Аляксандр Фёдаравіч Райпольскі

Аляксандр Фёдаравіч Райпольскі
Аляксандр Фёдаравіч Райпольскі
Дата нараджэння	21 снежня 1835 (2 студзеня 1836)
Дата смерці	1907
Месца смерці	Гродна, Гродзенскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Праваслаўныя могілкі ў Гродне;
Род дзейнасці	урач, медыцынскі адміністратар
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d]
Альма-матар	Імператарскі ўніверсітэт Святога Уладзіміра[d];
Узнагароды

Аляксандр Фёдаравіч Райпольскі (1835 — 1907) — беларускі медык і арганізатар аховы здароўя. Доктар медыцыны^[1].

Біяграфія

Скончыў Імператарскі ўніверсітэт Святога Уладзіміра^[1]. Працаваў урачом з 1863 года^[2].

У 1875 годзе пераехаў з Кіева ў Гродна і прынамсі да 1903 года^[3] займаў там пасаду гродзенскага губернскага ўрачэбнага інспектара^[1].

Ужо ў 1875 годзе А. Райпольскі звярнуўся да губернатара А. Е. Зурава (руск.) (бел. з хадатайствам аб адкрыцці ў Гродне школы павітух^[2], першы набор у якую адбыўся восенню 1876 года.

У час руска-турэцкай вайны 1877-78 гадоў А. Ф. Райпольскі бязвыплатна ўзначаліў адзін з лазарэтаў Расійскага Чырвонага Крыжа, у якім знаходзілася значная частка параненых салдат і афіцэраў, што паступалі чыгуначным транспартам у Гродна^[2].

Памёр у 1907 годзе і пахаваны на праваслаўных могілках Гродна^[2].

Грамадская дзейнасць

Складаўся дарадчым членам гродзенскага губернскага ветэрынарнага камітэта^[1].

Быў прэзідэнтам Таварыства ўрачоў Гродзенскай губерні^[2]. Па ініцыятыве А. Ф. Райпольскага ў 1888 годзе з членаў Таварыства была створана камісія па вывучэнні санітарнага стану губерні. Вынікі яе працы, апублікаваныя ў мясцовым і спецыяльным друку, мелі велічэзны грамадскі рэзананс, міма якога не маглі прайсці губернскія ўлады^[2].

У 1892 годзе быў старшынёй першага на тэрыторыі сучаснай Беларусі з’езду 18-ці сельскіх урачоў губерні^[2].