Анатоль Мікалаевіч Давідовіч

Анатоль Мікалаевіч Давідовіч
Анатоль Мікалаевіч Давідовіч
	азерб.: Anatoli Nikolayeviç Davidoviç
Дата нараджэння	28 сакавіка 1965
Месца нараджэння	Скабін, Капыльскі сельсавет, Капыльскі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	13 чэрвеня 1992 (27 гадоў)
Месца смерці	Баку, Азербайджан;
Месца пахавання	Слуцк;
Альма-матар	Сумскае вышэйшае артылерыйскае каманднае вучылішча[d];
Прыналежнасць	СССР (да 1991) → УС СНД (снеж. 1991 — пач. 1992) → Азербайджан (1992)
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1982 — 1992
Званне	маёр
Часць	вайсковая частка 930 ; сухапутных войск УС Азербайджана
Камандаваў	начальнік штаба
Бітвы/войны	абарона Азербайджана падчас армяна-азербайджанскага ўзброенага канфлікту
Узнагароды і званні

Анато́ль Мікала́евіч Давідо́віч (28 сакавіка 1965, в. Скабін, Капыльскі сельсавет, Капыльскі раён, Мінская вобл. — 13 чэрвеня 1992) — ваеннаслужачы савецкай, затым — азербайджанскай арміі, маёр, Нацыянальны Герой Азербайджана (1992, пасмяротна).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і вайскоўца. У дзяцінстве пераехаў з бацькамі ў г. Слуцк. У 1982 г. закончыў сярэднюю школу № 10 г. Слуцка і паступіў у Сумскае Вышэйшае каманднае двойчы Чырванасцяжнае вучылішча імя М. В. Фрунзэ (г. Сумы, Украіна). Пасля яго заканчэння служыў ва Узброеных Сілах СССР: у Групе савецкіх войск у Германіі, з 1989 года — у г. Гянджа, Азербайджан: начальнік штаба артылерыйскага палка Чырванасцяжнай Закаўказскай ваеннай акругі (са снежня 1991 года, пасля падзелу СССР — Узброеных Сіл СНД).

У пачатку 1992 года капітан А. Давідовіч перайшоў на службу ў армію Азербайджанскай Рэспублікі. Атрымаў званне маёра. З’яўляўся начальнікам артылерыйскага штабу № 930, займаўся падрыхтоўкай артылерыстаў. Унёс вялікі ўклад ва ўмацаванне Ўзброеных Сіл Азербайджана.

У ходзе азербайджана-армянскага ўзброенага канфлікту ўдзельнічаў у баявых дзеяннях па абароне суверэнітэту і тэрытарыяльнай цэласнасці Азербайджана. Вызначыўся ў наступленні ў Агдамскім раёне, 9 чэрвеня 1992 г. каля в. Нахічаванік асабіста знішчыў некалькі адзінак баявой тэхнікі праціўніка, атрымаў цяжкае раненне. Быў эвакуіраваны ў Цэнтральны шпіталь у Баку; памёр, не прыходзячы ў прытомнасць. Пахаваны ў Слуцку.

3 ліпеня 1992 года А. Давідовічу пасмяротна прысвоена найвышэйшая ўзнагарода Азербайджанскай Рэспублікі — званне «Нацыянальны герой Азербайджана» (указ прэзідэнта Азербайджанскай Рэспублікі № 24).