Алег Нічыпаравіч Шаблоўскі

Алег Нічыпаравіч Шаблоўскі
Алег Нічыпаравіч Шаблоўскі
Дата нараджэння	24 жніўня 1948 (76 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	цеплафізіка[d]
Месца працы	ТДУ; машынабудаўнічы факультэт ГДТУ імя П. В. Сухога;
Навуковая ступень	доктар фізіка-матэматычных навук (1994)
Навуковае званне	прафесар (1996); акадэмік Беларускай інжынернай акадэміі (1999);
Альма-матар	ТДУ (1971); Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2001);

Алег Нічыпаравіч Шаблоўскі (нар. 24 жніўня 1948, Мінск) — беларускі фізік, спецыяліст у галіне гідрагазадынамікі і цеплафізікі. Доктар фізіка-матэматычных навук (1994), старшы навуковы супрацоўнік (1974), прафесар (1996). Акадэмік Беларускай інжынернай акадэміі (1999).

Біяграфія

Нарадзіўся 24 снежня 1948 года ў Мінску.

Працаваў у Томскім дзяржаўным універсітэце (1974—1981; НДІ прыкладной механікі і матэматыкі, старшы навуковы супрацоўнік); Гомельскім дзяржаўным тэхнічным універсітэце імя П. В. Сухога (з 1981, машынабудаўнічы факультэт, кафедра «Тэхнічная механіка», дацэнт, з 1983 — загадчык кафедры «Механіка»).

Навуковыя інтарэсы: механіка суцэльнага асяроддзя; газавая дынаміка; гідрадынаміка; цеплафізіка.

Исследование конвективно-волновых процессов переноса импульса и тепла в нелинейных средах : диссертация … доктора физико-математических наук : 01.04.14 : защищена 20.10.1993 : утверждена 14.01.1994 / Шабловский Олег Никифорович. — Москва, 1993.
Динамика вихрей и теплоперенос в потоке вязкой жидкости / О. Н. Шабловский. — Гомель, 2001.
Релаксационный теплоперенос в нелинейных средах / О. Н. Шабловский. — Гомель, 2003.

Шаблоўскі Алег Нічыпаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — С. 354. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
Не представляю жизни без науки / А . Бельский // Путь в науку. — Гомель, 2006. — Вып. 3 : Очерки о докторах и профессорах — выпускниках и сотрудниках вузов и НИИ Гомельщины. — С. 288—290.