Белгародскі раён

Белгародскі раён
Герб Сцяг
Краіна	Расія[1][2]
Уваходзіць у	Белгародская вобласць (1954—?)[1]
Адміністрацыйны цэнтр	Майскі[1]
Дата ўтварэння	30 ліпеня 1928
Насельніцтва	▲191 744 чал. (2021)[3]
Плошча	1 472 км²
Вышыня над узроўнем мора	172 м
Часавы пояс	MSD і UTC+03:00
Афіцыйны сайт (руск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Белгародскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка (раён) і муніцыпальнае ўтварэнне (муніцыпальны раён) ў Белгародскай вобласці Расійскай Федэрацыі.

Адміністрацыйны цэнтр — пасёлак Майскі (дэ-факта частка органаў дзяржаўнай улады знаходзіцца ў Белгарадзе).

Мяжуе на захадзе з Барысаўскім, на поўначы — з Якаўлеўскім і Карачанскім, на ўсходзе — з Шабекінскім раёнамі вобласці, на поўдні — з Харкаўскай вобласцю Украіны. Тэрыторыя раёна — 1400 км², уяўляе сабой прыўзнятую раўніну (каля 200 м над узроўнем мора), на якой знаходзяцца таксама паўднёва-заходнія адгор’і Арлоўска-Курскага плато Сярэднярускага ўзвышша.

Цэнтр раёна — пасёлак Майскі — мае толькі аўтобусную сувязь з абласным цэнтрам Белгарадам. З 1986 года да 15 ліпеня 2014 года меў таксама і тралейбусную сувязь з Белгарадам. У 1986 годзе быў запушчаны прыгарадны маршрут № 15 «Стадыён — пасёлак Майскі», які злучыў з горадам не толькі пасёлак маладых навукоўцаў і сельскагаспадарчых студэнтаў, але і некалькі сёлаў Белгародскага раёна — Краснае, Балхавец, Рэпнае і Бруднае і стаў другім па даўжыні прыгарадным маршрутам у Расіі. Але ж пастановаю адміністрацыі горада Белгарада ад 14 мая 2014 года маршрут быў скасаваны.

Найбуйнейшая рака — Северскі Данец, прыток Дона. Яго найбольш значныя прытокі — Вязёлка, Таплінка і Разуменка. Усе гэтыя рэкі ўпадаюць у Северскі Данец непасрэдна на тэрыторыі Белгародскага раёна. Прыток Вуда ўпадае ў Северскі Данец у Харкаўскай вобласці Украіны.

Раён утвораны 30 ліпеня 1928 года з цэнтрам у Белгарадзе ў складзе Белгародскай акругі Цэнтральна-чарназёмнай вобласці. З 13 чэрвеня 1934 года — у складзе Курскай вобласці, з 6 студзеня 1954 года — у складзе Белгародскай вобласці. Калі горад Белгарад стаў абласным цэнтрам, яго вывелі са складу Белгародскага раёна. У 1963 годзе ў яго абшар уключылі тэрыторыю скасаванага Акцябрскага раёна. 1 лютага 1963 года быў утвораны Белгародскі сельскі раён^[4].

З 1 студзеня 2006 года адпаведна з Законам Белгародскай вобласці^[5] і законам Белгародскай вобласці^[6] муніцыпальнае ўтварэнне «Белгародскі раён» атрымала статус муніцыпальнага раёна з цэнтрам у пасёлку Майскі. На тэрыторыі раёна ўтвораны дваццаць чатыры муніцыпальныя ўтварэнні: тры гарадскія і дваццаць адно сельскае паселішча.

• Цяплічны комплекс «Белгарзеленгас» плошчай 1 га штогод вырабляе 1,4 млн руж і 4,5 млн іншых раслін, неабходных для азелянення Белгарада^[7].

Найбуйнейшыя сельскагаспадарчыя прадпрыемствы

• калгас імя Горына;
• птушкагадоўчая гаспадарка ТАА «Белгранкорм»;
• птушкагадоўчая гаспадарка ЗАТ «Белгародскі бройлер»;
• Племзавод «Разуменскі»;
• ВВГ «Белгародскае».

Прадпрыемствы харчовай прамысловасці

• Дзмітратаранаўскі цукровы завод;
• Вясёлалопанскі спіртавы завод;
• прадпрыемства «Белыя горы» (вытворца мінеральнай вады «Майская Хрустальная»);
• ЗАТ «Мелстром»;
• хлебакамбінат «Залаты колас».

• У пасёлку Дубовы Белгародскага раёна расце знакаміты дуб з дыяметрам ствала ў два метры, узростам больш за 370 гадоў. Лічаць, што гэты дуб пасаджаны князем Рамаданаўскім і гетманам Багданам Хмяльніцкім у гонар уз’яднання Украіны з Расіяй. Дрэва аб’яўлена помнікам прыроды^[8].
• Манастырскі лес (раней урочышча Лог^[9]) — паводле падання, у канцы XII стагоддзя ў лесе была знойдзена Корсунская ікона Божай Маці. У лесе, каля крыніцы, якая лічыцца месцам атрымання святыні, пабудавалі капліцу, разбураную за савецкім часам^[8]. У 1995 годзе капліцу аднавілі^[10].