Арнальда Тамаё Мендэс

Арнальда Тамаё Мендэс
Арнальда Тамаё Мендэс
	ісп.: Arnaldo Tamayo Méndez
Нараджэнне	29 студзеня 1942 (83 гады); Гуантанама, Правінцыя Гуантанама, Куба;
Месца працы	Revolutionary Air and Air Defense Force[d];
Аўтограф
Званне	брыгадны генерал
Узнагароды	; ; ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арнальда Тамаё Ме́ндэс (ісп.: Arnaldo Tamayo Méndez, нар. 29 студзеня 1942 года, Гуантанама) — першы кубінскі касманаўт, Касманаўт Рэспублікі Куба (1980), Герой Рэспублікі Куба (1980), Герой Савецкага Саюза (1980),

Біяграфія

Асірацеўшы ў дзяцінстве, працаваў з 13 гадоў. У юнацтве ўдзельнічаў у Кубінскай рэвалюцыі. Скончыў Кубінскую акадэмію ВПС і стаў пілотам кубінскіх ВПС. У 1961 годзе скончыў Тэхналагічны інстытут імя Эхерсіта Рэбельдэ (Instituto Tecnologico «Ejercito Rebelde») ў Гаване. З красавіка 1961 па май 1962 года вучыўся ў СССР у Ейском вышэйшым ваенным авіяцыйным вучылішчы лётчыкаў, асвоіў знішчальнік МіГ-15. З 1969 па 1971 год вучыўся ў Вышэйшай школе Рэвалюцыйных Узброеных Сіл імя генерала Максіма Гомеса.

Адабраны удзельнікам савецкай праграмы «Інтэркосмас» 1 сакавіка 1978 года. Запасным касманаўтам быў Хасэ Арманда Лопес Фалькон.

Стартаваў разам з Юрыем Раманенкам на касмічным караблі «Саюз-38» 18 верасня 1980 года ў 19:11 UTC. Пасля стыкоўкі з арбітальнай станцыяй «Салют-6» Тамайо і Раманенка правялі эксперыменты з мэтай высвятлення прычын сіндрому адаптацыі ў космасе. Здзейсніўшы вакол Зямлі 124 абароты (7 сутак 20 гадзін і 43 хвіліны), Тамаё і Раманенка прызямліліся ноччу за 180 км ад Жэзказгана.

Пазней Тамаё Мендэс стаў дырэктарам Таварыства ваенна-патрыятычнага адукацыі SEPMI, кубінскага аналага ДТСААФ і байскаўтаў. Неўзабаве яму было прысвоена званне брыгаднага генерала, і ён быў прызначаны дырэктарам па міжнародных справах кубінскіх ВПС.

З 1992 года заняў пасаду начальніка Упраўлення знешніх зносін Міністэрства Рэвалюцыйных Узброеных сіл Рэспублікі Куба.

Зноскі

Літаратура

Ларыёнаў У. С. Тамаё Ме́ндэс Арнальда // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 411. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).