Батунь (пасёлак)

Пасёлак Батунь Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Магілёўскі Сельсавет Заводскаслабодскі Каардынаты 53°46′15″ пн. ш. 30°04′55″ у. д.HGЯO Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 222 Паштовыя індэксы 213151 Аўтамабільны код 6 СААТА 7244864011 Батунь на карце Беларусі ±

Бату́нь^[1] (трансліт.: Batuń, руск.: Батунь) — пасёлак у Магілёўскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіць у склад Заводскаслабодскага сельсавета. Размешчаны за 31 км на паўднёвы захад ад Магілёва, за 7 км ад чыгуначнай станцыі Вендрыж на лініі Магілёў—Асіповічы. Рэльеф раўнінны. Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз в. Завадская Слабада і далей па шашы Магілёў—Бабруйск. Пастаяннага насельніцтва няма (2007).

Вядомы ў Расійскай імперыі з пачатку XX ст. як фальварак Батунь у Глухаўскай воласці Магілёўскага павета.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года згодна з пастановай I з’езда КП(б) Беларусі ўвайшла ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала яе разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У сакавіку 1924 года вёску вярнулі БССР, з 20 жніўня 1924 года ў Навасёлкаўскім 2, з 21 жніўня 1925 года ў Гуслішчанскім сельсаветах Магілёўскага раёна Магілёўскай акругі (да 26 ліпеня 1930), з 20 лютага 1938 года ў Магілёўскай вобласці. У 1925 годзе арганізаваны саўгас «Батунь» (17 гаспадарак), які ўваходзіў у Віцебскі малочна-прамысловы трэст.

У Вялікую Айчынную вайну з ліпеня 1941 года да 27 чэрвеня 1944 года акупіраваны нямецка-фашысцкімі захопнікамі. З 1954 года ў Дасовіцкім, з 1973 года ў Заводскаслабодскім сельсаветах. У 1990 годзе ў складзе саўгаса «Барок» (цэнтр — в. Завадская Слабада).

Традыцыйныя драўляныя сялянскія сядзібы з гаспадарчымі пабудовамі былі пастаўлены ўздоўж кароткай вуліцы мерыдыянальнай арыентацыі.

• XX стагоддзе:
  • 1990 — 6 гаспадарак, 8 жыхароў.
• XXI стагоддзе:
  • 2007 — 0 жыхароў.

• Батунь // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 6, кн. 2. Магілёўская вобласць / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2009. — 592 с.: іл. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0440-2.

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх