Берагаўскія нізкагор’і![]() Берагаўскія нізкагор’і (укр.: Берегівське низькогір'я, Берегівське горбогір'я) — масіў плоскавяршынных вулканічных пагоркаў і расчлянёных схілавых паверхняў на правабярэжжы ракі Баржавы, у межах Закарпацкай нізіны, паблізу горада Берагава Закарпацкай вобласці Украіны. Працягнуліся з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход на 12-18 км, шырыня 3-9 км, вышыня 115-369 м. Тэктанічна звязаны з Закарпацкім прагінам. Пачынаючы з палеазою, тут адбываліся блокавыя рухі рознага напрамку, а ўздоўж разломаў вывяргалася магма. Так узнік ланцуг субвулканічных цел — пахаваных вулканаў, характэрных для Берагаўскай зоны горстаў; з цягам часу яны апынуліся на паверхні. Берагаўскія нізкагор’і складаюцца з ліпарытаў і ліпарытавых туфаў. З карысных выкапняў маюцца перліт, каалініт, алуніт. Свінцова-цынкавыя руды звязаны з тоўшчай неагенавых туфаў, рудныя целы прадстаўлены кварц-барыт-сульфіднымі жыламі. Фрагменты дуброў і хмызнякоў. Схілы часткова тэрасаваныя. Вінаграднікі, сады і ворныя землі. Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia