Іосіф Адамавіч Адамайціс

Іосіф Адамавіч Адамайціс
Іосіф Адамавіч Адамайціс
	1926 — 1928
Кіраўнік урада	Язэп Адамовіч; Мікалай Галадзед
Папярэднік	Іван Васілевіч
Пераемнік	Нічыпар Аксючыц
	1924 — 1926
Кіраўнік урада	Язэп Адамовіч
	1920 — 1924
Кіраўнік урада	Аляксандр Чарвякоў
Папярэднік	Майсей Калмановіч
Нараджэнне	1896; Панявежскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	8 красавіка 1938; Расстрэльны палігон «Камунарка», Ленінскі раён[d], Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Расстрэльны палігон «Камунарка»;
Партыя	Камуністычная партыя Літвы; КПСС;

Іосіф Адамавіч Адамайціс (1896, Ясцінінкай, Панявежскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя — 8 красавіка, 1938, растрэльны палігон «Камунарка», Маскоўская вобласць, РСФСР) — беларускі савецкі дзяржаўны дзеяч, народны камісар харчавання БССР (1920—1924), знешняга і ўнутранага гандлю Беларускай ССР (1926—1928).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. З 1913 года працаваў у кааператыўных арганізацыях.

Падчас Кастрычніцкай рэвалюцыі (1917) — член Васкрасенскага рэвалюцыйнага ваеннага савета Каломенскага павета. У 1918 годзе быў накіраваны на падпольную працу ў акупаваную нямецкімі войскамі Літву. Працаваў у ЦК Кампартыі Літвы, у яе Віленскім гарадскім камітэце, узначальваў партызанскі атрад у Рокішкісе, які ваяваў супраць нямецкіх і польскіх інтэрвентаў.

студзень—верасень 1919 — Надзвычайны камісар харчавання Каўнаскай губерні,
1919—1920 — член праўлення Смаленскага губернскага харчовага камітэта,
1920—1924 — народны камісар харчавання Беларускай ССР, упаўнаважаны Народнага камісарыята знешняга гандлю СССР па Беларускай ССР, дырэктар беларускага Дзяржаўнага камітэта па імпарту і экспарту,
1924—1926 — старшыня выканаўчага Віцебскага акруговага савета Савета рабочых, сялянскіх і чырванаармейских дэпутатаў,
1926—1928 — народны камісар знешняга і ўнутранага гандлю Беларускай ССР.

Абіраўся членам ЦВК Беларускай ССР.

Са снежня 1928 года працаваў на адказных пасадах у Маскве. На момант арышту ён быў старэйшым інжынерам ва Усесаюзным навукова-даследчым інстытуце халадзільнай прамысловасці. Арыштаваны НКУС СССР 5 лютага 1938 года. 8 красавіка 1938 года Ваеннай калегіяй Вярхоўнага Суда СССР па абвінавачванні ў шпіянажы быў асуджаны да вышэйшай меры пакарання. Рэабілітаваны ў лютым 1956 г.