Закарпацкая вобласць

Закарпацкая вобласць
Закарпацкая вобласць
	Закарпатська область
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна;
Гімн	Гімн Закарпацкай вобласці[d]
Уваходзіць у	Украіна (1991—?);
Адміністрацыйны цэнтр	Ужгарад
Дата ўтварэння	22 студзеня 1946
Кіраўнік	Viktor Mykyta[d]
Афіцыйныя мовы	украiнская, венгерская
Насельніцтва (2006);	1,244 млн. (16-е месца)
Шчыльнасць	97,48 чал./км²
Канфесійны склад	праваслаўе, грэка- каталіцызм, рыма- каталіцызм, кальвінізм
Плошча	12,777 тыс.
Вышыня; над узроўнем мора; • Найвышэйшы пункт	; ; 2061 м
Часавы пояс	UTC+2, UTC+03:00 і Europe/Uzhgorod[d]
Код ISO 3166-2	UA-21
Тэлефонны код	31
Паштовыя індэксы	88000–88999, 89000–89999 і 90000–90999
Код аўтам. нумароў	ЗА, РЕ, АО
Афіцыйны сайт
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Закарпацкая во́бласць (укр.: Закарпатська о́бласть) — вобласць на захадзе Украіны. На ўсходзе мяжуе з Івана-Франкоўскай вобласцю, на поўдні — з Румыніяй, на захадзе — з Венгрыяй, Славакіяй і Польшчай. На поўначы мяжуе з Львоўскай вобласцю. Цэнтр — Ужгарад. Насельніцтва вобласці 1 254 614 чалавек (калі?). Буйныя гарады — Ужгарад, Мукачэва, Хуст, Рахіў, Бэрэгавэ, Вынаградзіў. Каля горада Чоп знаходзіцца крайні заходні пункт Украіны.

Адміністрацыйны падзел

Вобласць падзяляецца на 6 раёнаў і 5 гарадоў абласнога значэння, раёны, у сваю чаргу, падзелены на 69 тэрытарыяльных грамад.^[3]

Насельніцтва

Карта вобласці, на якой паказана рассяленне асноўных этнічных груп Закарпацця. Ружовы колер — украінцы, зялёны — венгры, жоўты — румыны, сіні — украінска-рускае насельніцтва.

Доля насельніцтва Закарпацкай вобласці ва ўсім насельніцтве Украіны — 2,65 % (16-е месца). У Закарпацкай вобласці доля сельскага насельніцтва большая, чым гарадскога (што не тыпова для Украіны ўвогуле). Закарпацце — адзіная вобласць Украіны, у якой ёсць рост колькасці насельніцтва. Закарпацкая вобласць мае вельмі шматнацыянальны склад насельніцтва. Найбольшую долю ў нацыянальным складзе вобласці складаюць украінцы — 71,7 %, на другім месцы — венгры (20,1 %), на трэцім — румыны (2,6 %)^{[крыніца?]}. Таксама ёсць рускія (2,5 %), цыганы (1,1 %), русіны (0,8 %), славакі (0,5 %), немцы (0,3 %). Венгры і румыны засяроджаны ў асноўным на тэрыторыях памежных з адпаведнымі дзяржавамі (Венгрыя, Румынія). У шэрагу мясцовасцей на мяжы з Венгрыя венгерская мова мае рэгіянальны статус, які дазваляе мове прымяняцца ў рэгіянальнай заканадаўчай дзейнасці побач дзяржаўнай украінскай.