Іўдзейская вайна
«Іўдзейская вайна» (Гісторыя іўдзейскай вайны; грэч. Φλαυίου Ἰωσήπου ἱστορία Ἰουδαϊκοῦ πολέμου πρὸς Ῥωμαίους βιβλία) — сямітомная кніга іўдзейскага гісторыка Іосіфа Флавія, яго першае сачыненне, напісанае на грэчаскай мове. Кніга была напісана прыкладна ў 75 годзе н.э. Першыя тамы ўяўляюць сабой гісторыю яўрэйскага народа з біблейскіх часоў. Наступныя кнігі апісваюць аблогу і разбурэнне Іерусаліма ў час Іўдзейскай вайны, перад якімі ідзе кароткі нарыс аб падзеях, што папярэднічалі вайне — ад узяцця Іерусаліма Антыёхам IV Епіфанам да адступлення ад Іерусаліма кіраўніка рымскай Сірыі Цэсція Гала і разгрому яго войскаў іўдзеямі. Гэта перамога пацягнула за сабой паўстанне іўдзеяў супраць рымскай улады, якое і стала прадметам апавядання ў апошніх пяці кнігах. Аўтар гэтай кнігі быў сведкай і ўдзельнікам апісаных падзей. Пасля паланення перайшоў на бок рымлян. Твор «Іўдзейская вайна» стаў асновай для старажытнарускай пераробкі пад назвай «Аповесць пра разбурэнне Іерусаліма», створанай у пачатку XII ст. Гэта адзін з рэдкіх прыкладаў, якія пацвярджаюць факт знаёмства старажытнарускага чытача з гісторыяй цывілізацыі без міфалагізацыі ці пасрэдніцтва Бібліі. Гістарычныя звесткі з «Іўдзейскай вайны» (напр., пра Ірада Вялікага, Понція Пілата), а таксама раскрыты ў творы сацыяльна-палітычны кантэкст часоў ранняга хрысціянства істотна палягчалі разуменне евангельскіх тэкстаў для кніжнікаў старажытнай Русі. Літаратура
Памылка Lua у Модуль:External_links на радку 45: assign to undeclared variable 'link'. |
Portal di Ensiklopedia Dunia