ਯਸ਼ਵੰਤ ਅੰਬੇਡਕਰ
ਯਸ਼ਵੰਤ ਭੀਮ ਰਾਓ ਅੰਬੇਡਕਰ [lower-alpha 1] (12 ਦਸੰਬਰ 1912 - 17 ਸਤੰਬਰ 1977), ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਈਆ ਸਾਹਿਬ ਅੰਬੇਡਕਰ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜਿਕ-ਧਾਰਮਿਕ ਕਾਰਕੁਨ, ਅਖਬਾਰ ਸੰਪਾਦਕ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਅਤੇ ਅੰਬੇਡਕਰਵਾਦੀ ਬੋਧੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਕਾਰਕੁਨ ਸੀ। ਉਹ ਰਮਾਬਾਈ ਅੰਬੇਡਕਰ ਅਤੇ ਬੀ.ਆਰ. ਅੰਬੇਡਕਰ, ਭਾਰਤੀ ਬਹੁਮੰਤਵੀ, ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ, ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਪਿਤਾਮਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਤੇ ਇਕਲੌਤਾ ਬਚਿਆ ਬੱਚਾ ਸੀ। [2] ਯਸ਼ਵੰਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਦੇਹਾਂਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਬਰਾਬਰੀ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਉਸਨੇ ਅੰਬੇਡਕਰਾਈ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁੱਟ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਦਲਿਤ ਬੋਧੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। [3][4][5][6] ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਬੀ.ਆਰ. ਅੰਬੇਡਕਰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 1956 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੀ ਬੋਧੀ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। [7] 1968 ਵਿੱਚ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਲ ਇੰਡੀਆ ਬੋਧੀ ਕਾਨਫਰੰਸ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ ਮੀਰਾ ਭਾਰਤ ਦੀ ਬੋਧੀ ਸੁਸਾਇਟੀ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣੀ। ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਯਸ਼ਵੰਤ ਅੰਬੇਡਕਰ ਸਮੇਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਚਾਰ ਬੱਚੇ ਸਨ। ![]() ਅੰਬੇਡਕਰ ਬਾਰੇ ਕਿਤਾਬਾਂ
ਹਵਾਲੇ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia