Ілья (Крычаў)

Ілья. 1668
Матэрыял	дошка для жывапісу[d] і яечная тэмпера
Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь
(інв. ДБЖ-110)

Ілья — абраз другой паловы XVII стагоддзя са Свята-Ільінскай царквы ў г. Крычаве. Захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь^[1].

Ілья паказаны амаль пакаленна ў светла-вохрыстым хітоне, падпяразаным карычнева-чырвоным поясам, і блакітным на аранжавай падкладцы гімаціі. У правай руцэ меч, на якім дата^[2], у левай — белы скрутак. Фон пазалочаны з раслінным арнаментам. Палі блакітныя з белым раслінным арнаментам. Былі валікі, «камяні».

Іканаграфічная схема, распрацаваная ў візантыйскім мастацтве, была засвоена ў многіх цэрквах Малдавіі і Расіі . Атрыбутам гэтага святога з’яўляецца меч. Іканаграфічная аналогія — гравюра «Ілья» ў «Трэфалагіёне». ^[3]

Абраз выяўлены да Вялікай Айчыннай вайны ў Ільінскай царкве Крычава^[4].

Ікона раскрыта брыгадай рэстаўратараў Дзяржаўнага Рускага музея ў складзе І. В. Ярыгінай, С. І. Голубева, М. Г. Малкіна, А. Т. Дзеднянкова ў 1972—1975 гадах (Ленінград)^[4].

• Тэмперны жывапіс Беларусі XV—XVIII стст. Мінск. 1988
• Мастацтва барока ў Беларусі. Мінск. 1991
• Мастацтва Магілёўшчыны XVII—XVIII стст. Мінск. 1998
• Датаваныя помнікі мастацтва Беларусі XVII—XVIII стст. Мінск. 2000.
• Іканапіс і разьба Беларусі XV—XVIII стст. Мінск. 2000

У 1996 годзе выява іконы была выкарыстана на паштовай марцы «Белпошты».