Ігнацій Быкоўскі
Ігнацій Быкоўскі (1750, в. Пяцеўшчына, Менскі павет — 1817) — асветнік, гуманіст, літаратар[3]. БіяграфіяВучыўся ў езуіцкай калегіі ў Мінску і ў піярскай школе ў Віцебску. Удзельнічаў у Руска-турэцкай вайне 1768—1774 гг., выйшаў у адстаўку, жыў на радзіме[3]. Творчая і літаратурная дзейнасцьМаральна-этычныя і эстэтычныя погляды Быкоўскага выкладзены ў складанні «Праблема, якая падлягае даследаванню…» (на польскай мове, Мінск, 1790). У ім выкладзеная асветніцкая, дэмакратычная канцэпцыя гуманізму, выказаны матэрыялістычныя і атэістычныя думкі, аўтар выступае прыхільнікам геданістычнай этыкі[3]. У рукапісе на польскай мове «Жыццё Ігната Быкоўскага, паручніка рускіх войскаў, напісаная ім самім у 1806 годзе» ёсць гістарычныя і літаратурныя факты, якія тычацца Беларусі, а таксама названы нявыдадзеныя працы Быкоўскага[3]. Выкрываў маральныя заганы пануючых класаў, несправядлівасць і крывадушнасць духавенства. У літаратурнай творчасці і эстэтычных поглядах Быкоўскага — прыхільнік сентыменталізму[3]. Перакладаў творы Вальтэра, Гельвецыя, Сумарокава і іншых[3]. Бібліяграфія
ЗноскіСпасылкі
|
||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
