வால்மீகர் ஞானம்

விக்கிமூலத்தில் பின்வரும் தலைப்பிலான எழுத்தாக்கம் உள்ளது:

வான்மீகர் சூத்திர ஞானம்

சித்தர்களில் ஒருவரான வால்மீகர் ^[1][2] என்பவர் பாடிய நூல் வால்மீகர் ஞானம் ^[3] என்றும், வால்மீகர் சூத்திர ஞானம் ^[4] என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறது. நூலின் காலம் 16 ஆம் நூற்றாண்டு. இதில் 16 விருத்தப் பாடல்கள்

வந்ததுவும் போனதுவும் வாசி ஆகும்

வானில் வரும் ரவி மதிழும் வாசி ஆகும்

சிந்தை தெளிந்து இருப்பவனாம் அவனே சித்தன்

செகமெல்லாம் சிவம் என்றே அறிந்தோன் சித்தன்

நந்தி என்ற வாகனமே தூல தேகம்

நான்முகனே கண் மூக்கு செவி நாக்கு ஆகும்

தந்திமுகன் சிவசக்தி திருமூச்சு ஆகும்

தந்தை தாய் ரவி மதி என்று அறிந்து கொள்ளே.^[6]

• சிவம் இருள்வெளி. அது அருவம். சூரியனும் சந்திரனும் திருமால் ^[9] அவன் முகம் சிவசத்தி.^[10]
• சரியை என்பது பூரகம் ^[11]. கிரியை என்பது கும்பகம் ^[12] யோகம் என்பது பிரிந்து வெளியேறும் மூச்சு. இதனால் உடலுக்குள் புகுகின்ற பிராணவாயு சிவசத்தி அடங்கும் வீடு. இவற்றை உணர்ந்தவன் சித்தன்.^[13]
• கல் செம்பைப் பூசிப்பவர்களும், காய் கனி தின்று காட்டில் திரிவோரும் பித்தர்.^[14]
• குரு, சீடன் என வேடம் அணிந்து திரிபவர் கசடர்.^[15]
• புலித்தோல், கசாயம் அணிந்துகொண்டு யோகி, ஞானி என்று காட்டில் அலைய வேண்டா.^[16]
• வேதம் 4, சாத்திரம் 6, புராணம் 18 என அவரவர் பிழைப்புக்காகப் படைத்துக்கொண்டனர்.^[17]
• பாடை வேணும் ^[18][19]
• பாடையில் சிவம் இல்லை. வாசியில் ^[20] சிவன், நான்முகன், திருமால் உள்ளனர்.^[21]
• சிவசிவா பாடல் 18-க்குத் திறவுகோல் வான்மீகன் பதினாறு ^[22]
• மௌனமாக மூச்சோட்டத்தில் மனம் வைத்து, பின் அதனையும் மறந்து தாயாரை நினை.^[23]
• சிவசத்தி என்பது திருமூச்சு. இந்தச் சூக்குமத்தை மூடருக்குக் காட்டாதே.^[24]
• உன் விழியை நீயே காண்பது போல் ஆனந்தக் கூத்தைக் காண்.^[25]
• நித்திய கருமங்களைச் செய்பவர்களுக்குச் சித்தி கிட்டும்.^[26]
• உடலுக்குப் பதி மூலி ^[27][28]