ஜெயபாலன்
ஜெயபாலன் (Jayapala), (964–1001) பஞ்சாபின் அந்தண ஜஞ்சுவா குலத்தைச் சேர்ந்த காபூல் சாகி வம்ச ஆட்சியாளர் ஆவார். இவரது ஆட்சியில் தற்கால ஆப்கானிஸ்தானின் லக்மான் மாகாணம் முதல் காஷ்மீர் வரையும் மற்றும் பாகிஸ்தானின் சிர்இந்த்-பதேகர் முதல் முல்தான் வரை இருந்தது. பெசாவர் இவற்றின் மையத்தில் இருந்தது.[1] இவர் உத்பாலனின் மகனும், அனந்தபாலனின் தந்தையும் ஆவார்.[1]பரமார பட்டாரக மகாராஜாதிராஜா ஸ்ரீ ஜெயபாலதேவன் என்ற இவரது பட்டப் பெயர் பரித்கோட் கல்வெட்டுக் குறிப்புகளில் குறிக்கப்பட்டுள்ளது.[2] வரலாறுதற்கால பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆப்கானித்தான் பகுதிகளைக் கொண்ட இசுலாமிய கஜானவிப் பேரரசின் செபுக் திஜினுக்கும், இந்து சமய காபூல் சாகி ஆட்சியாளர்களுக்கிடையே தொடர்ந்து மோதல் போக்குகள் இருந்து கொண்டே இருந்தது.[3] செபுக் திஜின், ஜெயபாலனை வென்றதால், ஜெயபாலன் செபுக்திஜினுக்கு கப்பம் கட்ட வேண்டி வந்தது.[3] ஒரு முறை கப்பம் கட்ட மறுத்த ஜெயபாலன், செபுக் திஜனை போர்க் களத்தில் சந்தித்தார்.[3] அப்போரில் செபுக் திஜின், ஜெயபாலனை வென்றதால், ஜெயபாலன் காபூல் சமவெளி மற்றும் சிந்து ஆற்றின் பகுதிகளுக்கிடையே இருந்த தனது இராச்சியத்தின் பகுதிகளை விட்டு விட்டு, சிவாலிக் மலையில் உள்ள காஷ்மீரில் தனது புதிய அரசை அமைத்துக் கொண்டான்.[1] 1001-இல் ஜெயபாலனின் மறைவிற்குப் பின் அவரது மகன் அனந்தபாலன் காபூல் சாகியின் பட்டத்திற்கு வந்தார்.[3] இதனையும் காண்கமேற்கோள்கள்
வெளி இணைப்புகள்
|
||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
