Аляксандр Сяргеевіч Сераброўскі

Аляксандр Сяргеевіч Сераброўскі
руск.: Александр Сергеевич Серебровский
Дата нараджэння	6 (18) лютага 1892[1]
Месца нараджэння	Курск, Курская губерня, Расійская імперыя[2][3]
Дата смерці	26 чэрвеня 1948(1948-06-26)[2][3] (56 гадоў)
Месца смерці	Каралёў, гарадская акруга Мыцішчы[d], Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Жонка	Q130463251?[4]
Род дзейнасці	генетык
Навуковая сфера	генетыка
Месца працы	Маскоўскі заатэхнічны інстытут[d][5] МДУ[5] Інстытут біялогіі развіцця імя М. К. Кальцова[d][3] Усесаюзны інстытут жывёлагадоўлі[d]
Навуковая ступень	акадэмік УАСГНІЛ[d]
Альма-матар	фізіка-матэматычны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта[d]
Навуковы кіраўнік	Мікалай Канстанцінавіч Кальцоў[d]
Вядомыя вучні	Sos Alikhanian[d], Yevgeny Vodolazkin[d] і Вольга Аляксееўна Іванова
Член у	Акадэмія навук СССР[5][3] Усесаюзная акадэмія сельскагаспадарчых навук імя Леніна[3]
Узнагароды

Аляксандр Сяргеевіч Серабро́ўскі^[6] (руск.: Александр Сергеевич Серебровский; 18 лютага 1892 — 26 чэрвеня 1948) — вучоны, біёлаг, адзін з заснавальнікаў генетыкі ў СССР. Член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1933), акадэмік УАСГНІЛ (1935).

Нарадзіўся ў Курску. Скончыў рэальнае вучылішча, у 1914 годзе — фізіка-матэматычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. Удзельнік Першай сусветнай вайны. У 1918—1919 гадах працаваў загадчыкам Біялагічнага сада Народнага камісарыята асветы РСФСР, у 1919—1921 гадах — загадчыкам Генетычнай станцыі Акадэміі навук СССР у вёсцы Слабодка Тульскай губерні, у 1921—1927 гадах — загадчыкам Анікаўскай генетычнай станцыі ў Звянігарадзе^[7] і адначасова працаваў у Інстытуце эксперыментальнай біялогіі Акадэміі навук СССР. Адначасова ў 1923—1930 гадах прафесар кафедры генетыкі Маскоўскага заатэхнічнага інстытута. У 1929—1931 гадах А. С. Сераброўскі на пасадзе загадчыка лабараторыі генетыкі Біялагічнага інстытута імя А. К. Ціміразева. У 1930—1948 гадах — загадчык кафедры генетыкі біялагічнага факультэта Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта і адначасова (у 1931—1937 гадах) загадчык секатара селекцыі і генетыкі Усесаюзнага інстытута жывёлагадоўлі.

А. С. Сераброўскаму належаць навуковыя працы па генетыцы, селекцыі, гібрыдызацыі сельскагаспадарчых жывёл і раслін. Прапанаваў і эксперыментальна пацвердзіў схему будовы гена. Стварыў новы кірунак — генагеаграфію. Унёс уклад у распрацоўку асноў селекцыі і гібрыдызацыі, метадаў генетычнага аналізу. Першым прапанаваў метад барацьбы са шкоднымі насякомымі, заснаваны на размнажэнні самцоў з генетычнымі парушэннямі. З’яўляецца адным з заснавальнікаў генетыкі папуляцый. Аўтар каля 150 навуковых прац, у тым ліку 7 манаграфій^[7].

Прымаў удзел у рабоце Рускага еўгенічнага таварыства.

• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга (1945)
• Медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

• Сераброўскі Аляксандр Сяргеевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 341. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
• Серебровский Александр Сергеевич // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

• Профіль Аляксандра Сяргеевіча Сераброўскага на афіцыйным сайце РАН
• СЕРЕБРОВСКИЙ Александр Сергеевич // Биографическая энциклопедия РАСХН, ВАСХНИЛ, РАН (руск.)