செரின் (Sarin) என்பது அதிக விசத்தன்மை கொண்ட செயற்கை ஆர்கனோபாஸ்பரஸ் கலவை.[5] நிறமற்ற, மணமற்ற இத்திரவம் இரசாயன ஆயுதமாக பயன்படுத்தக் காரணம் இவை நரம்புகளில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதால் ஆகும். நேரடியாக சுவாசிக்கையில் நுரையீரல் தசைகளை செயலிழக்கச் செய்து ஒன்றில் இருந்து பத்து நிமிடத்திற்குள் இறப்பை உண்டாக்கக் கூடியது.[6][7] பேரழிவை ஏற்படுத்தும் ஆயுதமாகக் கருதப்படுகிறது. 1993 இரசாயன ஆயுத ஒப்பந்தத்தின் படி 1997-ம் ஆண்டில் இருந்து இதன் உற்பத்தி மற்றும் சேமிப்பு தடை செய்யப்பட்டுள்ளது.
சுகாதாரப் பாதிப்புகள்
பொதுவாகச் சுவாசத்தில் ஈடுபடும் தசைகளைக் கட்டுப்பாடு இழக்கச் செய்து மூச்சுத் திணறல் ஏற்படுத்தி உயரிழக்கச் செய்கிறது. ஆரம்பத்தில் மூக்கில் நீர்வடிதல், நெஞ்சு இறுக்கம், கருவிழி சுருங்குதல் போன்றவை ஏற்படுகிறது. பிறகு உடல் செயற்பாடுகள் கட்டுப்பாடு இழப்பதால் வாந்தி ஏற்படுதல், சிறுநீர் கழித்தல், மலம் கழித்தல் ஏற்படலாம்.
விசத் தன்மை
தூய நிலையில் உள்ள செரின் சயினைடை விட 26 மடங்கு கொடியது என மதிப்பீடு செய்யப் பட்டுள்ளது. பிற இரசாயனங்களுடனான ஒப்பீடு பின்வருமாறு
ஹைட்ரஜன் சயனைடு விட 81 மடங்கு கொடியது.
பாஸ்ஜின் விட 43 மடங்கு கொடியது.
சல்பர் மஸ்டர்ட் விட 28 மடங்கு கொடியது.
குளோரின் விட 543 மடங்கு கொடியது.
வரலாறு
1938ம் ஆண்டு ஜெர்மனி விஞ்ஞானி ஐ.ஜி.ஃபார்பன் ஒரு கொடிய பூச்சிக்கொல்லியை உருவாக்கும் போது இதனை கண்டறிந்தார். இதைத் தொடர்ந்து டபுன் (TABUN) என்கிற பொருள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அதுவே செரின் ஆகும். இதற்கு செரின் எனப் பெயர் வரக் காரணம் இதனை உருவாக்கிய விஞ்ஞானிகளான ஸ்க்ரேடர் (S), ஆம்புரோஸ் (A), ரிட்டர் (R), லின்டே (IN) ஆகியோரின் பெயர் சுருக்கம் ஆகும்.
