பணியாளர் பங்கு உரிமை நிறுவனங்கள்பணியாளர் பங்கு உரிமை (Employee stock ownership) என்பது ஒரு நிறுவனத்தின் ஊழியர்கள் அந்த நிறுவனத்தில் அல்லது நிறுவனங்களின் குழுவின் தாய் நிறுவனத்தில் பங்குகளை வைத்திருப்பதைக் குறிக்கும். அமெரிக்க ஊழியர்கள் பொதுவாக ஒரு பங்கு விருப்பத் திட்டத்தின் மூலம் பங்குகளைப் பெறுகிறார்கள். இங்கிலாந்தில், பணியாளர் பங்குக் கொள்முதல் திட்டங்கள் பொதுவானவை, இதில் பங்குகளை வாங்குவதற்கு ஒரு பணியாளரின் சம்பளத்திலிருந்து கால அடிப்படையில் தொகை கழித்தல் செய்யப்படுகிறது.[1] ஆத்திரேலியாவில், வரி இல்லாத அடிப்படையில் ஊழியர்களுக்கு $1,000 மதிப்புள்ள பங்குகளை வழங்கும் அனைத்து ஊழியர் திட்டங்களும் இருப்பது பொதுவானதாகும். அத்தகைய திட்டங்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அல்லது அனைத்து ஊழியர்களின் திட்டங்களாக இருக்கலாம். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட திட்டங்கள் பொதுவாக மூத்த நிர்வாகிகளுக்கு மட்டுமே கிடைக்கும். அனைத்து ஊழியர்களுக்குமான திட்டங்கள் அனைத்து ஊழியர்களுக்கும் பங்கேற்பை வழங்குகின்றன (குறைந்தபட்ச சேவை காலம் போன்ற சில தகுதி நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டது). பெரும்பாலான நிறுவனங்கள் பங்கு உரிமைத் திட்டங்களை ஒரு பணியாளர் நலனுக்கான ஒரு வடிவமாகப் பயன்படுத்துகின்றன.[2] பொது நிறுவனங்களில் உள்ள திட்டங்கள் பொதுவாக ஒரு திட்டத்தின் கீழ் ஊழியர்களால் பெறக்கூடிய மொத்த எண்ணிக்கை அல்லது நிறுவனத்தின் பங்குகளின் சதவீதத்தை கட்டுப்படுத்துகின்றன. தொழிலாளர் கூட்டுறவு சங்கங்கள் அல்லது இணை நிர்ணயத்துடன் ஒப்பிடும்போது, இந்தப் பணியாளர் பங்கு உரிமையானது நிறுவனத்தின் நிர்வாகத்திலும் மேலான்மையிலும் ஊழியர்களுக்கான எந்த அர்த்தமுள்ள கட்டுப்பாட்டையோ அல்லது செல்வாக்கையோ வழங்காது. அமெரிக்காவில், தனியார் நிறுவனங்கள் பெரும்பாலும் நிறுவனர்கள் வெளியேறிய பிறகு நிறுவன வணிகத் திட்டம் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் அரசியல் சாத்தியக்கூறுகளைப் பராமரிக்க ஊழியர்களின் பங்கு உரிமையைப் பயன்படுத்துகின்றன. பொதுவாக, மிக மூத்த ஊழியர்கள் பெரும்பான்மையானப் பங்குகளை வைத்திருக்கிறார்கள். மேலும், அவர்களைப் பணியமர்த்தும் நிறுவனத்தில் முன்னணி குரலைப் பிரதிநிதித்துவப் படுதுகிறார்கள். அவர்கள் நிறுவனத்தை விட்டு வெளியேறிய பிறகு பங்குகளை மீண்டும் விற்க வேண்டியிருக்கலாம். ஊழியர் பங்கு உரிமையை ஊக்குவிக்க பல நாடுகள் வரி சலுகை பெற்ற பங்கு அல்லது பங்கு விருப்பத் திட்டங்களை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளன. திட்டத்தின் வகைகள்ஊழியர்களின் பங்கு உரிமையை எளிதாக்க, நிறுவனங்கள் தங்கள் ஊழியர்களுக்கு பங்குகளை ஒதுக்கலாம், இது ஊழியருக்கு எந்த முன் செலவும் இல்லாமல் இருக்கலாம், ஊழியர்கள் தள்ளுபடியில் பங்குகளை வாங்கலாம்; அல்லது ஊழியர்களுக்கு பங்கு விருப்பங்களை வழங்கலாம். ஊழியர்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட பங்குகள், ஒரு ஊழியர் பங்குகளின் உரிமையை எடுப்பதற்கு முன்பு ஒரு குறிப்பிட்ட வைப்புக் காலத்தைக் கொண்டிருக்கலாம் (இது வெஸ்டிங் என்று அழைக்கப்படுகிறது). பங்குகளை வழங்குவதும் பங்கு விருப்பத்தினைப் பயன்படுத்துவதும் தனிப்பட்ட அல்லது வணிகச் செயல்திறன் நிபந்தனைகளுக்கு உட்பட்டதாக இருக்கலாம். பெரும்பாலான தொழில்துறை மற்றும் சில வளரும் நாடுகளில் பல்வேறு வகையான பணியாளர் பங்கு உரிமைத் திட்டங்கள் பொதுவானதாக உள்ளன. மூத்த அல்லது முக்கிய ஊழியர்களை ஆட்சேர்ப்பு செய்வதற்கும் வெகுமதி அளிப்பதற்கும் நிர்வாகத் திட்டங்கள் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. அமெரிக்காவிலும் இங்கிலாந்திலும் அனைத்து ஊழியர்களுக்கும் பங்கேற்பு திட்டங்களின் மூலம் வழங்கப்படும் இந்த வகையான உரிமையை ஊழியர்களுடன் பரவலாகப் பகிர்ந்து கொள்ளும் நடைமுறை உள்ளது. பணியாளர் பங்கு உரிமைக்கான வரி விதிகள் நாட்டுக்கு நாடு பரவலாக வேறுபடுகின்றன. ஒரு சில, குறிப்பாக அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து மற்றும் அயர்லாந்து ஆகியவை பரந்த அடிப்படையிலான ஊழியர்களின் பங்கு உரிமையை ஊக்குவிக்க குறிப்பிடத்தக்க வரிச் சட்டங்களைக் கொண்டுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, அமெரிக்காவில் பணியாளர் பங்கு உரிமையாளர் திட்டங்களுக்கு (ESOPs) குறிப்பிட்ட விதிகள் உள்ளன. இங்கிலாந்தில் அனைத்து ஊழியர்களுக்கும் வரிச் சலுகை அளிக்கும் பங்கு ஊக்கத் திட்டம், பங்குகளைச் சேமிக்கும் திட்டம் என இரண்டு திட்டங்கள் உள்ளன. அவை ஊழியர்களுக்கு பங்குகளைப் பெற உதவுகின்றன. பணியாளர் பங்கு உரிமைத் திட்டத்தின் வகைகள்: (தொடர்புடைய பண அடிப்படையிலான ஊக்கத் திட்டங்கள் உட்பட) நேரடிக் கொள்முதல் திட்டங்கள்நேரடி கொள்முதல் திட்டங்கள் ஊழியர்கள் தங்கள் சொந்த பணத்தில் நிறுவனத்தில் பங்குகளை வாங்க அனுமதிக்கின்றன. பல நாடுகளில், வரிக்கு தகுதியான சிறப்புத் திட்டங்கள் உள்ளன, அவை ஊழியர்களை தள்ளுபடி அல்லது நிறுவனத்திடமிருந்து பொருந்தக்கூடிய பங்குகளை வாங்க அனுமதிக்கின்றன. உதாரணமாக, அமெரிக்காவில், பணியாளர் பங்கு கொள்முதல் திட்டங்கள் ஊழியர்களுக்கு சில காலத்திற்கு வரிக்கு பிந்தைய ஊதியத்தை ஒதுக்கி வைக்க உதவுகிறது (பொதுவாக 6-12 மாதங்கள்) பின்னர் திரட்டப்பட்ட நிதியைப் பயன்படுத்தி பங்குகளை வாங்கும் நேரம் அல்லது பணத்தை ஒதுக்கி வைக்கத் தொடங்கிய நேரத்தில் எது குறைவாக இருக்கிறதோ அதில் 15% தள்ளுபடி விலையில் வாங்கலாம். இங்கிலாந்தில், பங்கு ஊக்கத் திட்டங்கள் நிறுவனத்தால் நேரடியாக பொருந்தக்கூடிய ஊழியர் கொள்முதல்களை அனுமதிக்கின்றன. பங்கு விருப்பங்கள்பங்கு விருப்பங்கள் ஊழியர்களுக்கு எதிர்காலத்தில் வரையறுக்கப்பட்ட எண்ணிக்கையிலான ஆண்டுகளுக்கு மானியத்தில், நிர்ணயிக்கப்பட்ட விலையில் பல பங்குகளை வாங்குவதற்கான உரிமையை ஊழியர்களுக்கு வழங்குகின்றன. பல்வேறு நாடுகளில் வரையறுக்கப்பட்ட விதிவிலக்குகளுடன், நிறுவனம் உருவாக்கும் எந்த விதிகளின் கீழும், விருப்பத்தேர்வுகள் மற்றும் கீழே பட்டியலிடப்பட்டுள்ள அனைத்து திட்டங்களும் எந்தவொரு ஊழியருக்கும் வழங்கப்படலாம். கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பங்குவரையறுக்கப்பட்ட பங்கு மற்ரும் அதன் நெருங்கிய தொடர்புடைய கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பங்கு அலகுகள், ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான ஆண்டுகள் வேலை செய்வது அல்லது செயல்திறன் இலக்கை அடைவது போன்ற சில கட்டுப்பாடுகளை ஊழியர்கள் நிறைவு செய்தவுடன், பரிசாகவோ அல்லது கொள்முதல் செய்வது மூலமோ பங்குகளைப் பெற ஊழியர்களுக்கு உரிமை அளிக்கிறது. புனை பங்குத் திட்டம்ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான பங்குகளின் மதிப்புக்கு சமமான எதிர்கால ரொக்கப் பரிசுத் தொகையை புனை பங்குகள் (Phantom stocks) செலுத்துகின்றன. பங்கு பாராட்டு உரிமைகள்பங்கு மதிப்பீட்டு உரிமைகள், குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கையிலான பங்குகளின் மதிப்பை அதிகரிக்கும் உரிமையை வழங்குகின்றன, அவை வழக்கமாக ரொக்கமாக செலுத்தப்படுகின்றன, ஆனால் எப்போதாவது பங்குகளில் தீர்வு செய்யப்படுகின்றன (இது "பங்கு-தீர்க்கப்பட்ட" SAR என்று அழைக்கப்படுகிறது). பணியாளர் உரிமைபணியாளர் உரிமை என்பது பல்வேறு துறைகளில் வெவ்வேறு அளவிலான வணிகங்களுக்கு வேலை செய்யக்கூடிய ஒரு வணிகத்தை நடத்துவதற்கான ஒரு வழியாகும்.[3] ஊழியர்களின் உரிமை என்பது ஊழியர்கள் தங்கள் நிறுவனத்தில் குறிப்பிடத்தக்க மற்றும் அர்த்தமுள்ள பங்குகளை வைத்திருக்க வேண்டும் என்பதைக் கோருகிறது.[4] பங்குதாரர்களின் அளவு குறிப்பிடத்தக்கதாக இருக்க வேண்டும். நிறுவனத்தின் 25 சதவீதம் அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட உரிமையை அனைத்து அல்லது பெரும்பாலான ஊழியர்களும் (அல்லது அவர்கள் சார்பாக ஒரு அறக்கட்டளையால்) பரந்த அளவில் வைத்திருக்கும் பொருட்டு இது ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது.[5] பணியாளர் உரிமையின் மூன்று அடிப்படை வடிவங்கள் உள்ளன. [6]
கூடுதலாக, ஊழியர்களின் பங்கு நிறுவனத்தில் ஊழியர்களின் ஈடுபாட்டை ஊக்குவிக்கும் நிறுவன கட்டமைப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு நிறுவனத்தின் விவகாரங்களில் ஊழியர்களுக்கு ஒரு அர்த்தமுள்ள உரிமை வழங்க வேண்டும்.[7] பணியாளர் உரிமையை அதன் சொந்த உரிமையில் ஒரு வணிக மாதிரியாகக் காணலாம், இதற்கு மாறாக பணியாளர் பங்கு உரிமை, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஊழியர்களுக்கு அவர்களின் நிறுவனத்தில் பங்குகளையும், ஒரு சிறிய ஒட்டுமொத்த பங்குகளையும் மட்டுமே வழங்கக்கூடும். ஊழியர் பங்கு உரிமையானது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஊழியர்களுக்கு மட்டுமே அவர்களின் நிறுவனத்தில் பங்குகளையும், ஒட்டுமொத்த பங்குகளையும் வழங்கக்கூடும் என்பதற்கு மாறாக, பணியாளர் உரிமையை அதன் சொந்த உரிமையில் ஒரு வணிக மாதிரியாகக் காணலாம். இங்கிலாந்தில் பணியாளர் உரிமையாளர் சங்கம் (EOA) ஸ்காட்டிஷ் எண்டர்பிரைஸ், வேல்ஸ் கூட்டுறவு மையம் மற்றும் கூட்டுறவு இங்கிலாந்து போன்ற அமைப்புகள் ஊழியர்களின் உரிமையை மேம்படுத்தும் செயல்பாடுகளில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கின்றன. ஊழியர்களின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள நிறுவனம் என்பது பெரும்பான்மையான ஊழியர்களுக்கு சொந்தமான நிறுவனமாகும். இது ஒரு ஊழியர்- பங்குகளைக் கொள்முதல் செய்வதன் மூலம் ஏற்படலாம். இதை ஒரு பணியாளர் உரிமை அறக்கட்டளை மூலம் ஏற்பாடு செய்யலாம். ஊழியர்களுக்குச் சொந்தமான நிறுவனங்கள் முற்றிலும் அல்லது கணிசமாகவோ (நேரடியாகவோ அல்லது மறைமுகமாகவோ).அந்த ஊழியர்களுக்குச் சொந்தமானது. பல்வேறு வகையான பணியாளர் உரிமைகளும் அவற்றின் அடிப்படைக் கொள்கைகளும் ஒரு சர்வதேச சமூக நிறுவன இயக்கத்தின் தோற்றத்திற்கு பங்களித்துள்ளன. ஒரு பொது சேவை பரஸ்பரம், வரையறையின்படி, குறிப்பிடத்தக்க அளவிலான பணியாளர் உரிமை, செல்வாக்கு அல்லது கட்டுப்பாட்டைக் கொண்டுள்ளது, ஆனால் பெரும்பாலான பொது சேவை பரஸ்பரங்கள் தங்களை ஊழியருக்கு உரிமையாளராக அல்லாமல் சமூக நிறுவனங்கள் என்று அடையாளப்படுத்துகின்றன.[8] தொழிலாளர் கூட்டுறவு என்பது தொழிலாளர்களுக்குச் சொந்தமான, சுயமாக நிர்வகிக்கப்படும் கூட்டுறவு ஆகும். இது ஒரு வகை ஊழியருக்குச் சொந்தமான நிறுவனமாகும், இது சர்வதேச கூட்டுறவு மதிப்புகளின்படி செயல்படும் , ஜனநாயகம், பணியிடத்தில் பங்கேற்பு ஆகியவற்றை மையமாகக் கொண்ட அடிப்படை சர்வதேச கொள்கைகளுக்கு அப்பால் கூடுதல் குறியீட்டைப் பின்பற்றும் ஒரு வகை ஊழியர் சொந்தமான நிறுவனமாகும்.[9][10] முற்றிலும் கூட்டுறவுக் கொள்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட நிறுவனங்களின் குழுவில் மிகவும் பிரபலமானது (மற்றும் ஆய்வு செய்யப்பட்ட) ஸ்பானிஷ் மாண்ட்ராகன் கூட்டுறவுக் கழகம் ஆகும்.[11] எவ்வாறாயினும், ஸ்பானியச் சட்டப்படி, மாண்ட்ராகன் கார்ப்பரேஷனின் உறுப்பினர்கள் சுயதொழில் செய்பவர்களாக பதிவு செய்யப்பட வேண்டும் என்றும் அவர்கள் ஊழியர்கள் அல்ல என்றும் கோருகிறது. இது இந்த வகையான கூட்டுறவு உரிமையை ஊழியர் உரிமையிலிருந்து மேலும் வேறுபடுத்துகிறது. (பொதுவாக உரிமை ஒரு பணியாளர் உரிமை அறக்கட்டளையைப் பயன்படுத்தி ஊழியர்களின் சார்பாக பங்குகளின் தொகுப்பாக வைத்திருக்கப்படும், அல்லது நிறுவன விதிகள் ஊழியர்களுக்கு பங்குகளை விநியோகிப்பதற்கும் அவர்கள் பெரும்பான்மை பங்குதாரர்களாக இருப்பதை உறுதி செய்வதற்கும் வழிமுறைகளை உள்ளடக்குகின்றன) [12] நாடு வாரியாகஐக்கிய இராச்சியம்மார்கரெட் தாட்சரின் அரசாங்கத்தின் கீழ், குறிப்பாக போக்குவரத்துச் சட்டம் 1985 ஐத் தொடர்ந்து, பணியாளர் பங்கு உரிமைத் திட்டங்கள் (ESOPகள்) இங்கிலாந்தில் குறுகிய காலத்திற்கு பரவலாகின. இது பேருந்து சேவைகளை ஒழுங்குமுறைகளை நீக்கி பின்னர் தனியார்மயமாக்கியது. தொழிலாளர்களைப் பாதுகாக்க முயன்ற கவுன்சில்கள், தனியார்மயமாக்கல் நடந்ததால் ஊழியர்கள் பங்குகளை அணுகுவதை உறுதிசெய்தன, ஆனால் பணியாளர் உரிமையாளர்கள் விரைவில் தங்கள் பங்குகளை இழந்தனர், மேலும் பேருந்து நிறுவனங்கள் கையகப்படுத்தப்பட்டன.[13] பங்குத் திட்டங்கள் காணாமல் போனது வியத்தகு முறையில் இருந்தது. [14] ஐக்கிய அமெரிக்காஅமெரிக்காவில், பணியாளர் பங்கு உரிமை என்பது பரவலாகக் காணப்படும் ஒரு நடைமுறையாகும். இது தொழில்துறை நிறுவனங்களுடன் தொடங்கி இன்று தொழில்நுட்பத் துறையில் குறிப்பாகப் பரவலாகக் காணப்படுகிறது, ஆனால் ஹோல் ஃபுட்ஸ் மார்க்கெட், வின்கோ ஃபுட்ஸ் மற்றும் ஸ்டார்பக்ஸ் போன்ற பிற துறைகளிலும் இந்த நடைமுறை காணப்படுகிறது. பெர்னி சாண்டர்ஸ் தனது 2020 ஜனாதிபதி பிரச்சாரத்தில், வருடாந்திர வருவாயில் 100 மில்லியன் டாலருக்கும் அதிகமான நிறுவனங்களில் 20% பங்குகள் நிறுவனத்தின் தொழிலாளர்களுக்கு சொந்தமானதாக இருக்க வேண்டும் என்று முன்மொழிந்தார்.[15] மேற்கோள்கள்
மேலும் வாசிக்க
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
