Први словенски назив овог мјеста био је Варезина вода. То је због извора питке воде око којег се насеље и формирало. Касније је добио нови назив Ханови и у њему су се одмарали трговачки каравани. Име Жабљак потиче потиче од жаба које живе на локалитету Отоке и најављују прољеће сваке године. Званично је добио име 1870. године када је и постао дио Књажевине Црне Горе. Тада је и започета изградња цркве Св. Преображења. Општински одбор је 1935. одлучио да се место зове Александров-град, по почившем краљу.[1]
Природне одлике
Жабљак је насеље које се налази у подножју планине Дурмитор, са највишом надморском висином на Балкану, на око 1.450 метара у самом центру града. Oкружују га 23 планинска врха висине од преко 2.300 метара надморске висине.
Подземни водоток између Жабљачке ријеке и извора Бијелих врела, у кањону Таре, природна је ријеткост. Овај водоток протиче испод корита Таре, а извире са њене друге стране.
Демографија
У насељу Жабљак живи 1.420 пунолетних становника, а просечна старост становништва износи 35,3 година (34,7 код мушкараца и 35,8 код жена). У насељу има 579 домаћинстава, а просечан број чланова по домаћинству је 2,97.
Становништво у овом насељу веома је хетерогено, а у последња три пописа, примећен је пораст у броју становника.
^Становништво, упоредни преглед броја становника 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. септембар 2005. COBISS-ID 8764176.
^Становништво, национална или етничка припадност, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. септембар 2004. ISBN978-86-84433-00-0.
^Становништво, пол и старост, подаци по насељима. Подгорица: Републички завод за статистику. октобар 2004. COBISS.CG-ID 8489488.