Аляксей Барысавіч Лабанаў-Растоўскі

Аляксей Барысавіч Лабанаў-Растоўскі
8-ы міністр замежных спраў Расійскай імперыі 26 лютага [10 сакавіка] 1895 — 18 [30] жніўня 1896
Манарх	Мікалай II
Папярэднік	Мікалай Гірс
Пераемнік	Мікалай Шышкін
Нараджэнне	18 (30) снежня 1824[1][2][…] Варонежская губерня, Расійская імперыя[3]
Смерць	18 (30) жніўня 1896[4] (71 год) Шэпэціўка, Ровенскі павет[d], Валынская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Наваспаскі манастыр[d]
Бацька	Boris Lobanov-Rostovsky[d]
Адукацыя	Імператарскі Царскасельскі ліцэй[d]
Дзейнасць	дыпламатыя[5], дзяржаўная служба[5], генеалогія[5] і калекцыянаванне[5]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Барысавіч Лабанаў-Растоўскі (18 (30) снежня 1824 — 18 (30) жніўня 1895) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, князь, калекцыянер, міністр замежных спраў з 1895 па 1896 год.

Быў надзвычайным і паўнамоцным паслом у Канстанцінопалі (1878—1879), Лондане (1879—1882) і Вене (1882—1895). 6 (18) студзеня 1895 года прызначаны паслом у Берлін, але, не паспеўшы прыступіць да выканання гэтых абавязкаў, 26 лютага (10 сакавіка) таго ж года прызваны на пасаду міністра замежных спраў.

Адзін з ініцыятараў дыпламатычнага выступу Расійскай імперыі, Германіі і Францыі, што прымусіла Японію змякчыць ўмовы Сіманасекскага дагавора (1895). Браў удзел у распрацоўцы руска-кітайскага дагавора аб саюзе і будаўніцтве Кітайска-Усходняй чыгункі, а таксама ў падпісанні пагаднення з Японіяй (пратакол Лабанава-Ямагата, 1896).