Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі
Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі
	польск.: Bronisław Kamiński; руск.: Бронислав Владиславович Каминский
	; Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Дата нараджэння	16 чэрвеня 1899
Месца нараджэння	Добжынь над Віслан, Q24932074?, Плоцкая губерня, Варшаўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя або ; Полацкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	28 жніўня 1944 (45 гадоў)
Месца смерці	Лодзь, Адміністрацыйная акруга Ліцманштат[d], Вартэланд[d], Трэці рэйх, Германскі рэйх;
Альма-матар	Ленінградскі політэхнічны інстытут імя М. І. Калініна (1932); Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны тэхналагічны інстытут;
Грамадзянства	Германскі рэйх;
Прыналежнасць	РСФСР; Трэці рэйх
Род войскаў	Войскі СС
Гады службы	1918 — 1921; 1941 — 1944
Званне	Генерал-маёр Вафен-СС ; Брыгадэфюрэр СС
Камандаваў	29-я грэнадзёрская дывізія СС «РОНА» (1-я руская)
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі ; Другая сусветная вайна: Курская бітва; Варшаўскае паўстанне;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі (16 чэрвеня 1899, Віцебск - 28 жніўня 1944, каля Варшавы) — ваенны дзеяч, обер-бургамістр Лакоцкага Акруговага Самакіравання (аўтаномнай тэрыторыі ў тыле германскіх войскаў), стваральнік і кіраўнік РОНА, брыгадэфюрер СС і генерал-маёр войскаў СС (1 жніўня 1944).

Біяграфія

Даваенны перыяд

Нарадзіўся ў Віцебскай губерні ў польска-нямецкай сям'і (бацька паляк, маці немка). У 1917 г. паступіў у Петраградскі політэхнічны інстытут імператара Пятра Вялікага, але неўзабаве ўступіў добраахвотнікам у РККА. Член ВКП (б). Пасля Грамадзянскай вайны вярнуўся ў інстытут, затым працаваў на хімічным заводзе «Рэспубліка».

У 1935 годзе за крытыку калектывізацыі выключаны з ВКП (б), у 1937 г. быў арыштаваны і асуджаны нібыта за прыналежнасць да чаянаўскай контррэвалюцыйнай групы. Адбываў тэрмін тэхнолагам па спіртвытворчасці ў «шарашцы» у Шадрынску. У пачатку 1941 года быў вызвалены і адпраўлены на пасяленне ў Локаць.

Зноскі

Гл. таксама

Антаніна Макараўна Макарава

Літаратура

Reuben Ainsztein: Jüdischer Widerstand im deutschbesetzten Osteuropa während des Zweiten Weltkriegs. Oldenburg 1993, S. 363 ff.
Erich Hesse: Der sowjetische Partisanenkampf 1941 - 1944. Göttingen 1969, S. 176.
J. Armstrong: Soviet Partisans in World War II. Madison 1969, S. 237, 544.
Watili Wilenchik: Die Partisanenbewegung in Weißrussland 1941 - 1944. In: Forschungen zur osteuropäischen Geschichte 34 (1984), hier S. 257 ff.
Alexander Dallin: The Kaminsky Brigade: A Case-Study of Soviet Disaffection in: Revolution and Politics in Russia. S. 243-280 (Russian and East European Series, vol. 41) Indiana University Press, 1972.