ਰੁਕਾਇਆ ਸੁਲਤਾਨ ਬੇਗਮ
ਰੁਕਾਇਆ ਸੁਲਤਾਨ ਬੇਗਮ (1542-19 ਜਨਵਰੀ 1626) ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਕਬਰ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਤਨੀ ਸੀ।[2] ਉਹ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ (50 ਸਾਲ ) ਤੱਕ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਹਾਰਾਣੀ ਸੀ।[3] ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਅਕਬਰ ਦੀ ਚਚੇਰੀ ਭੈਣ ਤੇ ਅਕਬਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਹੁਮਾਯੂੰ ਦੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਹਿੰਦਾਲ ਮਿਰਜ਼ਾ ਦੀ ਧੀ ਸੀ। ਅਕਬਰ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਮੰਗਣੀ 9 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਅਕਬਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹੀ ਗਈ। ਆਪਣੀ ਬਾਅਦ ਵਾਲੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੇ ਅਕਬਰ ਦੇ ਪਸੰਦੀਦਾ ਪੋਤੇ ਖ਼ੁਰਮ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂ ਗੋਦ ਲੈ ਲਿਆ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਸ਼ਾਹ ਜਹਾਨ ਬਣਿਆ। ਅਕਬਰ ਦੀ ਮੁੱਖ ਜੀਵਨ ਸਾਥਣ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਉਸ ਦਾ ਅਕਬਰ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵ ਸੀ। ਜਦੋਂ 1600 ਈ. ਦੇ ਆਰੰਭ ਵਿੱਚ ਜਹਾਂਗੀਰ ਅਤੇ ਅਕਬਰ ਦੇ ਸੰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਕੜਵਾਹਟ ਆ ਗਈ ਉਦੋਂ ਰੁਕਾਇਆ ਨੇ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਨਿਰਨਾਕਾਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਅਤੇ ਜਹਾਂਗੀਰ ਦੀ ਮੁਗਲ ਤਾਜ ਵੱਲ ਯਾਤਰਾ ਲਈ ਰਾਹ ਸੌਖਾ ਕੀਤਾ। ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਵੰਸ਼ ਰੁਕਾਇਆ ਸੁਲਤਾਨ ਬੇਗਮ ਦਾ ਜਨਮ ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਵਜੋਂ ਤਿਮੂਰਿਦ ਖ਼ਾਨਦਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰ ਹਿੰਦਾਲ ਮਿਰਜ਼ਾ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਧੀ ਸੀ ਜੋ ਪਹਿਲੇ ਮੁਗਲ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਬਾਬਰ ਦਾ ਉਸ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਿਲਦਾਰ ਬੇਗਮ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ।[5]ਰੁਕਾਇਆ ਦੀ ਮਾਂ, ਸੁਲਤਾਨਮ ਬੇਗਮ, ਮੁਹੰਮਦ ਮੂਸਾ ਖਵਾਜਾ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਮਾਹੀ ਖਵਾਜਾ ਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਸਮਰਾਟ ਬਾਬਰ ਦਾ ਜੀਜਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਖਾਨਜ਼ਾਦਾ ਬੇਗਮ ਦਾ ਪਤੀ ਸੀ।[6] ਰੁਕਾਇਆ ਦਾ ਨਾਮ ਇਸਲਾਮਿਕ ਪੈਗੰਬਰ ਮੁਹੰਮਦ ਦੀ ਬੇਟੀ ਰੁਕਇਆ ਬਿੰਟ ਮੁਹੰਮਦ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਰੁਕਾਇਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਤਾਇਆ ਦੂਜਾ ਮੁਗਲ ਸਮਰਾਟ ਹੁਮਾਯੂੰ (ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਦਾ ਸਹੁਰਾ ਵੀ ਬਣਿਆ) ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ਾਹੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ, ਗੁਲਬਦਨ ਬੇਗਮ, ਸੀ ਜੋ ਹੁਮਾਯੂੰ-ਨਾਮ ("ਹੁਮਾਯੂੰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ") ਦੀ ਲੇਖਿਕਾ ਸੀ।[7] ਅਕਬਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ20 ਨਵੰਬਰ 1551 ਨੂੰ, ਹਿੰਦਾਲ ਮਿਰਜ਼ਾ ਆਪਣੇ ਸੌਤੇਲੇ ਭਰਾ, ਕਾਮਰਾਨ ਮਿਰਜ਼ਾ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹੁਮਾਯੂੰ ਲਈ ਬਹਾਦਰੀ ਨਾਲ ਲੜਦਿਆਂ ਮਰ ਗਿਆ। ਹੁਮਾਯੂੰ ਆਪਣੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦੀ ਮੌਤ ‘ਤੇ ਸੋਗ ਨਾਲ ਘਬਰਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਪੁਰਾਣੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਅਮੀਰਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਦਿਲਾਸਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸ਼ਹੀਦ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਤੇ ਅਸੀਸ ਮਿਲੀ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਦੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਕਰਦਿਆਂ ਹੁਮਾਯੂੰ ਨੇ ਹਿੰਦਾਲ ਦੀ ਨੌਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਬੇਟੀ ਰੁਕਾਇਆ ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਕਬਰ ਦਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ ਗਜ਼ਨੀ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਿੱਚ ਅਕਬਰ ਦੀ ਵਾਇਸਰਾਇ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਨਿਯੁਕਤੀ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ, ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਕਾਬੁਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ।[8][9] ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ‘ਤੇ, ਹੁਮਾਯੂੰ ਨੇ ਸ਼ਾਹੀ ਜੋੜੇ ਨੂੰ, ਸਾਰੀ ਦੌਲਤ, ਫੌਜ ਅਤੇ ਹਿੰਦਾਲ ਤੇ ਗਜ਼ਨੀ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ, ਜੋ ਕਿ ਹਿੰਦਾਲ ਦੀ ਜਾਗੀਰ ਸੀ, ਅਕਬਰ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਵਾਇਸਰਾਇ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫੌਜ ਉਸ ਦੇ ਚਾਚੇ ਦੀ ਕਮਾਂਡ ਵੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ।[10] 1556 ਵਿੱਚ ਹੁਮਾਯੂੰ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਰੁਕਾਇਆ ਅਤੇ ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਔਰਤ ਮੈਂਬਰ ਕਾਬੁਲ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।[11] 1557 ਵਿੱਚ, ਰੁਕਾਇਆ ਭਾਰਤ ਆ ਗਈ ਅਤੇ ਸਿਕੰਦਰ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਹਾਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਹੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੁਗਲਾਂ ਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਸਵੀਕਾਰ ਲਈ ਸੀ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦੀ ਸੱਸ ਹਮੀਦਾ ਬਾਨੋ ਬੇਗਮ, ਉਸ ਦੀ ਚਾਚੀ ਗੁਲਬਦਨ ਬੇਗਮ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਔਰਤ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਸਨ। ਰੁਕਾਇਆ ਦਾ ਅਕਬਰ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜਲੰਧਰ ਨੇੜੇ ਹੋਇਆ ਜਦ ਉਹ ਦੋਵੇਂ 14 ਸਾਲ ਦੇ ਸਨ। ਲਗਭਗ ਉਸੇ ਸਮੇਂ, ਉਸ ਦੀ 18 ਸਾਲ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਚਚੇਰੀ ਭੈਣ ਸਲੀਮਾ ਸੁਲਤਾਨ ਬੇਗਮ ਨੇ ਅਕਬਰ ਦੇ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਡੇ ਰੇਜੰਟ, ਬੈਰਮ ਖ਼ਾਨ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ।[12] ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਅਰਾਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸ਼ਾਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਿੱਲੀ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੁਗਲ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਵੱਸਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸਨ। ਮੌਤਰੁਕਾਇਆ ਦੀ ਮੌਤ 1626 ਵਿੱਚ ਆਗਰਾ ਵਿਖੇ ਚੁਰਾਸੀ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ‘ਚ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਵੀਹ ਸਾਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਬੁਲ, ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬਾਬਰ ਦੇ ਬਾਗ਼ (ਬਾਗ-ਏ-ਬਾਬਰ) ਵਿੱਚ ਪੰਦਰਵੇਂ ਪੱਧਰ ’ਤੇ ਦਫ਼ਨਾਇਆ ਗਿਆ। ਬਾਬਰ ਦਾ ਬਾਗ਼ ਉਸ ਦੇ ਦਾਦਾ, ਸਮਰਾਟ ਬਾਬਰ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਹਿੰਦਾਲ ਮਿਰਜ਼ਾ ਦੀ ਅੰਤਮ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੀ ਕਬਰ ਉਸ ਦੇ ਧਰਮ-ਪੋਤੇ, ਪੰਜਵੇਂ ਮੁਗਲ ਸਮਰਾਟ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।[13] ਜਹਾਂਗੀਰ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਇਆ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦਰਜ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਅਕਬਰ ਦੀ ਮੁੱਖ ਪਤਨੀ ਦਾ ਉੱਚ ਰੁਤਬਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।[14] ਹਵਾਲੇ
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
