லெக்ராஞ்சியப் புள்ளி![]() வான விசையியலில், லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகள் (Lagrangian points) அல்லது லெக்ராஞ்சிப் புள்ளிகள், சுருங்க லெ-புள்ளிகள், அல்லது நிலை அலைவு புள்ளிகள்) எனப்படுபவை இரண்டு பெரும் வான்பொருட்களின் சுற்றுப்பாதை அமைப்பில் இரண்டு பெரும் வான்பொருட்களிலிருந்தும் அவற்றின் ஈர்ப்பு விசை தாக்கத்தால் ஓர் சிறிய வான்பொருள் நிலையான இடத்தை தக்கவைத்துக் கொள்ளக்கூடிய புள்ளிகளாகும். இந்த லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகளில் இரு பெரும் வான்பொருட்களின் ஈர்ப்புவிசைகளின் கூட்டுவிசை சிறுபொருள் அவற்றைச் சுற்ற தேவையான மையநோக்கு விசையைத் தருகின்றது. இரண்டு பெரிய வான்பொருட்களின் சுற்றுப்பாதை தளத்தில் இத்தகைய புள்ளிகள் ஐந்து உள்ளன. இவை லெ1,லெ2,லெ3,லெ4,லெ5 எனப் பெயரிடப்பட்டுள்ளன. இவற்றில் முதல் மூன்று இரு பெரும் பொருட்களையும் இணைக்கும் நேர்கோட்டில் உள்ளன; லெ4,லெ5 என்ற புள்ளிகள் இரண்டு பெரும்பொருட்களுடனும் சமபக்க முக்கோணி முனைகளில் உள்ளன. கடைசி இரு புள்ளிகளும் நிலையாக உள்ளதால் இரு பெரும் பொருட்களுடன் பிணைந்து சுழலும் ஆள்கூற்று முறைமையில் பொருளொன்று அவற்றை சுற்றலாம் என்பது உறுதியாகின்றது. பல கோள்களுக்கு சூரியனுடனும் அக்கோளுடனும் லெ4, லெ5 புள்ளிகளில் சுற்றும் மறைமுக குறுங்கோள்கள் உள்ளன; வியாழனுக்கு இதுபோல மில்லியனுக்கும் கூடுதலாக பொருட்கள் உள்ளன. லெ1,லெ2 புள்ளிகளில் செயற்கைக்கோள்கள் ஞாயிறுக்கும் புவிக்கும் இடையேயும் புவிக்கும் நிலாவிற்கும் இடையேயும் பல பயன்பாடுகளுக்காக நிறுத்தப்பட்டுள்ளன. வருங்கால விண்வெளித் தேட்டங்களில் லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகள் பல செயற்பாடுகளுக்கு முன்மொழியப்பட்டுள்ளன. வரலாறுஒரே நேர்கோட்டில் அமைந்துள்ள மூன்று லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகளை (லெ1, லெ2, லெ3) லியோனார்டு ஆய்லர் கண்டறிந்துள்ளார்; மற்ற இரண்டை லெக்ராஞ்சி கண்டுபிடிப்பதற்கு சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே கண்டறிந்துள்ளார்.[1][2] 1772இல் ஜோசப் லூயி லாக்ராஞ்சி மூன்று பொருள் சிக்கலைக் குறித்த ஆய்வுரையை வெளியிட்டார். முதல் அத்தியாயத்தில் பொதுவான மூன்று பொருள் சிக்கலை ஆராய்ந்தார். அடுத்த இரண்டாவது அத்தியாயத்தில் இரண்டு சிறப்பு மூன்று பொருள் சிக்கல் - நிலைத்த தோற்றவித தீர்வை முன்வைத்தார். மூன்று பொருட்களும் வட்டச் சுற்றுப்பாதையில் நேர்கோட்டிலும் சம்பக்க முக்கோணமாகவும் அமையும் புள்ளிகளை நிரூபித்தார்.[3] லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகள்ஐந்து லெக்ராஞ்சியப் புள்ளிகள் கீழ்வருமாறு சுட்டப்பட்டு, வரையறுக்கப்படுகின்றன: லெ1 புள்ளி இரு பெரும் திணிவுகள் தி1, தி2 வரையறுக்கும் நேர்கோட்டில் இரண்டுக்கும் இடையே அமைந்துள்ளது. இதுவே மிக எளிதாக உள்ளுணர்வாக தெளிந்துகொள்ளப்படும் லெக்ராஞ்சியப் புள்ளியாகும். தி1இன் ஈர்ப்புவிசையை தி2வின் ஈர்ப்பு விசை பகுதியும் குறைக்கின்றது.
லெ2 புள்ளி இரு பெரும் திணிவுகளை இணைக்கும் நேர்கோட்டில் இரண்டில் சிறியவற்றிற்கு வெளியே உள்ளது. இங்கு இரண்டு பெரிய பொருட்களின் ஈர்ப்பு விசை இணைந்து பொருளின் மையநோக்கு விசைக்கு லெ2 புள்ளியில் சமனாகின்றது.
லெ3 புள்ளி இரு பெரும் திணிவுகளை இணைக்கும் நேர்கோட்டில் இரண்டில் பெரியதற்கு வெளியே உள்ளது.
![]() லெ4 புள்ளியும் லெ5 புள்ளியும் இரு பெரும் பொருட்களையும் இணைக்கின்ற நேர்கோட்டை பொது அடித்தளமாக்க் கொண்ட இரு சமபக்க முக்கோணிகளின் மூன்றாம் முனைகளில் அமைந்துள்ளன; இரண்டில் சிறியதின் சுற்றுப்பாதைக்கு முன்னால் இருப்பது லெ4 எனவும் பின்னால் இருப்பது லெ5 எனவும் குறிப்பிடப்படுகின்றன. தி1/தி2 விகிதம் 24.96 விட கூடுதலாக இருப்பின் முக்கோணப் புள்ளிகள் (லெ4, லெ5) உறுதிச் சமநிலைகளாக அமையும்.[note 1][5] இந்நிலை ஞாயிறு–புவி அமைப்பு, ஞாயிறு–வியாழன் அமைப்பு, மற்றும் சிறிதளவில் புவி–நிலா அமைப்புகளில் நிலவுகின்றது. இந்தப் புள்ளிகளில் உள்ள வான்பொருள் கலைக்கப்பட்டால் இது இப்புள்ளியிலிருந்து நகரும்; ஆனால் இவ்வாறு கலைத்த காரணியின் (ஈர்ப்புவிசையோ, வளைவுந்தம் தூண்டிய வேகமோ) எதிர்மறை தாக்கமும் பாதிக்கப்பட்டு பொருளின் சுற்றுப்பாதையை வளைத்து அந்தப் புள்ளியை மையமாகக் கொண்டு சிவப்புக் காராமணியை ஒத்த சுற்றுப்பாதையில் சுற்றும். உறுதிச் சமநிலைநிலவும் லெ4, லெ5 புள்ளிகளைப் போலல்லாது லெ1, லெ2, லெ3 புள்ளிகளில் உறுதியிலாச் சமநிலை நிலவுகின்றது. லெ1–லெ3 புள்ளிகளில் ஏதாவது ஒன்றில் சுற்றும் எவ்வொருப் பொருளும் சுற்றுப்பாதையை விட்டு விலகும் தன்மையுடையன. எனவேதான் இந்தப் புள்ளிகளில் இயற்கையான வான்பொருட்களை காண்பது மிக அரிதாகும். இங்கு நிறுத்தப்படும் செயற்கை விண்வெளிநிலையங்கள் தங்கள் நிலையை பராமரிக்க நிலைநிறுத்த அமைப்புக்களை கொண்டிருக்க வேண்டும். குறிப்புகள்
மேற்சான்றுகள்
வெளி இணைப்புகள்
|
Portal di Ensiklopedia Dunia