ஈயம்(II,IV) ஆக்சைடு
ஈயம்(II,IV) ஆக்சைடு (Lead(II,IV) oxide) என்பது Pb3O4 என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும். சிவப்பு ஈயம் என்ற பெயராலும் இச்சேர்மம் அழைக்கப்படுகிறது. அடர் சிவப்பு அல்லது ஆரஞ்சு நிறத்தில் ஈய(II,IV) ஆக்சைடு ஒரு திண்மமாகக் காணப்படுகிறது. நிறமியாகவும், மின்கலன்கள், ஈயக் கண்ணாடிகள் தயாரிப்பதிலும், துரு எதிர்ப்பு முதனிலை சாயமாகவும் ஈயம்(II,IV) ஆக்சைடு பயன்படுத்தப்படுகிறது. கலப்பு இணைதிறன் சேர்மத்திற்கு ஈயம்(II,IV) ஆக்சைடு ஓர் எடுத்துக்காட்டாகும். Pb(II) மற்றும் Pb(IV) என்ற இரண்டு இணைதிறன்களும் கலந்து ஈயம் இச்சேர்மத்தை உருவாக்குகிறது. கட்டமைப்புஅறை வெப்பநிலையில் ஈயம்(II,IV) ஆக்சைடு நாற்கோண படிக வடிவத்தினை ஏற்கிறது. பின்னர் இது பியர்சன் குறியீடு oP28, இடக்குழு Pbam, அலவுகளுடன் 170 கெல்வின் வெப்பநிலையில் செஞ்சாய்சதுர கட்டமைப்புக்கு உருமாறுகிறது. இந்த கட்ட மாற்றம் படிகத்தின் சமச்சீர்மையை மட்டுமே மாற்றுகிறது மற்றும் பரசுபர தூரங்களையும் கோணங்களையும் சற்று மாற்றியமைக்கிறது [2]
. தயாரிப்புஈய(II) ஆக்சைடு சேர்மம் காற்றில் 450-480 செல்சியசு வெப்பநிலையில் சுண்ணமாக்கம் செய்து ஈய(II,IV) ஆக்சைடு தயாரிக்கப்படுகிறது. :[3]
விளைபொருள் PbO மாசு சேர்ந்து அசுத்தநிலையிலுள்ளது. தூய சேர்ம்ம் தேவைப்படும் நிலையில் பொட்டாசியம் ஐதராக்சைடு கரைசல் சேர்த்து PbO மாசை நீக்கலாம்.
ஈயக் கார்பனேட்டை காற்றில் காய்ச்சிக் குளிரவைத்தும் மற்றொரு முறையில் ஈய(II,IV) ஆக்சைடு தயாரிக்கலாம்:
வெண் ஈயத்தை ஆக்சிசனேற்ற காய்ச்சிக் குளிரவைத்தல் முறையிலும் ஈய(II,IV) ஆக்சைடு தயாரிக்கலாம்.
பொட்டாசியம் பிளம்பேட்டுடன் ஈய அசிட்டேட்டைச் சேர்த்து வினைபுரியச் செய்தால் மஞ்சள் நிற கரையாத ஒற்றை நீரேற்றாக ஈய(II,IV) ஆக்சைடு (Pb3O4•H2O) கிடைக்கிறது. பின்னர் இதை இலேசாக சூடேற்றினால் நீரிலி நிலைக்கு மாறுகிறது.
இயற்கை கனிமங்கள் ஏதும் அறியப்படவில்லை. தீவிர ஆக்சிசனேற்ற நிபந்தனைகளில் ஈய தாதுக்கள் மாற்றமடைந்து உருவாகிறது. ஆத்திரேலியாவின் நியு சவுத் வேல்சிலுள்ள புரோக்கன் மலையிலிருந்து இயற்கை மாதிரிகள் ஒரு சுரங்கத் தீயின் விளைவாக கிடைக்கின்றன[4]. வினைகள்எத்தனால் மற்றும் தண்ணீரில் சிவப்பு ஈயம் கரையாது. இருப்பினும் இது வயிற்றிலுள்ள ஐதரோகுளோரிக் அமிலத்தில் கரையும். எனவே இது உட்செலுத்தப்பட்டால் நச்சாகும். இவை தவிற கிளேசியல் அசிட்டிக் அமிலம், நீர்த்த நைட்ரிக் அமிலம் மற்றும் ஐதரசன் பெராக்சைடு கலவையிலும் கரையும். 500 °செல்சியசு வெப்பநிலைக்கு சூடுபடுத்தினால் ஈய(II) ஆக்சைடு, ஆக்சிசன் என இது சிதைவடைகிறது. 580 °செல்சியசு வெப்பநிலையில் வினை முழுமையடைகிறது. .
நைட்ரிக் அமிலம் உள்ளிருக்கும் ஈய(II) ஆக்சைடைக் கரைத்து ஈய(IV) ஆக்சைடை வீழ்படிவாக விடுகிறது.
