Андрэй Станіслаў Сапега

Андрэй Станіслаў Сапега
польск.: Andrzej Stanisław Sapieha
Андрэй Станіслаў Сапега. Партрэт з Коданскай галерэі, 1709
Герб «Ліс»
кашталян троцкі 30 студзеня 1641 — 1644
Папярэднік	Мікалай Станіслававіч Кішка
Пераемнік	Ян Анзельм Вільчак
28-ы кашталян віленскі 1644 — 25 сакавіка 1646
Папярэднік	Мікалай Сапега
Пераемнік	Ян Казімір Хадкевіч
маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага з 1644
староста чарненскі[d] 1627 — 1646
войт гарадзенскі[d] 1620 — 1630
Папярэднік	Януш Тышкевіч
Пераемнік	Аляксандр Трызна[d]
Нараджэнне	1592[1][2]
Смерць	25 сакавіка 1646(1646-03-25)[1][2]
Месца пахавання	Касцёл Адшукання Святога Крыжа і кляштар бернардзінцаў
Род	Сапегі
Бацька	Ян Пётр Сапега[2]
Маці	Соф’я з Вейгераў[d][2]
Жонка	Ганна Гайдэнштайн[d][2]
Дзеці	Леў Казімір Сапега[d][3] і Ізабела Кацярына з Сапегаў[d][3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэй Станіслаў Сапега (1592 — 25 сакавіка 1646) — прадстаўнік роду Сапегаў, сын Яна Пятра Сапегі. Староста ўсвяцкі ў 1612—1623 і ваўкавыскі з 1645, кашталян троцкі ў 1641—1644 і віленскі з 1644. Пасол на соймы, дэпутат Трыбунала ВКЛ. Удзельнічаў у войнах з туркамі (1621), шведамі (1622—1628).

З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Яна Пятра і Соф’і Вейгэр. Меў братоў Яна Юзафа і Паўла Яна.

Браў удзел у Хоцінскай бітве, (1621). Цягам 1622—1628 удзельнічаў у ваенных дзеяннях са Швецыяй. У 1633 далучыўся да караля і вялікага князя Уладзіслава Вазы ў яго выправе на дапамогу Смаленску, які трымаў аблогу Маскоўскай дзяржавы.

Праз канфлікт з уласнай радзінай даволі запознена атрымаў дзяржаўныя пасады, абіраўся паслом на соймы, а таксама дэпутатам Галоўнага Трыбунала^[4].

Пабраўся шлюбам з Ганнай Гайдэнштайн (у 1622), з якой меў сына Лявона Казіміра і дачку Ізабелу Кацярыну. Пахавалі А. С. Сапегу ў касцёле бернардзінцаў у Гродна^[5].

• Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 548. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. С.222-228