வயாங் குளிட்
வயாங் குளிட்' (Wayang kulit) என்பது இந்தோனேசியாவில் சாவகம் மற்றும் பாலி கலாச்சாரங்களில் முதலில் காணப்படும் நிழற் பொம்மலாட்டத்தின் பாரம்பரிய வடிவமாகும். ஒரு வயாங் குளிட் செயல்திறனில், தேங்காய் எண்ணெய் விளக்கு (அல்லது மின்சார) ஒளியுடன் கூடிய இறுக்கமான கைத்தறித் திரையில் பொம்மை உருவங்கள் பின்புறமாகக் காட்டப்படுகின்றன. தலாங்கு (நிழல் கலைஞர்) விளக்குக்கும் திரைக்கும் இடையே செதுக்கப்பட்ட தோல் உருவங்களைக் கையாள்வதன் மூலம் நிழல்களுக்கு உயிர் கொடுக்கிறார். வயாங் குளிட்டின் கதைகள் பெரும்பாலும் நன்மை மற்றும் தீமையின் முக்கிய கருப்பொருளுடன் தொடர்புடையவை. தனித்துவம்வயாங் குளிட் என்பது இந்தோனேசியாவில் காணப்படும் வயாங் நாடகங்களின் பல்வேறு வடிவங்களில் ஒன்றாகும். மற்றவைகளில் வயாங் பெபர், வயாங் கிளிடிக், வயாங் கோலெக், வயாங் டோபெங் மற்றும் வயாங் வோங் ஆகியவை மிகவும் பிரபலமான ஒன்றான இது சடங்கு, பாடம் மற்றும் பொழுதுபோக்கு ஆகியவற்றின் தனித்துவமான கலவையை வழங்குகிறது. நவம்பர் 7, 2003 இல், யுனெஸ்கோ வயாங்கை தட்டையான தோல் நிழல் பொம்மை ( வயாங் குளிட் ), தட்டையான மர பொம்மை ( வயாங் கிளிடிக் ) மற்றும் முப்பரிமாண மர பொம்மை ( வயாங் கோலெக் ) ஆகியவற்றை வாய்வழி மற்றும் அருவப் பாரம்பரியத்தின் தலைசிறந்த படைப்பாக நியமித்தது. மனிதநேயம் . ஒப்புதலுக்கு ஈடாக, யுனெஸ்கோ பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாக்க இந்தோனேசியர்களைக் கோரியது. [1] வயாங் குளிட் நிகழ்த்தப்படும் மூன்று தீவுகளுக்கு இடையே முக்கியமான வேறுபாடுகள் உள்ளன (உள்ளூர் மத நியதி காரணமாக). [2] [3] பொம்மலாட்டம்சாவகத்தில் ( இசுலாம் ஆதிக்கம் செலுத்தும் இடத்தில்), பொம்மலாட்டம் ( ரிங்கிட் என்று பெயரிடப்பட்டது) நீளமானது, நாடகம் இரவு முழுவதும் நீடிக்கும் . மேலும் விளக்கு ( பிளென்காங் என்று அழைக்கப்படுகிறது) இப்போதெல்லாம், கிட்டத்தட்ட எப்போதும் மின்சாரமாக இருக்கிறது. கேமலான் என்ற இசைக்கருவியுடன் (பெ)சிண்டன் என்ற தனிப்பாடகிகள் பாடல்களை பாடுகின்றனர்.[4]
பாலியில் ( இந்து சமயம் அதிகமாக உள்ள இடத்தில்), பொம்மலாட்டங்கள் மிகவும் யதார்த்தமாக நடக்கின்றன. நாடகம் சில மணிநேரம் நீடிக்கும். இரவில் விளக்கிற்கு தேங்காய் எண்ணெயை பயன்படுத்துகிறது. இராமாயணக் கதையாக இருந்தால் மட்டுமே முரசு பயன்படுத்தப்படுகிறது. இங்கே சிண்டன் இருப்பதில்லை. தாலாங்கு என்பவர் இருப்பார். பாலினீசிய தாலாங்குகள் பெரும்பாலும் பாதிரியார்களாகவும் உள்ளனர் ( அமாங்கு தாலாங் ). எனவே, அவர்கள் பகல் நேரத்திலும், மத நோக்கங்களுக்காக ( பேயோட்டுதல் ), விளக்கு இல்லாமல் மற்றும் திரை இல்லாமல் ( வயாங் சக்ரல் அல்லது லேமா) [5] நிகழ்த்தலாம். சான்றுகள்
வெளி இணைப்புகள்
|
||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