இரும்பு ஆக்சைடுகள் மற்றும் தனிமநிலை இரும்பு ஆகியவற்றுடன் ஈய(II,IV) ஆக்சைடு வினைபுரிந்து கரையாத இரும்பு(II), இரும்பு(III) பிளம்பேட்டுகளைக் கொடுக்கிறது. இரும்பு பொருட்களின் மீது பூசப்படும் அரிமாணத் தடுப்பு ஈய அடிப்படை சாயங்களுக்கு இவ்வினையே அடிப்படையாகும். பயன்கள்ஈய டெட்ராக்சைடு பெரும்பாலும் இரும்பு பொருள்களுக்கான வண்னம் பூசுதலில் முதல் பூச்சாக பூசப்படுகிறது இதன் நச்சுத்தன்மை காரணமாக, அதன் பயன்பாடு குறைவாகவே உள்ளது. கடந்த காலத்தில், இது ஆளி விதை எண்ணெயுடன் இணைத்து தடிமனாக்க, நீண்ட காலமாக அழிக்கும் எதிர்ப்பு வண்ணப்பூச்சாக பயன்படுத்தப்பட்டது. மினியம் மற்றும் கைத்தறி இழைகளின் கலவையும் குழாய் வேலைகளில் பயன்படுத்தப்பட்டது, இப்போது பாலிடெட்ராபுளோரோயெத்திலீன் நாடாக்கள் இதற்கு மாற்றாக பயன்படுகிறது. தற்போது இது பெரும்பாலும் கண்ணாடி உற்பத்திக்கு, , குறிப்பாக ஈயப் படிக கண்ணாடி பயன்படுத்தப்படுகிறது. . இதை சில தொழில்முறை வானவேடிக்கை தொழிலிலும் பயன்படுத்துகிறார்கள். சில பாலிகுளோரோபிரீன் இரப்பர் சேர்மங்களில் சிவப்பு ஈயம் குணப்படுத்தும் முகவராகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. சிறந்த நீர் எதிர்ப்பு பண்புகளை வழங்க இது மெக்னீசியம் ஆக்சைடுக்கு பதிலாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. மஞ்சள் தூளில் கலக்கும் ஒரு முகவராகவும் இது பயன்படுத்தப்படுகிறது. வரலாறுஇந்த சேர்மத்தின் இலத்தீன் பெயர் மினியம் என்பதாகும். வடமேற்கு ஐபீரியாவில் உள்ள மினியசு என்ற நதியிலிருந்து இப்பெயர் உருவானது, அங்கு அது முதலில் வெட்டி எடுக்கப்பட்டது. ஈய(II, IV) ஆக்சைடு பண்டைய ரோமில் சிவப்பு நிறமியாக பயன்படுத்தப்பட்டது, அங்கு வெள்ளை ஈயத்தை கணக்கிடுவதன் மூலம் இது தயாரிக்கப்பட்டது. பண்டைய மற்றும் இடைக்கால காலங்களில் இது ஒளிரும் கையெழுத்துப் பிரதிகளின் உற்பத்தியில் ஒரு நிறமியாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது, மேலும் அதன் பெயரை மினியம் அல்லது மினியேச்சருக்கு வழங்கியது, வண்ணத்துடன் வரையப்பட்ட படத்தின் பாணி. இறுதியாக பிரிக்கப்பட்ட தூளாக, லிச்சன்பெர்க் புள்ளிவிவரங்களை ஆய்வு செய்ய மின்கடத்தா மேற்பரப்புகளிலும் தெளிக்கப்பட்டது. பாரம்பரிய சீன மருத்துவத்தில், உருளைப் புழு மற்றும் வயிற்றுப்புண்ணுக்கு சிகிச்சையளிக்க சிவப்பு ஈயம் பயன்படுத்தப்படுகிறது, இருப்பினும் அதன் நச்சுத்தன்மை காரணமாக இந்த நடைமுறை மட்டுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. மேலும், இரைப்பை குடல் கோளாறுகளுக்கு கொடுக்கப்படும் ஒரு மெக்சிகன் நாட்டுப்புற மருந்தில் 95% ஈயம் (II, IV) ஆக்சைடு வரை உள்ளது[5]. 18 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு முன்னர் இது மருந்தாகப் பயன்படுத்தப்பட்டது[6]. முன்பாதுகாப்புஉள்ளிழுக்கும்போது, ஈயம்(II, IV) ஆக்சைடு நுரையீரலை எரிச்சலூட்டுகிறது. அதிக அளவு கொடுக்கப்பட்டிருந்தால் , பாதிக்கப்பட்டவர் உலோக சுவையை உணர்வார், மார்பு வலி மற்றும் வயிற்று வலி ஆகியவற்றை அனுபவிப்பார்.. உட்கொள்ளும்போது, இது இரைப்பை அமிலத்தில் கரைக்கப்பட்டு உறிஞ்சப்பட்டு, ஈய நச்சுக்கு வழிவகுக்கிறது . அதிக செறிவு ஆக்சைடு தோல் வழியாகவும் உறிஞ்ச முடியும், மேலும் ஈயம் சார்ந்த வண்ணப்பூச்சுடன் பணிபுரியும் போது பாதுகாப்பு முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளைப் பின்பற்றுவது முக்கியம். ஈயம் (II, IV) ஆக்சைடுடன் நீண்டகால தொடர்பு உயிரினங்களில் ஈய சேர்மங்கள் மேலும் மேலும் குவிவதற்கு வழிவகுக்கும், கடுமையான ஈய நச்சுத்தன்மையின் அறிகுறிகளின் வளர்ச்சியுடன். நாள்பட்ட நச்சு கிளர்ச்சி, எரிச்சல், பார்வைக் கோளாறுகள், உயர் இரத்த அழுத்தம் மற்றும் சாம்பல் நிற முக சாயல் போன்ற பாதிப்புகளை உண்டாக்குகிறது. ஈய(II, IV) ஆக்சைடு ஆய்வக விலங்குகளுக்கு புற்றுநோய் ஊக்கியாகக் காட்டப்பட்டது. மனிதர்களுக்கான அதன் புற்றுநோயியல் நிருபிக்கப்படவில்லை. மேற்கோள்கள்
புற இணைப்புகள் |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
