Аляксандр Міхайлавіч Шырокаў

Аляксандр Міхайлавіч Шырокаў
Аляксандр Міхайлавіч Шырокаў
Дата нараджэння	14 верасня 1924
Месца нараджэння	Зааўраг[d], Арлоўскі раён[d], Вяцкая акруга[d], Горкаўскі край[d], РСФСР, СССР;
Дата смерці	14 кастрычніка 2003 (79 гадоў)
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Род дзейнасці	навуковец, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	тэхнічная кібернетыка
Месца працы	Мінскае вышэйшае інжынернае зенітна-ракетнае вучылішча; БДУ; Інстытут сучасных ведаў імя А. М. Шырокава;
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук (1972)
Навуковае званне	прафесар[d] (1973); член-карэспандэнт АН БССР (1977);
Узнагароды	;

Аляксандр Міхайлавіч Шырокаў (14 верасня 1924, в. Зааўраг, цяпер Кіраўская вобласць, Расія — 14 кастрычніка 2003) — беларускі вучоны ў галіне тэхнічнай кібернетыкі і тэорыі інфармацыі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1977), доктар тэхнічных навук (1972), прафесар (1973). Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР (1975). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія

Скончыў Ваенную інжынерную радыётэхнічную акадэмію (1953). З 1963 года займаўся навукова-педагагічнай дзейнасцю ў Мінскім вышэйшым інжынерным зенітным ракетным вучылішчы СПА, з 1980 года ў Белдзяржуніверсітэце, з 1982 года загадчык кафедры, дэкан Белдзяржуніверсітэта.

З 1990 года стваральнік і рэктар недзяржаўнага Інстытута сучасных ведаў.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы ў галіне тэхнічнай кібернетыкі: тэорыя надзейнасці і эксплуатацыі складаных радыёэлектронных сістэм, сістэмны аналіз, ацэнка і забеспячэнне якасці складаных сістэм. Атрымаў вынікі ў галіне вызначэння заканамернасцяў эвалюцыі складаных тэхнічных сістэм і распрацоўкі метадаў ацэнкі характарыстык якасці складаных тэхнічных сістэм на ранніх этапах.

Аўтар больш за 200 навуковых прац, у т. л. 5 манаграфій, 12 вынаходстваў.