Барыс Рыгоравіч Плотнікаў

Барыс Рыгоравіч Плотнікаў
Барыс Рыгоравіч Плотнікаў
Род дзейнасці	акцёр, тэлеакцёр, тэатральны педагог, тэатральны акцёр, кінаакцёр, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння	2 красавіка 1949
Месца нараджэння	Няўянск, Расія;
Дата смерці	2 снежня 2020 (71 год)
Месца смерці	Масква, Расія;
Месца пахавання	Траякураўскія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Расія;
Месца працы	Yekaterinburg Youth Theatre[d]; Маскоўскі акадэмічны тэатр сатыры[d]; Цэнтральны акадэмічны тэатр Расійскай арміі[d]; Chekhov Moscow Art Theatre[d];
Альма-матар	Екацярынбургскі дзяржаўны тэатральны інстытут[d] (1970); Уральскі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. М. Горкага[d];
Узнагароды і прэміі	;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барыс Рыгоравіч Плотнікаў (руск.: Бори́с Григо́рьевич Пло́тников; 2 красавіка 1949, Няўянск, Свярдлоўская вобласць — 2 снежня 2020, Масква) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, тэатральны педагог. Народны артыст Расійскай Федэрацыі (1998).

Біяграфія

Нарадзіўся 2 красавіка 1949 года ў горадзе Няўянск (Свярдлоўская вобласць). Скончыў школу № 57 у горадзе Новаўральску. Скончыў Свярдлоўскае тэатральнае вучфлішча (1970, курс Ю. Жыгульскага) і філалагічны факультэт Уральскага дзяржаўнага ўніверсітэта (1983).

З 1970 па 1978 год cлужыў у Свярдлоўскім ТЮГу. З 1978 года на сцэне Маскоўскага тэатра сатыры. З 1988 года — Цэнтральнага акадэмічнага тэатра Савецкай Арміі, з 2002 года — у трупе МХТ імя А. П. Чэхава.

У кіно дэбютаваў у 1976 году ў фільме Ларысы Шапіцькі «Узыходжанне», які прынёс яму ўсесаюзную вядомасць. Таксама вядомы па ролі доктара Барменталя ў тэлефільме «Сабачае сэрца».

У 1992 годзе сыграў галоўную ролю зняволенага Данілава ў містэрыі кампазітара Аляксея Рыбнікава «Літургія агалошаных». З’яўляўся прафесарам кафедры майстэрства акцёра, кіраўніком майстэрні ГІТІСа.

Аўтар кнігі «Мая надзея, мука і ўзнагарода…».

Памёр на 72-м годзе жыцця 2 снежня 2020 года ад пнеўманіі, выкліканай каронавіруснай інфекцыяй^[1].