Белгародская вобласць

Белгародская вобласць
Белгародская вобласць
Герб[d]	Сцяг
Краіна	Расія;
Уваходзіць у	Расія (1991—?);
Адміністрацыйны цэнтр	Белгарад;
Дата ўтварэння	6 студзеня 1954
Кіраўнік	Вячаслаў Уладзіміравіч Гладкоў
Насельніцтва	▼1 482 025 чал. (1 студзеня 2025);
Плошча	27 134 км²;
Вышыня; над узроўнем мора	220 м
Часавы пояс	MSD і Еўропа/Масква[d]
Код ISO 3166-2	RU-BEL
Код аўтам. нумароў	31
Афіцыйны сайт (руск.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Белгародская вобласць — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на поўдні Цэнтральнай Расіі на мяжы з Украінай. Утворана 22 кастрычніка 1932 года. У цяперашніх межах існуе з 6 студзеня 1954 года. У склад вобласці ўваходзіць 21 раён, 6 гарадоў абласнога падпарадкавання і 4 горада раённага падпарадкавання. Адміністрацыйны цэнтр — горад Белгарад (342 тыс. чалавек), які размешчаны за 695 км на поўдзень ад Масквы.

Найбуйнейшыя гарады: Белгарад, Стары Аскол, Губкін, Шабекіна, Аляксееўка, Валуйкі.

Насельніцтва вобласці складае 1511,6 тыс. чалавек (2005), у тым ліку гарадскога — 65,8 % , сельскага — 34,2 % (2005). Шчыльнасць насельніцтва — 55,8 чалавека на 1 км² (2005). Сярэдні ўзрост складае 38,5 года, у тым ліку мужчын — 35,6, жанчын — 41 год.

Колькасць эканамічна актыўнага насельніцтва — 46 %. Вобласць практычна мананацыянальна: 93 % — рускія, 5 % — украінцы, 0,4 % — беларусы.