟੋ ਕੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1940 ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਲੇਖਕ ਮੰਟੋ ਦਾ ਮੌਲਿਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਆਤਿਸ਼ ਪਰਾਏ ਸੀ।[1] ਇਸ ਦੂਜੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਿੱਚ ਨਵੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤਮਾਸ਼ਾ (ਤਮਾਸ਼ਾ), ਤਾਕਤ ਕਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਅਤੇ ਇੰਕੀਲਾਬੀ (ਇਨਕਲਾਬੀ) ਦੇ ਪੁਨਰ-ਪ੍ਰਿੰਟ ਵੀ ਹਨ। ਦੁਬਾਰਾ ਛਾਪਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।[1] ਤਤਕਰਾਇਸ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:[2]
ਸਾਰਮੰਟੋ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਕਾਫ਼ੀ ਭਿੰਨਤਾ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇੰਕਿਲਾਬੀ (ਇਨਕਲਾਬੀ), ਸ਼ਰਾਬੀ ਅਤੇ ਇਸਟੂਡੈਂਟ ਯੂਬੀਅਨ ਕੈਂਪ (ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਯੂਨੀਅਨ ਕੈਂਪ) ਵਰਗੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀਆਂ ਜਾਂ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਵਜੋਂ ਪਛਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਿਆਸੀ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦੀਆਂ ਹਨ।[1] ਨਯਾ ਕਨੂੰਨ (ਨਵਾਂ ਕਾਨੂੰਨ) ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਐਕਟ 1935 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵਿੱਚ ਉਸਤਾਦ ਮੋਂਗੂ, ਇੱਕ ਟੋਂਗਾ-ਡਰਾਈਵਰ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮਾਹੌਲ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।[1] ਤਮਾਸ਼ਾ ਪਹਿਲਾਂ ਰੁਸੀ ਅਫਸਾਰੇ (ਰੂਸੀ ਕਹਾਣੀਆਂ) ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਆਤਿਸ਼ ਪਰੇ ਵਿੱਚ ਜਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਸਾਕੇ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਦਾ ਹੈ।[9] ਮੰਟੋ ਨੇ ਸ਼ਗਲ, ਨਾਅਰਾ (ਸਲੋਗਨ) ਅਤੇ ਦਸ ਰੂਪਏ (ਦਸ ਰੁਪਏ) ਵਰਗੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ। ਮੈਕਸਿਮ ਗੋਰਕੀ ਦੇ ਛੱਬੀ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ, ਸ਼ਗਲ ਕੁਝ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਦੇ ਅਗਵਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।[1] ਦਸ ਰੂਪਏ (ਦਸ ਰੁਪਏ) ਵਿੱਚ, ਉਹ ਸਰਿਤਾ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਮਾਸੂਮ ਮੁਟਿਆਰ ਜੋ ਇੱਕ ਪਾਰਟ ਟਾਈਮ ਵੇਸਵਾ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ।[10] ਮੰਟੋ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸ਼ੁਸ਼ੂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਔਰ ਉਸਕਾ ਇੰਤਿਕਾਮ (ਮੇਰਾ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਬਦਲਾ) ਵਿੱਚ ਰੋਮਾਂਸ ਨੂੰ ਵੀ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਕਿਸ਼ੋਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਹਨ।[1] ਹਵਾਲੇ
ਸਰੋਤ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia