Народився Войцех Анджей 1676 року в сім'ї, на той час, підкоморія іновроцлавського Зиґмунта Домбського[pl] та його дружини Ядвіґи з Ґурських гербу Лодзя. Мав 2 братів і 2 сестер.
З 1697 року став старостою сохачевським[3]. Був обраний послом на сейм 1699 року[4].
Під час нападу Карла XII на Річ Посполиту 1701 року був ротмістром посполитого рушення Іновроцлавського повіту. Цього року[5], або з середини 1702 року[6] став старостою іновроцлавським. У вересні 1702 року був обраний маршалком конфедерації великопольської шляхти, вірної Августові II[4]. 22 грудня цього ж року був призначений на посаду маршалка надвірного коронного[7].
Після зречення Августа II 1706 року на користь Станіслава Лещинського, останній вирішив усунути Войцеха Домбського з посади надвірного маршалка[9]. Номінацію на цей уряд від Лещинського отримав Станіслав Францішек Тарло 24 січня 1707 року[10]. Домбського Лещинський номінував на посаду воєводи іновроцлавського[11], проте той уряду не обіймав. Повернувшись до Польщі, Войцех Анджей розпочав у Куявії партизанську діяльність проти прихильників Лещинського, але після повернення короля Августа II з-за кордону 1709 року потрапив у немилість[4]. Був учасником Варшавської Вальної ради (сейму) 1710 року[12]. Утримував власним коштом 3 хоругви — гусарську, драгунську та лучників[13], а 1710 року йому підпорядковувався драгунський полк[4].
Войцех Анджей Домбський успадкував від батька маєтності Любранець та Ілув. Від дружини як посаг отримав Вєжхов'є (Верхов'є) у Литві. 1722 року придбав у Дуніних права на Чермно. Отримав 1712 року від Нагорецьких Пшисек, Ґурськ, Пендзев й інші[8]. Його маєтки складалися з близько 60 сіл у Куявії, Великопольщі та Сєрадзькому воєводстві[16].
↑Adam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich,T. 4: Czetwertyńscy — Dowiakowscy, Warszawa, Skład główny Gebethner i Wolff, 1901, s. 160.
↑Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII—XVIII wieku: spisy. T. VI: Kujawy i Ziemia Dobrzyńska, Zeszyt 2: Urzędnicy kujawscy i dobrzyński XVI—XVIII wieku: spisy / pod red. Antoniego Gąsiorowskiego, oprac. Krzysztof Mikulski i Wojciech Stanek przy współudziale Zbigniewa Górskiego i Ryszarda Kabacińskiego; Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka. Instytut Historii, Kórnik, Biblioteka Kórnicka, 1990, s. 109.
↑Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII—XVIII wieku: spisy. T. X, Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV—XVIII wieku: spisy / pod red. Antoniego Gąsiorowskiego; oprac. Krzysztof Chłapowski [et al]; Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka. Instytut Historii. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1992, s. 88.
↑ абвгдAdam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich,T. 4: Czetwertyńscy — Dowiakowscy, Warszawa, Skład główny Gebethner i Wolff, 1901, s. 161.
↑Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII—XVIII wieku: spisy. T. X, Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV—XVIII wieku: spisy / pod red. Antoniego Gąsiorowskiego; oprac. Krzysztof Chłapowski [et al]; Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka. Instytut Historii. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1992, s. 10.
↑Urzędnicy dawnej Rzeczypospolitej XII—XVIII wieku: spisy. T. X, Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV—XVIII wieku: spisy / pod red. Antoniego Gąsiorowskiego; oprac. Krzysztof Chłapowski [et al]; Polska Akademia Nauk. Biblioteka Kórnicka. Instytut Historii. Kórnik: Biblioteka Kórnicka, 1992, s. 89.
↑Przy boku króla Stanisława Leszczyńskiego (1706—1709). T. I Wyprawy do Saksonii i Litwy w latach 1706—1708 Listy królewskich sekretarzy Samuela Kazimierza Szwykowskiego i Jozafata Michała Karpia oraz fragmenty z gazet pisanych i diariuszy / wydał Jerzy Dygdała, Warszawa, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, 2018, s. 72.
↑Jarosław Dumanowski, Hrabiowie na Lubrańcu. Dzieje fortuny magnackiej, Poznań, Adam Marszałek, 2000, s. 17, 120.
↑Adam Amilkar Kosiński, Przewodnik Heraldyczny, Kraków, 1877, s. 211.
↑Przy boku króla Stanisława Leszczyńskiego (1706—1709). T. I Wyprawy do Saksonii i Litwy w latach 1706—1708 Listy królewskich sekretarzy Samuela Kazimierza Szwykowskiego i Jozafata Michała Karpia oraz fragmenty z gazet pisanych i diariuszy / wydał Jerzy Dygdała, Warszawa, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk, 2018, s. 143.
Джерела
Kazimierz Piwarski, DąmbskiWojciech Andrzej (1676-1725), w: Polski Słownik Biograficzny, T. V: Dąbrowski Jan Henryk - Dunin Piotr Stanisław, Kraków, Polska Akademia Umiejętności, 1939—1946, s. 38-39.